دانلود کتاب اخناتون فرعون مصر

پانزده قرن پیش از میلاد مسیح، یکی از فراعنه مصر به نام آخناتون بر نیمی از جهان متمدن آن عصر فرمان می‌راند، که شهرت اعمال او پس از کلئوپاترا، نظر بسیاری از مورخین، باستان‌شناسان، فلاسفه و داستان‌نویسها را به خود جلب کرد. براستی علت آن چیست؟
با کمی دقت دلیل این جذابیت مشخص می‌شود. معمولا مورخینی که سوابق تاریخی بدست آمده از مصر باستان را بررسی می‌کنند بطور خودآگاه یا ناخودآگاه متاثر از تبلیغات و حشو و زوائدی که خصوصیات فرمانروایان مصر را احاطه کرده است، قرار می‌گیرند و در نتیجه گاهی از شناخت درست آن فرمانروا عاجز می‌گردند. معمولا در قصه‌هایی که سینه‌به‌سینه از طریق عامه مردم نقل شده است از فراعنه به شیوه‌ای طعنه‌آمیز و رکیک سخن می‌رود. اما غیر از این، بندرت کاستی‌های آنان هویدا می‌گردد. در منابع معتبر نمادی از الوهیت فراعنه را به صورتی اغراق‌آمیز جلوه داده‌اند. دوایر رسمی، کار خود را خوب می‌دانستند. یک قالب همیشگی برای هر فرعون داشتند که می‌بایستی او را در چهارچوب همان قالب جایگزین نمایند.
اما در مورد آخناتون، وضع بدین صورت که گفته شد نبوده است. در اینجا با فرعونی روبرو می‌شویم که بی‌باکانه با سنن مقدس یک‌هزاروپانصد سابه به مقابله پرداخت، و خود را همانند انسانی خاکی با عشق بی‌پایان به خانواده و مادرش نشان داد. او دیگر به صورت یک فرعون غول‌آسا و همیشه پیروز که دشمنان مصر را با شقاوت تنبیه می‌کند، ظاهر نمی‌شود. حتی ادعای برابری با هیچ خدایی را ندارد. او شاعریست که در ستایش پروردگارش اشعاری را می‌سراید که بی‌اختیار مزامیر داوود را به یاد انسان می‌آورد.
وی همچنین سبک هنری جدید و زنده‌ای را معرفی نمود تا بتواند به کمک آن عقاید بدیع خود را تجسم بخشد، و بالاتر از همه اینکه او همچون بدعت‌گذاری شجاع، نیایش خدایان متنوع مصر باستان را ممنوع ساخت، و مذهبی سخت توحیدگرا را جانشین نمادهای انسانی و حیوانی آنان نمود.
نخستین بار در اوایل قرن نوزدهم بود که پیشگامان مصرشناسی با تصویر منحصر به فرد و غریب وی روی دیوارهای مقابر متروک مصر میانه مواجه شدند. اگر این سیمای اصیل و انقلابی توجه آنها را به خود جلب کرد، تعجبی نداشت. از آن زمان او موضوع تحقیق و بررسی فراوان بوده است. یکی از استادان او را مظهر بیداد معرفی کرده و دیگری سپر بلای مهاجرت. فروید مدعی بود که او همان حضرت موسی و بنیانگذار یکتاپرستی یهود است. نظر گلانویل بر این بود که آخناتون به عنوان یک شاه، مستحق سرزنش است. برستد او را به عنوان نخستین شخصیت تاریخ تکریم نمود. گاردینر بر این عقیده بود که او متحجری بیش نبوده، و پندلبوری از وی به عنوان یک متعصب مذهبی نام می‌برد. هیچ موجودی قادر نیست دارای این همه خصوصیات متضاد در خود باشد.

زندگی نویسنده
پیشگفتار
مقدمه – کشف آخناتونبخش یکم: زمینه‌سازی

فصل یک: مصر در دوران خاندان سلطنتی هجدهم
فصل دو: به سوی شمال مصر
فصل سه: بررسی تاریخی
فصل چهار: بررسی فرهنگی
فصل پنج: حکومت آخناتون و پیامدهای آن

بخش دوم: بررسی مسایل

فصل شش: مناسبات خانوادگی
فصل هفت: مقوله سلطنت اشتراکی
فصل هشت: وضعیت جسمانی آخناتون
فصل نه: ساکنین آرامگاه «۵۵»
فصل ده: شاه مرتد
فصل یازده: الواح عمارنه

بخش سوم: جمع‌بندی

فصل دوازده: حکومت آخناتون
فصل سیزده: پایان کار عمارنه

سخن آخر: آخناتون و مورخین

گاه‌شماری
منابع و یادداشتها
فهرست تصاویر
یادداشت‌هایی بر تصاویر رنگی
یادداشت‌هایی بر تصاویر سیاه و سفید