بهترین تک تیر اندازان دنیا

اگر به تیراندازی و تفنگ علاقه داشته باشید به احتمال زیاد آشنایی با برترین تک تیراندازان دنیا برای شما هیجان انگیز است.

تک تیراندازهای کسانی هستند که مرگ را به یک شعبده بازی جادویی تبدیل می کنند اما برای لذت بردن و سرگرمی نشانه نمی گیرند. با کوچکترین تکان دست خود از فاصله های دور و باورنکردنی زندگی را از دیگران می گیرند. اسلحه عصای جادویی شان و گلوله نیز دستیارشان است، هیچکس مخاطب آن ها به شمار نمی آید تا این که دیگر خیلی دیر می شود. آن ها تجسم مهارت غیرانسانی هستند و جهان هم از آن ها می ترسد و هم برایشان سر خم می کند. آن ها هودینی های مرگ و کاپرفیلدهای کشتار هستند، اشخاصی که مهارتشان در مرگبار بودن برایشان اعتباری فراهم کرده است. در ادامه ی این مطلب با تعدادی از مشهورترین تک تیراندازان تاریخ و بهترین تیراندازی هایشان آشنا شوید.

۱. نمایش در گالیپولی

در اوایل قرن بیستم، خطرناک ترین جانور استرالیایی کسی نبود جز مردی به نام بیلی سینگ. بر اساس گزارش روزنامه ی سیدنی مورنینگ هرالد وی می توانست “نوک دم یک بچه گراز را از فاصله ی ۲۵ قدمی بزند” اما سینگ به جای دنبال کردن دم گراز در میدان های نبرد جنگ جهانی اول به عنوان بخشی از نیروهای آنزاک که چینی-استرالیایی بودند کله ی سربازان دشمن را نشانه می رفت. در زمان حضورش در نبرد گالیپولی، تعداد کسانی که توسط او کشته می شدند باعث وحشت در میان نیروهای دولت عثمانی شده بود. به زودی فرماندهان ارتش عثمانی متوجه مشکل بزرگی که با آن روبرو بودند شده و برای حل کردن آن دست به دامان بزرگ ترین تک تیرانداز خود با نام «عبدل خوفناک« شدند.

در آن دوران حتی سربازان استرالیایی نیز عبدل را “مایه افتخار ارتش ترک ها” می دانستند. تفنگ او را «مادر مرگ» لقب داده بودند “زیرا گلوله هایی را بدنیا می اورد که زندگی مردان را ویران می کرد”. اگر کسی می توانست به تهدید سینگ پایان دهد کسی جز عبدل نبود. قاتل ترک پس از بررسی زخم های قربانیان سینگ و برآورد کردن مسیر طی شده توسط گلوله، مکان استقرار سینگ را شناسایی کرد. سپس یک حفره تنگ و کوچک در زمین کنده و مادر مرگ را آماده کرد. از بخت بد عبدل اما سینگ زودتر متوجه او شد بنابراین منتظر ماند تا زمان مناسب فرا رسیده و آن گاه روزنه مخفیگاهش را برای شلیک آماده کند و تعقیب کننده اش را برای همیشه محو نماید.

یان ادریس، روزنامه نگاری که در گالیپولی حضور داشت ادامه ماجرا را چنین تعریف می کند:” آهسته آهسته روزنه مخفیگاه بازتر می شد سپس آن قدر باز شد که تنها اسلحه دیده می شد. عبدل انگشتش را روی ماشه گذاشه و منتظر بود تا روزنه ذره ای بیشتر باز شود و ناگهان گلوله ای بین دو چشم او کاشته شد”. مشکل راه حل را از میان برداشت!

۲. یک گلوله، شش سرباز طالبان

در سال ۱۹۸۱، در فیلم فیلیپینی “سن باسیلیو” (San Basilio) یک قهرمان ماسک زده به نام جولیو والینته با شلیک به چاقوی خود و دو تکه شدن گلوله دو موشک که او را تعقیب می کنند را از بین می برد. شاید این بزرگ ترین صحنه ی تیراندازی در سراسر تاریخ سینما باشد و البته یکی از غیرمحتمل ترین آن ها. اما در سال ۲۰۱۴ اتفاقی باورنکردنی تر و غیرمحتمل تر از این مورد رخ داد. بر اساس گزارش روزنامه تلگراف، یک تک تیرانداز ۲۰ ساله بریتانیایی که در افغانستان خدمت می کرد تنها با کشیدن یک ماشه نه دو بلکه شش نفر از شبه نظامیان طالبان را از پای درآورد. اما به جای تلاش برای تقسیم کردن گلوله به یک چنگال شش شعبه یا چیزی مانند آن، وی یکی از این افراد که جلیقه انتحاری به تن داشت را مورد هدف قرار داد.

