فضانوردی فرازمینی‌ها در کائنات از ۱۵ قرن قبل
رفتار عجیب یک ستاره دور دست و بی‌نتیجه ماندن تلاش‌های ۶ ساله ستاره‌شناسان برای کشف علت این رفتار، به نظریه احتمال حضور فرازمینی‌های بسیار قدرتمند و پیشرفته، دامن زده است.
به گزارش واشنگتن پست، روش بررسی ستاره‌ها و سیاره‌های دوردست در ستاره‌شناسی، روشی متفاوت از رصد مستقیم و دیدن اجرام آسمانی است. ستاره‌شناسان برای پی‌بردن به آنچه در فواصل بسیار دور وجود دارد، ناگزیر به دیدن و شنیدن آثار آنها هستند. برای این منظور از دو روش رصد نور و رصد امواج الکترومغناطیسی استفاده می‌شود که روش‌ها و تحلیل‌های پیچیده و طولانی‌مدتی نیاز دارند.
ستاره KIC 8462852 که در فاصله ۱۴۸۱ سال نوری از زمین قرار دارد، یکی از سوژه‌های بسیار عجیب و ناشناخته این رصدهاست. بنا بر گزارشی که بخش علمی واشنگتن پست منتشر کرده است، ستاره‌شناسان پس از بیش از ۶ سال تلاش برای درک رفتار این ستاره، اکنون به این نتیجه رسیده‌ا‌ند که احتمالا ماهواره‌های فرازمینی‌ها در اطراف این ستاره در حال گردش هستند.
به طور معمول، ستاره‌شناسان برای پی بردن به تعداد سیاره‌ها و اندازه آنها و مدت چرخششان به دور یک ستاره دور دست، فواصل زمانی‌ای را که نور این ستاره‌ها کم و زیاد می‌شود، اندازه‌گیری می‌کنند و سپس با محاسبات پیچیده، اندازه و مدار سیاره را تخمین می‌زنند اما درباره KIC 8462852 چنین کاری تقریبا غیر ممکن است.
نور این ستاره گاهی تا میزان ۲۲ درصد کاهش پیدا می‌کند که حکایت از عبور جرمی عظیم و عجیب از مقابل آن دارد. نکته دیگر این است که هیچ الگوی مشخصی برای کم و زیاد شدن این نور وجود ندارد و در نتیجه آنچه از بین ما و ستاره عبور می‌کند، مدار مشخص و روش گردش معینی ندارد.
دانستن این واقعیت که سیاره‌ای به اندازه سیاره مشتری (بزرگترین سیاره منظومه شمسی ما) در هنگام عبور از مقابل خورشید، تنها یک درصد از نور آن را می‌پوشاند و کاهش ۲۲ درصدی نور ستاره KIC 8462852، کمک می‌کند تا بدانیم این داده‌های اندک تا چه اندازه عجیب هستند.
یک تیم متشکل از دانشمندان دانشگاه ییل و دانشگاه کالیفرنیا برای این رفتار عجیب، مجموعه‌ای از نظریه‌ها را تهیه کرده‌اند که از میان آنها حضور حیات‌های پیشرفته و قدرتمند فرازمینی از همه محتمل‌تر است.
جیسون رایت، محقق دانشگاه پن، در این باره گفت:
«چنین تحولات و رفتاری تنها با این توجیه قابل توضیح است که آنچه از مقابل این ستاره عبور می‌کند، در واقع ابرسازه‌های فرازمینی است که با صفحه‌های گسترده، مشغول جمع‌آوری انرژی خورشیدی هستند».
او ادامه داد:
«فرازمینی‌ها به‌طور معمول آخرین و آخرین فرضیه‌ای هستند که در توضیحات و نظریه‌های علمی ممکن است در نظر گرفته شوند اما آنچه در اینجا مشاهده می‌شود تنها با چنین توضیحی قابل پذیرش است».
تصویر نوردهی طولانی یک هواپیما در هنگام عبور از آسمان در طول بارش شهابی از زاویه بقایای یک کلیسای قدیمی مسیحی در نزدیکی شهر پیردوپ، بلغارستان
ستاره KIC 8462852 که از سال ۲۰۰۹ توسط یک تلسکوپ به‌طور مداوم در حال بررسی است، آن‌قدر در رفتارهای نوری خود غیرقابل پیش‌بینی و غیرمنظم است که هیچ نظریه‌ای نتوانسته این رفتار را در زمره فعالیت‌های طبیعی اخترشناسی قرار دهد.
از جمله این نظریه‌ها، ایده‌ای بود که احتمال وجود فعالیت‌های بسیار زیاد و شدید ستاره‌های دنباله‌دار در آن منظومه را مطرح می‌کرد و گردوغبار ناشی از برخوردهای تصادفی این دنباله‌دارها را علت اصلی کم و زیاد شدن نور ستاره می‌دانست.
این نظریه با توجه به حجم نوری که ستاره KIC 8462852 از دست می‌دهد، غیرقابل پذیرش است و باید دنباله‌دارهایی به اندازه کره زمین با یکدیگر برخورد کنند تا شاید غبار لازم برای کاهش ۲۲ درصدی نور ستاره را فراهم کنند.
اگر وجود ابرسازه‌های فرازمینی در این منظومه خورشیدی را بپذیریم، تکنولوژی این فرازمینی‌ها بسیار پیشرفته و غیرقابل تصور است چراکه آنچه امروز ما می‌بینیم در واقع کاری است که آنها ۱۴۸۱ سال قبل انجام داده‌اند؛ این یعنی قرن ششم میلادی در زمین.
حال دانشمندان تصمیم گرفته‌اند یک رادیو تلسکوپ عظیم را به سوی ستاره KIC 8462852 بچرخانند و از ژانویه تا پاییز سال ۲۰۱۶ (دی‌ماه ۱۳۹۴ تا مهر ۱۳۹۵) رفتارهای الکترومغناطیسی این ستاره را زیر نظر بگیرند تا شاید بتوانند از امواج الکترومغناطیسی که به دست می‌آورند، فعالیت‌های تکنولوژیک اطراف این ستاره را به اثبات برسانند.
در صورتی‌که این رفتارها به اثبات برسد، آنگاه ما با فرازمینی‌هایی مواجه هستیم که ۱۴۸۱ سال قبل از تکنولوژی امروز ما، بسیار پیشرفته‌تر بوده‌اند و مشخص نیست این روزها در حال چه فعالیتی در کجای کائنات هستند.
منبع : آنا
مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا
