ماه زمین یک ایستگاه فضائی توخالی است.
عکس چپ: ماه کامل در حالت تمام رنگ – عکس راستی: ایستگاه فضائی «ستاره مرگ», از فیلم جنگ ستارگان
«ماه ما با آن فاصله اش آن بیرون چه میکنه؟ خیلی عجیبب-غریب و غیرمعموله که بخواد ماهواره(قمر) سیاره زمین باشه. خیلی بزرگه که بخواد بتوسط کشش سیاره زمین بتصرف درآمده باشه. شانس های بانجام رسیدن چنان تصرفی که ماه بعدش هم یک مدار تقریبا مدور بدور زمین بگیره خیلی ناچیزه تا احتمال چنین چیزی را باورکردنی و قابل قبول کنه….. خب پس, اگه ماه نه یک ماهواره واقعی سیاره زمین و نه یک ماه بتصرف درآمده هست, پس چی هست؟»
– ایزاک آسیمو(Isaac Asimov), آسیمو درباره نجوم, Doubleday-1974 , Mercury Press-1963 ; همچنین نقل قول شده در کتاب Don Wilson بنام «سفینه فضائی اسرارآمیز مان-ماه»(۱۹۷۵(.
ماه, چشم آسمان برای ساکنین روی سیاره زمین است. ما را با سیکل های جزر و مدی طبیعی تامین میکند که گفته میشود برای برقرارداشتن موازنه تمام گونه های حیات روی سیاره است. بطور خاص, فازهای خاصی از سیکل ماه حتی برایمان شناخته شده اند که حالات و احساسات ما را تحت تاثیر قرار میدهد. بیشتر مردم احتمالا هرگز درباره ماهیت یا ساختار ماه درحالیکه ماه روال عادی روشنائی بخشی آسمان شب و چرخش بدور سیاره زمین را انجام میدهد هیچ سوالی نمیپرسند. با این وجود, خیلی از دانشمندان متقاعد نشده اند که قصه منشاء آن آنطوریکه هدایت شده ایم تا باور کنیم قابل اطمینان باشد.
امروزه بیشتر مجادله حول و حوش منشاء و ساختار ماه میباشد, و یکی از بزرگترین مجادلات پیرامونش, سختی و محکمی مرکز آن و پروسه ای که بتوسطش ما آنرا در ابتدا تصاحب کردیم.
بطور جاری, پنج تئوری بطور زیاد مطرح شده درباره تشکیل ماه وجود دارند, که به قرار زیرند:
۱٫) تصاحب (Capture) – این تئوری پیشنهاد میکند که ماه بتوسط کشش گرانشی سیاره زمین تصاحب شده است. مشکل اصلی اول, مکانیسم تصاحب است. یک مواجهه نزدیک با سیاره زمین معمولا نتیجه اش برخورد یا تراژدیهای دگرگون کننده است. این فرضیه, یعنی تصاحب, برای توضیح دادن بطور اساسی نسبتهای ایزوتوپهای اکیسژن دقیقا مشابه موجود در دو جهان مشکل دارد.
۲٫) شکافت هسته ای (Fission) – این تئوری بیان میدارد که طی یک زمانی که سیاره زمین در حال شکل گیری بود و هنوز گداخته بود, چرخش سیاره باعث پرتاب ماده ای به بیرون شد که ماه امروزه ما شکل گرفت. اقیانوس آرام بطور فرضی, ناحیه ای است که ماه از آن بیرون آمد, با این وجود این تئوری غلط و پوچ نشان داده شد, هم با توجه به نارسائی(عدم توسعه کامل) پوسته کف اقیانوس, و همچنین دانستن این موضوع که زمان شکل گیری ماه(تست کربن) از سیاره زمین خیلی قدیمی تر است.