این اتفاق زمانی رخ داد که ۵ سرباز دیگر نیز همراه او بودند. در واقع این تک تیرانداز خوش شانس حمله انتحاری طالبان را ناکام گذاشته بود. بعدها نیروهای بریتانیایی یک از جلیقه های انتحاری که منفجر نشده بود را در محل پیدا کردند که حدود ۲۰ کیلوگرم مواد منفجره درون آن جاسازی شده بود. در واقع این جنگجویان از همان ابتدا برای مردن آمده بودند اما نه توسط سربازی که در فاصله ی ۵۰۰ متری آن ها قرار داشت. از شانس بد آن ها مرگ نقشه های دیگری در سر داشت.

۳. دوئل سه روزه لیودمیلا پاولیچنکو

عقاب و داس متضادهای طبیعی هستند به همین دلیل هیچ گاه این دو را با هم در طبیعت نخواهیم دید! اما با این وجود النور روزولت و لیودمیلا پاولیچنکو، تک تیرانداز مشهور شوروی سابق، بدون این که با هم درگیری فیزیکی داشته باشند مدت زمان زیادی با هم دوست بودند. دوستی این دو از سال ۱۹۴۲ آغاز شد، زمانی که شوروی سابق از آمریکا خواست که در ترتیب دادن یک سبیل جدید برای هیتلر به او کمک کند و پاولیچنکو برای انجام این هدف از ایالات متحده دیدار کرد. پاولیچنکو با ۳۰۹ کشته نام خود را در تاریخ به عنوان موفق ترین تک تیرانداز زن جاودانه کرد.

تمامی این مرگ ها تنها در عرض یک سال و قبل از این که انفجار گلوله خمپاره در سال ۱۹۴۲ به فرمانروایی اسلحه او پایان دهد صورت گرفت. تنها در یک تابستان وی بیش از ۱۸۷ نفر از نیروهای دشمن را به جهان دیگر فرستاد. همچنین وی ۳۶ بار مجبور به دوئل با تک تیراندازهای آلمانی شد که هر بار برنده میدان بود. یکی از این دوئل ها سه روز به طول انجامید که پاولیچنکو آن را یکی از سخت ترین تجربیات زندگی خود می داند. او ۱۵ تا ۲۰ ساعت در موضع خود ماند تا اینکه تک تیراندازی که برای کشتن او مامور شده بود کمی بیش از اندازه حرکت کرد و تاوان این اشتباه کوچک را با جانش داد. در شطرنج گلوله ها پاولیچنکو ملکه میدان بود.

۴. قتل بر روی درخت نارگیل

وقتی که مردم عبارت «جنگ ویتنام» را می شنوند اولین چیزی که به ذهنشان خطور می کند کابوس بمب ناپالم و جنگل های عامل زرد یا نبردهای نفسگیر بین هلی کوپترها و سربازان ویت کنگ است. اما تک تیراندازان آمریکایی نیز نشان خود را در این جنگ به جا گذاشتند. حتی برخی تک تیراندازان را موثرترین نیروی جنگ ویتنام دانسته اند با این وجود حتی در بین بهترین سربازان نیز سربازی وجود دارد که از بقیه بهتر است و در جنگ ویتنام نیز این فرد کسی جز گروهبان آدلبرت والدرون نبود. او هم در نیروی زمینی و هم در نیروی هوایی ایالات متحده خدمت کرده و بارها جانش را برای نجات همرزمانش به خطر انداخته بود.

در طول نبرد ویتنام وی در طول ۱۴ عملیات تک تیراندازی رکورد ۱۰۹ کشته را از خود به جای گذاشت که در آن میان یکی از بقیه ی موارد برجسته تر بود. ژنرال چهار ستاره جولیان جی اول که همراه با والدرون خدمت کرده بود به یاد دارد که وی در حالی که سوار بر قایقی در حال حرکت بود یکی از تک تیراندازان دشمن را از پای درآورد. وی در این باره چنین می گوید:” در حالی که همه سرنشینان قایق از پیدا کردن تک تیرانداز دشمن از فاصله ی ۹۰۰ متری از ساحل به سمت ما شلیک می کرد عاجز مانده بودند، گروهبان والدرون اسلحه ی مخصوصش را برداشت و تنها با یک گلوله، ویت کنگی که بالای یک درخت نارگیل قرار داشت را از پای درآورد”.

