یک لنز کریستالی از نینوا

در سال ۱۸۵۳ آقای دیوید بریوستر David Brewster (1781 تا ۱۸۶۸) یک لنز (عدسی) را به انجمن انگلیسی پیشرفت علوم ارائه داد، که در حفاری نینوا در عراق توسط آستن هنری لایارد Austen Henry Layard (1817 تا ۱۸۹۴) پیدا شده بود.(عراق بخشی از تمدن باستانی سومر است).

قدمت این وسیله در اواخر سال ۶۰۰ قبل از میلاد تخمین زده شده و با این که در اصل و زادگاه آن هیچ شکی نیست، اما شک و تردید هایی در موردنحوه استفاده آن از وجود دارد. (زادگاه عراق و اصل به معنی نوع وسیله است که در اینجا این وسیله یک عدسی است). در حالی که این وسیله واضحانه به عنوان یک لنز کار میکند، اما این باور وجود داشت که این وسیله به عنوان  وسیله ای تزئینی در جواهرات استفاده میشد.

با این وسیله ما میبینیم که چگونه قضاوت درباره نحوه استفاده از وسایل (باستانی) در دوره ما همیشه صحیح نیست.

آیا تفسیر اشکار از این شیء کریستالی بیضی شکل با دو سر برآمده مُقطع (یک عدسی محدب)، یک راهنمایی به عملکرد اصلی آن به عنوان یک لنز اپتیکال نیست؟

آیا میتوان استفاده دیگری از این شیء پیدا شده در شرق باستان پیدا کرد؟

آیا این شیء قسمتی از یک وسیله که با لنز و عدسی سروکار دارد (مانند تلسکوپ، عینک و… ) بوده است؟

پس باید شواهد بیشتری از وجود چنین وسیله ای وجود داشته باشد. اگر بگوییم این شیء قسمتی از یک تلسکوپ نجومی بوده، پس باید عناصر و قطعات دیگری از این تلسکوپ پیدا میشد.اگر بگوییم قسمتی از یک عینک بوده، پس باید فریم عینک در طول زمان پیدا میشد.

عدم پیدا شدن چنین وسایلی باعث میشود که توضیح در مورد این لنز بر پایه برهانها و استفاده از مدارک بعضا نامرتبط باشد. مثلا قابلیت استفاده از آن برای کلمبیایی ها برای ساخت مهره های کوچک طلا (برای افزایش دقت در ساخت آن و تعیین عیار و اصل بودن آن).

منبع:  http://www.theatlantium.com