۳٫) افزایش و رشد (Accretion) – این تئوری بیان میکند که سیاره زمین و ماه با یکدیگر بعنوان یک سیستم دوتائی, از افزایش و رشد آغازین منظومه شمسی ما تشکیل شدند. مشکل این تئوری این است که اندازه حرکت(تکانه) زاویه ای سیستم زمین-ماه را توضیح نمیدهد یا اینکه چرا ماه به نسبت دارای هسته آهنی کوچکتری در مقایسه با زمین است (۲۵ درصد شعاعش در مقایسه با ۵۰ درصد برای زمین).
۴٫) انفجار ژئو-رآکتور (Geo-reactor Explosion) – یک تئوری بیشتر محافظه کارانه متفاوت, منتشره در سال ۲۰۱۰, پیشنهاد میکند که ماه ممکن است از انفجار یک ژئو-رآکتور مستقر روی مرز پوسته هسته واقع در صفحه استوائی سیاره زمینی که بسرعت در حال چرخش بوده تشکیل شده باشد.
۵٫) تئوری برخورد عظیم (The Giant Impact Theory) – این تئوری عرفا پذیرفته شده ای تا به اخیرا بود. این تئوری پیشنهاد میدهد که خیلی قدیم, یک جسم سیاره ای به اندازه مریخ به زمین برخورد نمود و بخش بزرگی از جرم زمین را به بیرون در فضا انداخت که ماه زمین شد. در حالیکه این تئوری به خیلی از جنبه های سیستم زمین-ماه توضیح میدهد, اما هنوز چند مشکل حل نشده با آن روبرو است, از قبیل اینکه عناصر فرّار ماه آنطوریکه انتظار برود از چنان برخورد نیرومندی باشند. مورد بعدی, مقایسات ایزوتوپ زمین و ماه است. در سال ۲۰۱۱, دقیق ترین اندازه گیری امضاهای ایزوتوپی سنگهای ماه منتشر شد. با کمال تعجب, نمونه های ماه Apollo دربردارنده یک امضاء ایزوتوپی دقیقا مشابه سنگهای زمین بود, اما از سایر اجرام منظومه شمسی ما متفاوت بود. از آنجائیکه بیشتر ماده ای که بدرون مدار چرخش زمین رفت تا ماه را تشکیل دهد تصور میشد که از Theia(نامیکه دانشمندان به جرم آسمانی برخورد کننده دادند) آمده, این مشاهده غیر منتظره بود. در سال ۲۰۰۷, محققین Caltech نشان دادند که احتمال اینکه Theia دارای امضاء ایزوتوپی دقیقا مشابه زمین بوده خیلی کم (کمتر از یک درصد) است. منتشر شده در ۲۰۱۲, آنالیز ایزوتوپهای تیتانیوم نمونه های ماه Apollo نشان داد که ماه دارای همان ترکیبی است که زمین دارد, چیزیکه با ماه در جائی دورتر از مدار زمین شکل گرفته باشد در تعارض است.
متاسفانه هیچ کدام از تئوریهای قبلی, پاسخ دهنده سوالات بزرگ درباره منشاء ماه نیستند. چیزیکه با این وجود مشهود است, شمار حقایق عجیب و غریب درباره ماه است, چیزیکه عقاید و افکار زیادی را درباره ماهیت ماه به ذهن متبادر میکند. اجازه دهید به تعدادی از اینها نگاه کنیم:
۱٫ عمر ماه (Moon’s Age): ماه از چیزیکه قبلا انتظار میرفت بسیار کهن سالتر است, شاید کهن سالتر از زمین یا خورشید. قدیمیترین سنی که برای زمین برآورد شده است حدود ۴٫۶ میلیارد سال است; سنگهای ماه به حدود ۵٫۳ میلیارد سال سن گذاری شده اند, و خاکی که سنگها رویشان قرار داشتند حداقل یک میلیارد سال بیشتر سن داشتند. برخی بحث میکنند که ماه ممکن است پیرتر بنظر بیاید فقط به این دلیل که سطحش هیچگاه خودش را نوسازی(renews itself) نمیکند, درحالیکه زمین میتواند سنگهایی داشته باشد که کهن هستند اما در طی بازسازی طبیعی سطح سیاره زمین, دوباره بازسازی شده اند.