۵. ماجرای تیراندازی هثکاک

 کارلوس هثکاک کسی بود که با صدای گلوله بزرگ شده بود. وی که یک تک تیرانداز خود آموخته و قهرمان مسابقان تیراندازی ویمبلدون بود هیچ رقیبی در میدان نبرد نداشت و در جنگ ویتنام مهارت خود را به اثبات رساند. رکورد رسمی و تایید شده او در طول این جنگ ۹۳ کشته بود اما تعداد دقیق کسانی که بدست وی کشته شده اند به ۴۰۰ نفر نیز می رسد. علیرغم مهارتش در قتل از راه دور، هثکاک مرگ را به عنوان یک ضرورت نفرت انگیز می دید و نه یک هدف. وی در این باره چنین می گوید:” باید دیوانه باشید تا از دویدن در میان درختان و کشتن مردم لذت ببرید. اما اگر من دشمن را از پای در نمی آوردم ان ها بچه هایی که آن جا بودند را می کشتند”.

با این وجود وی در چندین مورد نیز مشتاقانه جان افراد دشمن را گرفت. به گفته ی خود او یکی از بهترین تیراندازی هایش کشتن زنی به نام آپاچی از نیروهای ویت کنگ بود که از شکنجه ی سربازان آمریکایی دستگیر شده لذت می برد. اما بزرگترین نبرد او با یکی از تک تیراندازهای ویت کنگی با نام مستعار کبرا بود. نیروهای ویتنام شمالی باری سر هثکاک ۳۰٫۰۰۰ دلار جایزه تعیین کرده بودند و کبرا قصد داشت این جایزه را از آنِ خود کند. بدین منظور وی شروع به از پای درآوردن سربازان آمریکایی کرد تا هثکاک مجبور شود خود را نشان دهد و این حقه تقریباً به نتیجه رسید.

هثکاک همراه با یک سرباز دیگر شکارچی اش را شکار کرد و نزدیک بود خود نیز به طعمه تبدیل شود. وی در این باره چنین می گوید:” من روی یک درخت فرسوده افتادم. اشتباه کردم و او شلیک کرد”. اما وقتی نوبت شلیک هثکاک رسید وی اشتباه نکرد. ” من تنها در کشیدن ماشه سریع ترعمل کردم وگرنه او مرا کشته بود. گلوله ام درست از داخل دوربینش رد شد”.

۶. شلیک مرگبار ۳٫۵ کیلومتری

در ۱۰ ثانیه ممکن است اتفاقات بزرگ و باورنکردنی رخ دهد، برای مثال ممکن است در همین مدت کوتاه شغل پردرآمدتان را از دست بدهید اما در سال ۲۰۱۷ یک تک تیرانداز کانادایی از ۱۰ ثانیه برای جاودانه کردن نام خود در تاریخ کشورش استفاده کرد. بر اساس گزارش سی ان ان یکی از نیروهای ویژه ی کاناد یک جنگجوی داعشی را از فاصله ی ۳٫۵۴۰ متری از پای درآورد. این مرد جوان که نام او فاش نشده در حال کمک به نیروهای عراقی در موصل بود که این اتفاق رخ داد و به عنوان دورترین مسافتی که یک تک تیرانداز توانسته هدف خود را بزند به ثبت رسید.

جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا از این موضوع خوشحال شده و آن را نشانه ی برتری نظامی و آموزشی سربازان این کشور دانسته است. از میان ۵ موردی که تک تیراندازان توانسته اند در بالاترین مسافت اهداف واقعی خود را از پای درآوردند سه مورد متعلق به سربازان کانادایی بوده است.

۷. ماجرای کریس کایل

شاید بسیاری فیلم «تک تیرانداز آمریکایی» را دیده باشند اما باید بدانید که داستان فیلم با واقعیت تفاوت دارد. این فیلم به دلیل هالیوودی کردن داستان واقعی یکی از نیروهای ویژه ایالات متحده به نام کریس کایل و نبردهایی ساختگی مانند آن چه که بین شخصیت اصلی فیلم و یک تک تیرانداز عراقی رخ می دهد مورد انتقاد قرار گرفت. البته این داستان در واقعیت رخ نداده است. وی در کتاب خاطرات خود می نویسد که یک شبه نظامی با نارنجک دستی قصد حمله به سربازان آمریکایی را داشته و در نهایت با گلوله کایل از پای درآمده است. وی این مرد عراقی را از فاصله ی یک مایلی مورد هدف قرار داد.

