ضحاک

ضحاک یک شیطان بسیار زشت در فرهنگ باستانی ایران است که بعنوان آژی دهاک در متون باستانی اوستا از او یاد شده است در میان ایران او را د هاک یا بوار اسب یعنی کسی که هزار اسب دارد می نامند در فرهنگ زرتشت تحت عنوان آژی دهاکا بنام پسر مینو که دشمن اهورا مزدا است در نظر گرفته شده است.

آژی در فرهنگ اوستای بنام مار یا اژدها است و ریشه سانسکریتی این فرهنگ در یونان باستان لاتین روسیه و کلیساهای قدیمی دلالت بر شومی دارد.
با وجود جنبه منفی اژی دهاک در اساطیر ایران.در برخی از جنگ ها بعنوان بیرق مردم ایران در نظر گرفته شده است.و در نهایت در فرهنگ پارسی معنی این کلمه آژی دهاک است.
این کلمه قابل توجه ترین کلمه در اوستا است و در قدیمی ترین متون زرتشتی از او بعنوان یک هیولای سه سر احتمالا با یک دهان و دوچشم و حیله گر و شیطان صفت یاد شده است که از جهاتی دیگر دارای قابلیت های انسانی نیز هست.
در بیشتر فرهنگ زرتشتی این اسم به چشم می خورد واز بعنوان او مشاور شیطان یاد شده و دشمن پادشاه خوبی ها جمشید نام برده شده است که دهها گناه بزرگ را انجام داده است.
در اوستا گفته شده است که او در قلعه دور از دسترس در بابر معبد آناهیتا در بین رودخانه ها و طوفان ها قرار داردبعد ها زرتشتیان گفتند که او در بابل نیست و در منطقه خالی از سکنه جهان سکونت گزیده است.همچنین او یک بار از پذیرش نمایندگان خوب خداوند امتناع ورزیده است…

منبع:     http://www.utaot.com/2013/02/25/zahhak-the-ancient-iranian-dragon/