۲٫ منشا سنگ (Rock’s Origin): ترکیب شیمیائی خاکی که سنگها رویشان نشسته اند بطور فوق العاده ای از خود سنگها متفاوت هستند, برخلاف تئوریهای پذیرفته شده که خاک ماه از عوامل جوی و فروپاشی(تجزیه) خود سنگها ناشی شده است. سنگها می بایست از جای دیگری آمده باشند.
۳٫ عناصر سنگین تر روی سطح (Heavier Elements on Surface): نتایج عادی ترکیب سیاره ای در عناصر سنگین تر در هسته و مواد سبکتر بر روی سطح; چنین چیزی درباره ماه صدق نمیکند. Don Wilson در کتابش بنام «ماه, فضاپیمای اسرارآمیز ما» مینویسد,
«فراوانی عناصر مقاوم مانند تیتانیوم در نواحی سطح, چنان قابل توجه و برجسته است که چندین زمین شناس پیشنهاد داده اند که ترکیبات مقاوم به مقدار عظیمی بوسیله راههای ناشناخته به سطح ماه آورده شده اند. آنها چطورش را نمیدانند, اما این اتفاق انجام شده است و جای هیچ بحثی ندارد.»
۴٫ بخار آب (Water Vapor): در ۷ مارچ سال ۱۹۷۱ , ابزارآلات وابسته به ماه که بوسیله فضانوردان نصب شدند, یک ابر بخار آب در حال عبور روی سطح ماه را ضبط کرد. ابر مذکور حدود ۱۴ ساعت دوام کرد و ناحیه ای حدود ۱۰۰ مایل مربع را پوشش داد.
۵٫ سنگهای مغناطیسی (Magnetic Rocks): سنگهای ماه, مغناطیسی بودند. این عجیب و غریب است زیراکه هیچ میدان مغناطیسی روی خود ماه وجود ندارد. چنین چیزی نمیتوانسته از یک «تماس نزدیک» با زمین نشئت گرفته باشد – چنان مواجهه ای میتوانست ماه را از هم پاره پاره کند. تئوریهای زیادی بوده اند که هدفشان توضیح دادن این پدیده بوده است, با این وجود تمامشان در حد هنوز تئوری باقی مانده اند.
۶٫ فعالیتهای وابسته به زمین لرزه (Seismic Activity): صدها «ماه لرزه» هرساله ثبت میشوند که نمیتواند به برخورد سنگهای آسمانی منسوب باشند. در نوامبر سال ۱۹۵۸ , فضانورد شوروی Nikolay A. Kozyrev از رصدخانه فیزیک نجوم جزیره کریمه(Crimean Astrophysical Observatory) یک فوران گازی ماه را نزدیک گودال Alphonsus عکسبرداری نمود. او همچنین یک برافروختگی مایل به قرمز را کشف کرد که برای حدود یک ساعت بطول انجامید. در سال ۱۹۶۳ , ستاره شناسان رصدخانه Lowell نیز برافروختگیهای مایل به قرمز روی نوک برآمدگیهای ناحیه Aristarchus دیدند. ثابت شده اند که این مشاهدات دقیقا مشابه یکدیگر و دوره ای هستند, خودشان را تکرار میکنند درحالیکه ماه به زمین نزدیکتر میشود. اینها محتملا پدیده های طبیعی نیستند.
۷٫ ماه توخالی (Hollow Moon): میانگین تراکم ماه ۳٫۳۴ gm/cm3 است(۳٫۳۴ برابر یک حجم یکسان آب) درحالیکه مال زمین ۵٫۵ است. این یعنی چی؟
در سال ۱۹۶۲ , دانشمند ناسا دکتر Gordon MacDonald اظهار داشت,
«اگر داده های نجومی را کمتر کنیم, مشخص میشه که آن داده ها نیازمند اینه که داخل ماه بیشتر شبیه یک کره توخالی است تا همگن.»