۸. تک تیراندازان دریای ترافالگار

در اوایل قرن نوزدهم میلادی بریتانیا در خطر حمله ی فرانسه قرار داشت که در آن زمان بر بخش بزرگی از اروپا حکمرانی می کرد. بدین ترتیب بریتانیا بیش از همه برای نابود نشدن در نتیجه ی نقشه های پیچیده و استادانه ناپلئون بوناپارت به قدرت نیروی دریایی اش تکیه کرده بود و در نیروی دریایی این کشور همه روی دریاسالار هوراشیو لرد نلسون حساب جدی باز کرده بودند. در سال ۱۸۰۵، نلسون فرماندهی ناوگانی متشکل از ۲۷ کشتی جنگی را بر علیه ۳۳ کشتی فرانسوی و اسپانیایی در نبرد ترافالگار بر عهده داشت. این دو ناوگان بزرگ برای ساعت ها همدیگر را زیر گلوله های توپ قرار دادند و در نهایت علی رغم کشته شدن دریاسالار نلسون، کشتی های بریتانیایی پیروز شدند.

در آن زمان کاپیتان فرانسوی، ژان ژاک لوکاس گروهی از تک تیراندازان دریایی زبده داشت که در تیراندازی از روی دکل کشتی ها مهارت بالایی داشتند. از آن جایی که افسران نیروی دریایی بریتانیا لباس های فاخر بسیار متفاوتی می پوشیدند، دریاسالار نلسون مانند گاو پیشانی سفید بود. گلوله ی تک تیرانداز فرانسوی به شانه ی چپ او اصابت کرده و پس از عبور از ریه در ستون فقراتش متوقف شد. اما آن قدر زنده ماند که پیروزی ناوگانش را ببیند.

۹. تیراندازی قرن

بیلی دیکسون در غرب وحشی شخصیت شناخته شده ای بود. وی تمام زندگی اش را به شکار، نبرد و ماجراجویی گذرانده بود اما در سال ۱۸۷۴ وی خانه ای می خواست که از بوفالوها از آن جا گذشته و او بتواند به سمت آن ها تیراندازی کند. در نهایت او مکان مناسب برای شهر رویایی خود را در تگزاس یافت اما این موضوع برای سرخپوستان منطقه خوشایند نبود و ده سال قبل با حمله به این شهرک تازه ساخته شده، ساختمان نیمه کاره را آتش زده بودند. این بار نیز تعدادی از قبایل کایووا، کومانچی، شایِن و آراپاهو گرد هم آمده و قصد تکرار آن عملیات را داشتند و در ژوئن ۱۸۷۴ حمله خود را آغاز کردند.

نسبت ساکنان شهر به سرخپوستان ۱ به ۳۰ بود. اوضاع بسیار بد بود اما دیکسون چیزی داشت که اختلاف را بسیار کم می کرد: یک تفنگ مخصوص کشتن بوفالو. بعد از سه روز نبرد بی امان وی تنها با یک گلوله به منازعه پایان داد. گلوله ی شلیک شده از تفنگ او یکی از افراد دشمن را از فاصله ی ۱٫۴۰۰ متری از اسب به زمین انداخت و جنگجویان سرخپوست با دیدن این صحنه عقب نشینی کردند و این شلیک بعدها به “تیراندازی قرن” مشهور شد.

۱۰. تک تیرانداز درخت ساراتوگا

انقلاب ایالات متحده حادثه ی باورنکردنی کم نداشته است که یکی از آن ها بدون شک نبرد دوم ساراتوگا در سال ۱۷۷۷ بود که باعث شد جنگ به نفع نیروهای آمریکایی تغییر کند. در این نبرد دو افسر بریتانیایی به نام های سر فرانسیس کلرک و ژنرال سیمون فریزر مورد اصابت گلوله ی تک تیراندازان نیروهای انقلابی آمریکا قرار گرفتند که باعث آشفتگی در صفوف نیروهای بریتانیایی شد. کسی که پشت این تیراندازی های خارق العاده و مرگبار قرار داشت تیموتی مورفی بود که گفته می شود می تواند از فاصله ی ۲۵۰ یاردی (۲۳۰ متری) یک شیء ۱۸ سانتیمتری را هدف قرار دهد.

او یکی از اعضای یک گروه ۵۰۰ نفره برای شکستن محاصره شهر نیویورک بود و آن ها دستور داشتند که روی کشتن ژنرال فریزر تمرکز کنند. مورفی خود را در داخل تنه ی یک درخت قایم کرده و سپس نشانه گرفته و ژنرال فریزر را از فاصله حدوداً ۳۰۰ متری از پای درآورد. بعد از او هم نوبت سر کلارک بود. مورفی تنها با دو گلوله تومار سربازان بریتانیایی را پیچیده و باعث پیروزی نیروهای آمریکایی شد.