علائم و درمان شانه ی منجمد

شانه ی منجمد وضعیتی است که روی مفصل شانه شما تاثیر می گذارد.  این معمولا شامل درد و سفتی است که به تدریج توسعه می یابد، بدتر می شود و در نهایت از بین می رود.  این می تواند از یک سال تا ۳ سال طول بکشد. شانه از سه استخوان تشکیل می شود که یک جفت توپ و سوکت را تشکیل می دهند .

آنها بازوی بالایی (انسدادی)، تیغه شانه (لگن) و کلاروبون (کلوژیک) هستند. بافتی که در اطراف مفصل شانه شما وجود دارد که همه چیز را با هم نگه می دارد . این کپسول شانه نامیده می شود. با شانه ی یخ زده، کپسول چنان ضخیم و تنگ می شود که حرکت آن سخت است. گروهی از بافت اسکار تشکیل می شود و کمتر از یک مایع به نام مایع سینوویال وجود دارد که روان کننده آن را حفظ می کند. این چیزها حتی بیشتر حرکت را محدود می کنند.

علائم

علائم اصلی یک شانه ی یخ زده درد و سفتی است که حرکت آن را دشوار یا غیرممکن می کند.
اگر شانه ی یخ زده ای داشته باشید، به احتمال زیاد یک کشیدگی و یا درد ملایم را در یک شانه احساس خواهید کرد . ممکن است درد را در عضلات شانه ای که در اطراف بالای بازوی شما قرار دارد احساس کنید . شما ممکن است حس فوق العاده ای در بازو داشته باشید.  درد شما می تواند در شب بدتر شود، که می تواند خواب را سخت کند. شما معمولا در سه مرحله به یک شانه ی یخ زده دچار می شوید  . هر کدام دارای نشانه های منحصر به فرد و جدول زمانی است.

مرحله ی انجماد:

• هر زمانی که شما آنرا حرکت می دهید، در شانه خود درد (گاهی شدید) ایجاد می کنید.
• آن به آرامی در طول زمان بدتر می شود و ممکن است بیشتر در شب صدمه ببیند.
• این می تواند از ۶ تا ۹ ماه به طول بینجامد.
• حرکت شانه شما محدود می شود.

مرحله یخ زده:

• درد شما ممکن است بهتر شود اما سختی شما بدتر می شود.
• حرکت شانه را سخت تر می کند و از این طریق فعالیت های روزانه سخت تر می شود.
• این مرحله می تواند ۴ تا ۱۲ ماه طول بکشد.

مرحله خنک کننده:

• محدوده حرکت شما شروع به بازگشت به حالت عادی می شود.
• این می تواند از هر ۶ ماه تا ۲ سال باشد.

علل

روشن نیست که چرا برخی افراد آن را توسعه می دهند، اما برخی گروه ها در معرض خطر بیشتری قرار دارند. شانه ی منجمد اغلب در زنان بیشتر از مردان اتفاق می افتد و در صورتی که شما بین ۴۰ تا ۶۰ ساله هستید احتمال بیشتری دارد که مبتلا شوید . همچنین اگر شما در حال بهبودی از یک وضعیت پزشکی هستید مانند یک سکته مغزی، یا جراحی مانند یک ماستکتومی که شما را از حرکت دادن دست شما محافظت می کند، خطر ابتلا به این بیماری نیز ممکن است افزایش یابد. بعضی شرایط پزشکی نیز می تواند خطر شما را افزایش دهد. اگر دچار دیابت هستید، ممکن است بیشتر شانه ی یخ زده را داشته باشید . حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد مبتلا به دیابت شانه ی منجمد را می گیرند . سایر مشکلات پزشکی مانند بیماری قلبی، بیماری تیروئید یا بیماری پارکینسون نیز با شانه ی یخ زده مرتبط است.

تشخیص

برای تشخیص شانه ی یخ زده، دکتر شما به شما یک امتحان فیزیکی را انجام می دهد. او آن را بررسی می کند تا بداند که وضعیت چقدر بد است.  در بخش “فعال” امتحان، او اجازه خواهد داد که شانه خود را به تنهایی حرکت دهید. در بخش “منفعل”، او آن را برای شما حرکت می دهد و تفاوت ها را یادداشت می کند. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که شما نیاز به تزریق بیهوشی در شانه دارید . این یک دارویی است که درد را از بین می برد، به طوری که او بتواند محدوده حرکتی فعال و غیر فعال را قضاوت کند. معاینه فیزیکی معمولا برای تشخیص شانه ی یخ زده است، اما پزشک شما همچنین می تواند از آزمایشات تصویر برداری مانند اشعه ایکس، اولتراسوند یا MRI به منظور جلوگیری از مشکلات دیگر مانند آرتروز یا کاف دوقلو پاره شده که می تواند باعث درد و محدود کردن چگونگی حرکت می کند، برای تشخیص استفاده کند.

درمان شانه ی منجمد

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین یا ایبوپروفن می تواند به کاهش درد و التهاب در شانه کمک کند . اگر آنها کمک نمی کنند، پزشک شما ممکن است داروهای قویتری تجویز کند. درمان شما ممکن است شامل رفتن نزد یک درمانگر فیزیوتراپی برای تقویت و کشش تمرینات جهت بهبود حرکات شما باشد. اگر علائم شما شدید باشد یا در طول زمان بهبود نیابد، پزشک ممکن است سایر انواع درمان را توصیه کند، از جمله:

تزریق کورتیکواسترویید

این تزریق در مفصل شانه به منظور کاهش درد و افزایش دامنه حرکت است

تقسیم مشترک

به این معنی است که دکتر شما آب کافی را به داخل کپسول شانه وارد می کند تا کشش ممکن شود. این می تواند به شما کمک کند تا شانه خود را به راحتی حرکت دهید.

فیزیوتراپی

نتایج با فیزیوتراپی این متفاوت است و ممکن است در فازهای مشخصی از شانه یخ زده مفیدتر از دیگران باشد.

عمل جراحی

برای درمان شانه ی یخ زده بسیار نادر است.  اما اگر درمان های دیگر به شما کمک نکند، پزشک ممکن است عمل جراحی را پیشنهاد کند.  این احتمالا یک روش آرتروسکوپی است.  این بدان معناست که با ابزارهای سبک و مداد که از طریق کوچک کردن در شانه شما قرار می گیرد، انجام می شود.
دستکاری شانه می تواند بافت شانه خود را خنثی کند، اما بسیار غیرممکن است زیرا جراحی آرتروسکوپی آن را جایگزین کرده است.  جراحان تحت بیهوشی عمومی می توانند به شدت شانه را حرکت دهند.  با این روش خطر ابتلا به عوارض شامل شکستگی وجود دارد.