نوبل شیمیدان, دکتر Harold Urey اظهار داشته که تراکم (چگالی) کاهش یافته ماه به دلیل نواحی بزرگی در درون ماه است جائیکه به سادگی میتواند «گودال» باشد.
دکتر MIT بنام Sean C. Solomon نوشته,
«آزمایشات مدارگرد ماه بطور وسیعی دانشمان را از میدان گرانشی ماه بهبود داد… این امکان ترسناک را نشان میدهد که ماه میتواند توخالی باشد.»
در مقاله Carl Sagan , زندگی هوشمند در کیهان, ستاره شناس معروف بیان نمود,»یک ماهواره (قمر) طبیعی نمیتواند یک شی توخالی باشد.»
بنابراین, ماه میتواند که یک قمر «طبیعی» به هیچ وجه نباشد.
۸٫ ماه صدا را منعکس میکند (Moon Echoes): در ۲۰ نوامبر سال ۱۹۶۹, خدمه Apollo 12 بخش کاوشگر و بالارونده مدارگرد (Lunar Module (LM) را به بیرون پرتاب کردند که به روی ماه اصابت نمود.
(http://www.hq.nasa.gov/pao/History/SP-4009/v4p3f.htm)
برخورد LM(حدود ۴۰ مایلی محل فرود Apollo 12) یک ماه لرزه مصنوعی با خصوصیات شگفت انگیز ایجاد میکند – ماه مانند یک زنگ برای حدود نیم ساعت لرزید که بتوسط لرزه سنج بجای مانده روی ماه کشف شد.
این پدیده با Apollo 13 هم تکرار شد (برخورد عمدی سکوی سوم به روی ماه), حتی با نتایج شگفت انگیز بیشتر.
(http://history.nasa.gov/SP-4029/Apollo_13a_Summary.htm)
ابزارهای لرزه نگار ثبت کردند که ارتعاشات حاصله برای ۳ ساعت و ۲۰ دقیقه طول کشید و تا عمق ۲۵ مایلی ماه هم رفت, بدین نتیجه گیری منتهی میشه که ماه بطور معمول دارای هسته سبک و یا حتی بدون هسته است. بدلیل اهمیت و دورنمای موضوع شایان ذکر است که وقتیکه سیاره زمین یک زمین لرزه بزرگ را تجربه میکند, ارتعاشات حاصله از لرزه معمولا فقط چند دقیقه طول میکشد که بدلیل تراکم (چگالی) سیاره است.
۹٫ منشاء ماه (Moon’s Origin): قبل از اینکه سنگهای ماه فضانوردان بطور قطعی این نظریه را رد کند, عقیده بر این بود که منشا ماه از یک تکه بزرگ از سیاره زمین بوده که در زمانهایی دور خرد شده است. تئوری دیگر این بود که ماه از پس مانده «غبار فضائی» باقیمانده پس از خلق شدن سیاره زمین خلق شده است. آنالیزهای ساختار سنگهای ماه, این تئوری را نیز رد میکند.
یک تئوری عامه دیگر این است که ماه بطریقی بتوسط میدان جاذبه سیاره زمین «اسیر» شده است. اما هیچ شواهدی برای اثبات این تئوری وجود ندارد. ایزاک آسیمو(Isaac Asimov) بیان میدارد:
«خیلی بزرگه که بخواد بتوسط کشش سیاره زمین بتصرف درآمده باشه. شانس های بانجام رسیدن چنان تصرفی که ماه بعدش هم یک مدار تقریبا مدور بدور زمین بگیره خیلی ناچیزه تا احتمال چنین چیزی را باورکردنی و قابل قبول کنه.»
