نتیجه شگفت‌آور مطالعه کهن‌ترین «دی‌اِن‌اِی» انسانی
مطالعه بر روی قدیمی‌ترین «دی‌اِن‌اِی» انسانی از سوی دانشمندان ضمن کمک به آن‌ها برای بررسی عمیق‌تر تکامل انسان٬ تصویر متفاوتی از نحوه این تکامل به دست داده است.
این دی‌ان‌ای برگرفته از استخوان انسانی ۴۰۰ هزار ساله است که در شمال اسپانیا پیدا شده است.
به گزارش مجله آمریکایی تایم٬ بررسی‌ها نشان داده است که ترکیب ژنتیکی این استخوان بیش از آن‌که به سیستم ژنتیکی «نئاندرتال‌های اروپایی» شبیه باشد٬ مشابه سیستم ژنتیکی «دنیسووا»ها است؛ گونه‌ای از انسان که تصور می‌شد تنها در سیبری مستقر بودند.
مطالعه رشته‌های دی‌ان‌ای این استخوان که نتیجه آن در مجله بریتانیایی «نِیچِر» منتشر شده٬ این امیدواری را به وجود آورده است که دانشمندان در آینده بتوانند تصویر واضح‌تری از اقوام اولیه انسانی و نحوه تکامل ژنتیکی آن‌ها به دست بدهند.
ماتیاس مِیِر از موسسه ماکس پلانک آلمان که مطالعه بر روی این استخوان را انجام داده٬ توضیح داده است: «شباهت توالی ژنوم میتوکندری این استخوان با گونه دنیسووا شگفتی‌آور است. نتایج ما نشان می‌دهد که تاریخ تکامل نئاندرتال‌ها و دنیسووا‌ها می‌تواند خیلی پیچیده و احتمالا شامل اختلاط گروه‌های مختلفی از انسان‌های باستانی باشد.»
استخوان رانی که از سوی این موسسه مورد بررسی قرار گرفته است٬ از جمله بقایای ۲۸ تن از اجداد اولیه انسان است که در کوه‌های باستان «آتاپوئِرکا» در شمال اسپانیا٬ در منطقه‌ای که «گودال استخوان‌ها» نام گرفته٬ پیدا شده است.
به گزارش روزنامه بریتانیایی گاردین٬ میر گفته است که این ترکیب ژنتیکی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد؛ از جمله این‌که یک گونه از نیاکان انسانی ما٬ احتمالاً «انسان راست‌قامت» (هومو اِرِکتوس٬) با اجداد استخوان‌های کشف شده در «گودال استخوان‌ها» آمیزش داشته و میتوکندری خود را به نسل‌های بعدی منتقل کرده‌اند.
کریس استرینگر٬ مدیر بخش ریشه‌های انسانی موزه تاریخ طبیعی لندن می‌گوید: «در هر صورت٬ این یافته‌ها می‌تواند به ما کمک کند تا روابط گروه‌های مختلف انسانی از ۶۰۰ هزار سال پیش تا کنون را درک کنیم.»
ماتیاس میر که می‌گوید این نمونه استخوانی٬ به دلیل فرسودگی شدیدش٬ دشوارترین نمونه‌ای بود که بر رویش کار کرده٬ افزوده است که مطالعات بیشتری باید بر روی این استخوان صورت بگیرد.
به گفته آقای میر٬ تیم او امیدوار است که بتوند «دی‌ان‌ای هسته‌ای» این نمونه استخوانی را کدگشایی کند٬ بخشی که دارای اطلاعات بیشتر و در عین حال مطالعه آن دشوارتر است.
