دیسکهای سنگی دروپا (Dropa ) ، کتیبه های فرازمینیان

در پی جستجو بشریت درخصوص یافتن ریشه ها و آثار ماورائی در زمین از جمله منجر به پیدا شدن اشیاء مرموزی در تبت گردیده که بنام سنگهای دروپا تبت مشهور هستند.

(Dropa) دروپا چه کسانی بودند؟ با توجه به نوشته های بحث برانگیز و جنجالی برخی از نویسندگان  Dropa (که همچنین به عنوان Dropas ، Drok یا Dzopa شناخته می شود) ،  یک نژاد از فرازمینیان کوتوله شکل که در دوازده هزار سال پیش در نزدیکی مرز چین  – تبت روی زمین آمدند. نوشته هاو اشاراتی مشکوک که تعدادی از مشکلات این ادعا (باتوجه به عدم وجود شواهد اثبات شده) ، موجب گردیده که واقعیت ادعای دروپا بیشتردچار بدگمانی گردد و با شک و تردید به آن نگاه گردد. منتقدان استدلال می کنند که جریان اصلی این ماجرا تمام شده است و ماهیت آن جعلی و ساختگی است.

کشف دلائل — چی پوتی (Chi Pu Tei )، استاد باستان شناسی در دانشگاه پکن ، و دانشجویان او در سفری ، مجموعه ای از غارها در کوه های ناشناخته هیمالیا درمسیرو راههای دوردست – Bayan-Kara-Ula در چینگهای در مرز چین و تبت را کشف نمودند. غارهائی که ممکن است مصنوعی تراشیده شده که یک سیستم از تونل ها و انبار های زیرزمینی دران موجود بودند.  دیوارها صیقلی ومربع شکل بود مانند اینکه با حرارت زیاد کوه را برش داده باشند.

آنها تعدادی مقبره مرتب و منظم کوتاه با  اسکلتهائی به بلندی۴فوت ۴اینچ (حدود ۱۳۰سانتی متر)دفن شده در آنها پیدا کردند با بررسی بر روی آنها مشخص شد که اسکلت سر آنها غیر طبیعی بزرگ است ودرحالی که بدن آنها کوچک ،نحیف و شکننده بوده است. یکی از اعضا تیم پیشنهاد کرد که این اسکلت ممکن است به جای مانده از گونه های ناشناخته از گوریل های کوهستانی باشند. پروفسور چی پوتی درپاسخ گفت : “چه کسی تا بحال شنیده که میمونی میمون دیگر را دفن کرده باشد؟”

هیچ نوشته ای بر روی سنگهای مقبره وجود نداشت  ، اما به جای آن صدها عدد از دیسک های سنگی  (“Dropa Stones”)  به اندازه ۳٫۴اینچ (حدود۹سانتیمتر) کشف شد که در مراکز خود حفره ای داشتند . در محیط آنجا بر روی  دیوارها تصاویری از بالا آمدن خورشید ، ماه ، ستارگان ، زمین ، کوهها ، وبا خطوطی نقطه نقطه  اتصال زمین به آسمان کنده کاری شده بودند.  با بررسی صورت گرفته قدمت وعمر دیسکها و نقاشی های غار به حدود ۱۲۰۰۰ سال قبل تخمین زده شده است .

هر دیسک سنگی بر طبق گزارش رسیده محاط با دو شیار مارپیچی ظریف از
لبه به سوراخ در مرکز دیسک منتهی میشود،این دیسکها ممکن نیست مشابه دیسکهای Phaistos.باشند (دیسکهائی رسی با نوشته های هیروگلیف که متعلق به ۴۰۰۰سال پیش از میلاد که در ایسلند یافت شده اند. مترجم)

.

این دیسکها  همراه با دیگر دیسکهای پیدا شده در سفرها و اکتشافات بعدی پس از جمع آوری و دسته بندی شدن به مدت ۲۰ سال در دانشگاه پکن دور از دسترس نگهداری گردید اما با سپری شدن زمان در عدم افشا و پنهان کاری آن ناموفق بودند. هنگامی که دیسکها حدود سال ۱۹۵۸ از نزدیک توسط دکتر Tsum Um Nui از پکن مورد مطالعه قرار گرفتند ، این محقق به این نتیجه رسید که هر شیار در واقع از یک سری از خطوط کوچک هیروگلیف از الگوئی ناشناخته ، منشاء گرفته و تشکیل شده است. ردیف خطوط هیروگلیف آنقدر ریز بود که برای وضوح و دیدن آن نیاز به ذره بین لازم بود. بسیاری از خطوط هیروگلیف  آن بعلت فرسایش در طول زمان محو گردیده بودند. زمانی که دکتر Tsum رمز گشایی نمادها را انجام داد ، بازگو کننده داستان فرود حادث ازسقوط  سفینه فضایی Dropa  و کشته شدن بسیاری از بازماندگان آن توسط افراد محلی بود.

برطبق نظر دکتر Tsum Um Nui  ،در خصوص یکی از خطوط هیروگلیف خوانده شده که :  Dropas   از توده ابر و مه سفینه خود فرود آمدند و مردان ، زنان و کودکان ما قبل از طلوع آفتاب در۱۰ غار پنهان شدند.