۱۰٫ مدار چرخش عجیب و غریب (Weird Orbit): ماه ما تنها ماه در منظومه شمسی مان است که دارای مدار چرخشی ثابت و نزدیک به دایره ای کامل است(اگرچه هنوز بیضوی شکل است). هنوز هم عجیب و غریب, مرکز جرم ماه حدود ۶۰۰۰ پا به سیاره زمین نزدیکتر است از مرکز هندسی اش (که می بایست باعث تلوتلو خوردن شود), اما برآمدگی ماه در نیمه تاریک ماه قرار دارد, دور از دید سیاره زمین. بنظر میرسد که «چیزی» باید ماه را در مدار با ارتفاع دقیقش, مسیر دقیقش, و سرعت دقیقش قرار داده باشد.
۱۱٫ قطر ماه (Moon Diameter): چطور یکنفر میخواهد این باصطلاح «اتفاق تصادفی» را توضیح بدهد که ماه در فاصله دقیق, جفت شده با قطر دقیقش وجود دارد, تا بطور اعجاب انگیزی کاملا خورشید منظومه ما را در طی یک کسوف بپوشاند؟!؟! دوباره, ایزاک آسیمو(Isaac Asimov) بیان میدارد:
«هیچ دلیل نجومی وجود ندارد که چرا از منظر ما روی سیاره زمین, ماه و خورشید باید بدین دقت هم اندازه یکدیگر باشند!!! این تصادفی ترین اتفاق تصادفی است که فقط سیاره زمین در میان تمام سیارات بدین سبک تقدیس شده است!»
Henry Kroll , نویسنده «یخبندانهای کیهان شناختی», درباره ورود ماه به اطراف مدار سیاره زمین بحث میکند:
«هیچ نقاشیهای غار(cave painting) از ماه, پیش از ۱۱ هزار و ۷۱۲ سال پیش وجود ندارند. قدیمیترین نقاشی از ماه که میتوانیم بیابیم فقط ۹۰۰۰ سال قدمت دارد در کشور چین. تاریخ نگاری سنگهای ماه به ۶ میلیارد سال قبل برمیگردد – قدیمیتر از سیاره زمین. حتی یک سنگ به حدود ۲۰ میلیارد سال قبل تاریخ نگاری شده است که میلیاردها سال قدیمی تر از خود تئوری بیگ بنگ است.»
«اگر هنوز فکر میکنید که ماه برای حدود میلیاردها سال آن بالا بوده است, پس شهاب سنگهای ماه کجایند؟ علم جاری فقط حدود ۱۳ ممیز ۲ دهم پوند شهاب سنگهای ماه را یافته است – حدود همین مقدار برای شهاب سنگهای مریخ. مریخ بسیار از سیاره زمین دورتر است, جاذبه بیشتری از ماه دارد و دارای اتمسفر است, پس شهاب سنگهای ماه کجایند؟ با توجه به این حقیقت که ماه با دهانه های آتشفشان(گودالها) پوشیده شده, ما باید بتوانیم توی صحرا راه برویم و هزاران کیلوگرم از آنها را جمع کنیم – حتی باهاشون خونه های زیادی بسازیم, اما هیچی وجود ندارد. اگر میلیاردها سال اون بالا بوده, ما باید روی سنگهای آسمانی اش میتوانستیم راه برویم و بگردیم.»
«فقط یک شی آسمانی آن بالا در آسمان با جرم کافی وجود دارد تا سیاره زمین را ۲۳ و نیم درجه کج کند, و آن ماه است. با سیاره زمین برخورد کرد و بلند شد(مثل توپی که به زمین بخورد و بلند شود – bounce off), و باعث از بین رفتن تمام قبایل, شترها, اسبها و پستانداران شبه فیل (mastodon) شد – در شمال آمریکا در ۱۱ هزار و ۷۱۲ سال قبل. من از کامپیوتر تحقیقاتی تاثیر برخورد آریزونا استفاده کردم. جرم ماه را وارد کردم, ۷٫۳۵ E 33 کیلوگرم, و جرم سیاره زمین را, ۵٫۹۸ E 24 کیلوگرم, و زاویه ۱۱ درجه و سرعت ۲٫۵ کیلومتر در ثانیه. نتیجه برخورد, پوسته زمین را ۵ کیلومتر فرو برد. اقیانوس منجمد شمالی ۵ کیلومتر در شمال آلاسکا عمق دارد. ۷۰۰ ترامگاتن انرژی برد تا قطب چرخشی زمین را باندازه ۲۳و نیم درجه کج کند.»
