تئوری توطئه
تئوری توطئه به فرضیه ای اطلاق میشود که فرد, افراد، یا نهادهایی را متهم به توطئه به منظور ایجاد چیزی یا پنهان کردن چیزی از طریق برنامه ریزی مخفیانه و عمل بر طبق این برنامه میکند. این عمل معمولاٌ غیرقانونی یا مضر است.
دیکشنری انگلیسی آکسفورد سال ۱۹۰۹ را اولین مورد استفاده از این عبارت در یک مقاله در نشریه مطالعات تاریح آمریکا میداند.
به نقل از جان آیوتو در کتاب لغات قرن بیستم, عبارت «تئوری توطئه» در اصل فاقد بار منفی یا مثبت بوده است و از اواسط دهه ۶۰ میلادی دارای دلالت ضمنی منفی شده است. از اواسط دهه ۶۰ چنین القا شده که طرفداران تئوری های توطئه دچار بدبینی بیمارگونه و ظنین به همه هستند. به نقل از پروفسور لانس دی هیون-اسمیت در کتاب سال ۲۰۱۳ خود, «تئوری توطئه در امریکا» عبارت «تئوری توطئه» در سالهای دهه ۶۰ توسط سازمان سیا برای بی اعتبار کردن نظریه پردازان توطئه درباره ترور جان اف. کندی رایج شد.
