بیماری شانکر باکتریایی درختان میوه هسته دار

شانکر باکتریایی روی انواع درختان میوه پراکنده است – میزبان مهم این بیماری شامل بادام ، زردآلو ، گیلاس ، آلبالو ، آلو ، گوجه ، هلو ، سیب و گلابی هستند . خسارت این بیماری در سالهایی که بارندگی بهاره زیاد است بیستر دیده میشود .

علائم بیماری : علائم در جوانه ها و اندامهای گل بصورت خشکیدگی و قهوه ای شدن بافت به همراه مرگ جوانه ها و اندام های گل دیده می شود . روی جوانه ها ترشح صمغ مشاهده می شود. بافت شاخه و تنه در محل آلودگی تغییر رنگ داده و نسبت به بافتهای سالم کمی گودتر است و چنانچه پوست محل شانکر را برداریم رگه های قهوه ای در بافت زیر پوست دیده می شود . در برخی از درختان الوده در قسمت پایین گیاه و نزدیک طوقه پاجوشهای فراوان رشد می کنند .

باکتری عامل بیماری زمستان را در جوانه ها و شانکرهای باقیمانده سال قبل سپری می کند و با مساعد شدن شرایط (بارندگی ، جراحات سطحی و زخم در سطح گیاه) امکان ورود به درون گیاه فراهم می شود .

بنابراین شکستگی شاخه ها و زخم ها و محل افتادن برگ ها در پاییز به نفوذ باکتری کمک می کند .

بارندگی شدید بهاره همراه با وزش باد به انتشار بیماری کمک می کند .

کنترل بیماری :

۱ . استفاده از نهالهای سالم ، استاندارد و عاری از بیماری در موقع کاشت باغ .

۲ . هرس و سوزاندن شاخه ها و اندام های آلوده .

۳ . هرس شاخه های شکسته در اثر برف و یا عوامل دیگر و ضدعفونی محل زخم با بردو ۴-۲ درصد .

۴ . کنترل شیمیایی با استفاده از ترکیبات مسی مانند مخلوط بردو ۲ درصد و یا اکسی کلرورمس ۳ در هزار بعلاوه سولفات روی یا سولفات آهن ۲ در هزار .

 سه زمان برای سمپاشی بر علیه بیماری شانکر باکتریایی درختان میوه هسته دار توصیه می شود : الف) در پاییز همزمان با ریزش برگها

ب) در زمان تورم جوانه های گل

ج) بلافاصله پس از ریزش گلبرگها و تشکیل چغاله