«متمایل شدن ۲۳ و نیم درجه ای زمین, میزان زمین های زراعی و بهره وری از اقیانوسها را دو برابر کرد چونکه ما اکنون تابستانها و زمستانهای برجسته تری داریم چنانچه تابش آفتاب, ۱۸۰۰ مایل دورتر از شمال و جنوب به زمین میتابد, سبب آب شدن کلاهکهای یخی میشود. همچنین بهره وری اقیانوسها را با آزادسازی اکسیژن رایگان بیشتر, دو برابر نمود. آن برخورد سبب افزایش سطح دریاها به حدود ۳۰۰ پا شد. یک پروژه مهندسی شده بود, طراحی شده بدین منظور تا سیاره زمین را برای جمعیت بزرگتری از انسان و حیوان, سازنده تر کند. یک بسترسازی زیستی برای پشتیبانی بیشتر از حیات روی سیاره زمین بود. «
ماه در اسطوره شناسی
یک تقویم باستانی واقع در محوطه Kalasasaya در کشور بولیوی درباره زمانی میگوید که ماه زمین ما آنجا نبود.
تئوریهای درباره ماه درحقیقت به هزاران سال قبل برمیگردد چنانچه فرهنگها و تمدنهای مختلف, این داستان را مطرح کردند که چطور ماه به جائیکه امروزه در فضا ساکن شده است آمد.
نویسندگان یونانی, Aristotle و Plutarch و نویسندگان رومی, Apollonius Rhodius و Ovid همه شان درباره یک گروه از مردم بنام «Proselen» ها نوشته اند که در منطقه کوهستانی مرکزی یونان بنام Arcadia زندگی میکردند. «Proselen» ها مالکیت این منطقه را مدعی بودند زیراکه اجدادشان آنجا وجود داشتند «قبل از آنکه یک ماه در آسمان وجود داشته باشد.»
این ادعا, بتوسط علائم بر روی دیوار محوطه ,Kalasasaya نزدیک شهر Tiahuanaco کشور بولیوی, برای اثبات و مدرک, ترسیم شده است, که گواهی میدهد که ماه بدرون مدار سیاره زمین بین ۱۱ هزار و ۵۰۰ تا ۱۳ هزار سال قبل وارد شد.
شمن قبیله Zulu بنام Credo Mutwa ذکر نمود که افسانه های Zulu بر این باور معتقد است که ماه توخالی باشد و خانه اژدها(Python) یا Chitauri باشد, یا همان نام «خزندگان(Reptilian)ها», یک نژاد فرازمینی هوشمند. افسانه Zulu اظهار میدارد که ماه بدینجا آورده شد, صدها نسل قبل, بتوسط ۲ برادر بنامهای Wowane و Mpanku که رهبران این Chitauriها بودند. این ۲ برادر بعنوان برادران آب معروف بودند و هردوتایشان پوستهای فلس گونه همانند یک ماهی داشتند.
این افسانه, خیلی مشابه به گزارشات سومریها و بین النهرین (Mesopotamia and Sumerian) درباره ۲ برادر رهبر ارشد بنامهای Enlil و Enki(اربابان زمین) هستند.
Credo Mutwa ادامه میدهد به گفتن افسانه های Zulu که چطور آن ۲ برادر یعنی Wowane و Mpanku ماه را به شکل یک تخم مرغ از «اژدهای آتش عظیم» میدزدند و زرده اش را خالی میکنند تا اینکه توخالی بشود. سپس ماه را در آسمان بسوی زمین غلتاندند که سبب بروز حوادث زمین شناختی روی این سیاره شد که «عصر طلایی» گذشته زمین را پایان داد.
