دسته: بیگانگان باستانی

در طلوع قرن بیستم، انقلاب صنعتی مبین آن بود که هیچ چیزی که توسط بشر قابل تصور باشد، غیر ممکن نیست. حالا ما میتوانیم در روستاها در کالسکه‌های بدون اسب برانیم . دریاها را با کشتیهای عظیم درنوردیم .

در شمال غربی «نیو مکزیکو» مرکز وسیعی از خرابه‌های باستانی قرار گرفته که امروز «چاکو کَنیِن» نامیده میشود. ساخته شده از بلوکهای شنی و الوار، در زمانی بین ۹۰۰ و ۱۱۵۰ پس از میلاد .

آنچه که مستدل است این حقیقت است که سرکشیها از زمان ماقبل تاریخ تا به امروز، اتفاق افتاده . اینطور نیست که فضانوردان باستانی، تنها هزاران سال پیش ظاهر شده‌اند و بعد ناگهان ماجرای «رازول» اتفاق افتاده باشد.

رییس جمهور «تامس جفرسن»، «کریستوفر کلومبوس»، «صلیبیون قرون وسطی»… اینها چه چیز مشترکی داشته‌اند؟ همگی آنها برخورد با غریبه‌ها را تجربه و یا باور داشته‌اند.

اگر موجودات فضایی حقیقتا در جهان وجود داشته باشند؟ کجای جهان هستند؟ این پرسشی بود که برای «انریکو فرمی» یکی از پیشگامان علم در قرن بیستم، شکل گرفت.

«بِلیز»، آمریکای مرکزی. در ۱۹۲۴ مکتشف بریتانیایی «فردریک میچل هنجِز» در ۱۹۲۴ به همراه دخترش «اَنا»به این نقطه سفر کرد، تا خرابه‌های شهر باستانی مایاها، «لوبانتون» را جستجو کند

اگر غریبه‌ها امروز در حال مشاهده ما هستند، منتظر چه مانده‌اند؟  یا، همانطور که گزارش شده است، آیا قبلا پیام خود را در دشتهای مسطح به ما رسانده‌اند؟

ما متون باستانی را در اختیار داریم از مصر، که به طور واضح میگویند که «خدایان»، این موجودات خیالی را، این موجودات ترکیبی یا پیوندی را، خلق کرده‌اند نقاشیهایی را میتوانید ببینید که در آنها بدن انسان را دارید

برای قرنها، بشر تصور میکرد که زندگی، تنها در اینجا، روی «زمین» وجود دارد. اما امروز بسیاری از دانمشندان در این که ما تنها نیستیم هم عقیده‌اند.

«رازوِل»، نیومکزیکو. این شهرستان خفته در جنوب غرب آمریکا زمانی، به خاطر وجود پایگاه بزرگ هوایی‌اش بسیار شناخته شده بود. اما همه چیز در ۱۹۴۷ تغییر کرد، هنگامیکه یکی از ساکنان