افسانه های قبیله آفریقایی Zulu درباره یک نژاد فرازمینی بنام Chitauri میگوید که یک ماه را توخالی کردند و آنرا به سیاره زمین بعنوان یک مقر استفاده برای کنترل کردن نژاد بشر آوردند. این افسانه, دقیقا در تناسب با تئوری «دورگه های انسان-خزنده» است که گفته میشود جهان امروزی ما را اداره میکنند.
(http://www.tubetrue.org/community/item/485-the-moon-in-mythology)
Credo Mutwa میگوید که سیاره زمین از آنچه امروزه است بسیار متفاوت تر بود, قبل از آنکه ماه وارد شود. در آن زمان و قبل از ورود ماه, هیچ فصلی وجود نداشت و سیاره دائما بتوسط سایبانی از بخار آب فراگرفته شده بود. مردم تابش خیره کننده خورشید را آنطوریکه ما امروزه حس میکنیم احساس نمیکردند, و خورشید را فقط از طریق یک لایه بخار آب میدیدند. زمین زمانی یک مکان زیبا بود, یک مکان عاشقانه و دوست داشتنی, سرسبز و باشکوه با جنگلهای سرخ عظیم, بنفشه و سرخس با نم نم باران ملایم و مه. سایه بان آب زمین, همانند یک فاجعه سیل و باران بر زمین فرو افتاد وقتیکه ماه در مدار سیاره زمین آمد. این به شکل نمادسازی شده در انجیل آمده است وقتیکه ۴۰ روز و ۴۰ شب باران بارید.
ورود ماه و نژاد خزندگان, هر چیزی را روی سیاره زمین تغییر داد. چرخش و زاویه سیاره زمین اصلاح شد. زمین بر روی محور خود وارونه شد چنانچه ما معکوس هستیم, چنانچه افسانه میگوید, و سیستمهای بسیار قویتر جزر و مدی را سبب شد که زمانی بسیار آرامتر بوده است. قبل از ورود ماه, زنان دچار عادت ماهانه نمیشدند.
Zuluها و سایر گزارشات بومی آفریقایی میگویند که ماه بسیار بسیار دورتر ساخته شد تا ناظر بر مردم باشد, و بعنوان وسیله ای برای سفر در گیتی.
میتواند حقیقت داشته باشد؟
تئوری سفینه فضائی ماه ممکن است در ابتدا ظالمانه و عصبانی کننده بنظر بیاید, اما ملاحظه کنید که چطور این مدل میتواند تمام رمز و رازهای ماه را منطبق کند. این مدل توضیح میدهد که چرا ماه شواهدی نشان میدهد که از سیاره زمین پیرتر است و شاید حتی پیرتر از منظومه شمسی مان, و چرا سه لایه مجزا در ماه وجود دارد, با متراکم ترین مواد در لایه بیرونی اش طوریکه یکنفر انتظار میدارد که لایه پوسته حفاظتی یک سفینه میتواند باشد. همچنین توضیح میدهد که چرا هیچ نشانه ای از آب روی سطح ماه یافت نشده است درحالیکه شواهدی هست که آب در اعماق درون ماه وجود دارد. همچنین این ایده و مدل میتواند توضیح دهنده «ماه لرزه های» عجیب و غریب ماه باشد. و توضیح دهنده فاصله دقیق قرارگیری اش مابین زمین و خورشید.
دانشمندی بنام Irwin I. Shapiro که در مرکز اخترفیزیک Harvard Smithsonian کار میکند, کسیکه یکی از چهره های مورد احترام در فیزیک نجومی است و تحقیقاتش شامل استفاده از لنزهای گرانشی برای بررسی سن جهان میباشد, گفته:
«با نگاه کردن به تمام نابهنجاریها(آنومالیها) و سوالات بی پاسخ درباره ماه, بهترین توضیح برای ماه, خطای مشاهده است، که وجود ندارد.»
شاید George Lucas ,بعد از همه اینها که گفته شد, به چیزی رسیده بود…
منابع:
http://goldenageofgaia.com/
http://humansarefree.com/2014/05/earths-moon-is-hollow-space-station.html