پس از آنکه بومیان محلی هام (ازقبائل چینی ) تعداد زیادی از انان را کشتند آنان مفهوم زبان ایما و اشاره دروپائیان را متوجه شدند و پی به مقاصد صلح آمیز تازه واردان  بردند.  اما پشیمانی آنها زمانی بیشتر شده بود که متوجه شدند که این بیگانگان با توجه به آسیب وارده به سفینه شان در این نقطه دورافتاده از رشته کوه های چین دیگر راهی برای ساختن سفینه ای جدید و امکان برگشت به سیاره خود را ندارند.

.

ظاهرا گزارش دکتر Tsum در مجله حرفه ای در سال ۱۹۶۲ منتشر شد. پس از آنکه او و تحقیقاتش مورد تمسخر قرار گرفت خود را به جزیره ای در ژاپن تبعید کرد و در انزوا از دنیا رفت ، آکادمی شهر پکن پیش از آن تاریخ هرگز به او اجازه انتشار یافته های وی را نداد و هیچگاه در خصوص اکتشافش صحبت نکرد.

Listen

Read phonetically

“Tsum Um Nui”  در واقع یک اسم چینی نیست ، و منتقدان اظهار میکنند که دکتر Tsum ممکن است اصلا وجود خارجی نداشته است. با این حال Tsum Um Nui  نام ژاپنی اقتباس شده به زبان چینی است. هیچ گواه و مدرکی فراتر از او درخصوص تائید Dropa وجود ندارد.

تحقیق بیشتر

در سال ۱۹۶۵ ، بالاخره به استاد Chi Pu Tei  و چهار نفر از همکارانش اجازه فاش کردن تئوری خود داده شد. آنها آن را تحت عنوان ” The Grooved Script concerning Space-ships که ، همانطور که در دیسک های ضبط شده ، ۱۲۰۰۰ سال پیش بر روی زمین فرود آمده است” منتشر شده است.

سوابق بیش از ۷۱۶ دیسک شیاردارکه  بعد در همان غارها کشف شد، خطوط و نقوشی که بازگو کننده داستان شگفت آور از کاوشگر فضایی ارسال شده توسط ساکنان سیاره ای دیگراست که پس از فرود آمدن در رشته کوه Bayan-Kara-Ula ، مقاصد صلح آمیز بیگانگان توسط اعضای قبیله هام  به اشتباه برداشت شد، ساکنان همسایه غارنشینان ، که شکار کردن و کشتند فرا زمینیان را .

عکسها نشاندهنده دیسک Dropa است که درواقع نوعی Bi Disks هستند، هزاران عدد از آن در سراسر چین پیدا شده اند، که اکثرا بیشتر در استان های جنوب شرقی یافت شده.اندازه های Bi Disks در چند اینچ تا چند پا متغیر هستند ، و اغلب از یشم یا nephrite ، ساخته شده و در مرکز آنها حفره ای به اشکال گرد یا مربع کوچک وجود دارد.

تاریخ بیشتربی دیسکها به دوره نوسنگی (c. 3000 پیش از میلاد)  بر میگردد، اما تا دوره دودمان شانگ نیز قدمت دارند. Bi Disks  فراتر از دوره شانگ  معمولا بیشتر مزین هستند به حک شده هائی با اژدها ، مار و گاهی ماهی ها ، و مورد استفاده در مراسم آیینی قرار میگرفته اند.

بیشترین بی دیسکهای مربوط به زمان نوسنگی در گورستانها و مقبره ها پیدا شده اند ، و زیر سر و یا پا ی مرده به خاک سپرده میشدند واین نظریه محتمل بوده که برای کمک به روح مرحوم است. هیچ بی دیسک پیدا شده تا کنون مشابه دیسکهای داستان دروپا شامل نوشته و یا شیار مارپیج  نبوده اند و توسط نویسندگانی مانند Hartwig Hausdorf توصیف شده اند.

گفته می شود دیسکهای دروپا تنها ۱۲ اینچ (حدود۳۰سانتی متر) قطردارند. با این حال ، یک عکس سیاه و سفید توسط Hausdorf و دیگرمحققان به وضوح  نشان دهنده یک دیسک دروپا قرارگرفته بر تکیه گاه و نشیمنی است که نشان می دهد اندازه آن چند پا بوده و فاقد نشانه گذاری است .

تحقیقات روسیه

دانشمندان روسیه خواهان برسی آن دیسکها گردیدند و تعدادی از آنها برای دیدن دیسک و تحقیق به مسکو فرستاده شد. آنها با پاکسازی ذرات سنگهای اضافی که به آنها گیر کرده بود ، دیسکها را مورد تجزیه و تحلیل شیمیایی قرار دادند.  دانشمندان بسیار متعجب شدند، دیسکها حاوی مقادیر زیادی از کبالت و سایر مواد فلزی بودند. زمانی که در گردونه خاص قرار داده شدند متوجه خصوصیاتی بیشتر شدند ، به گفته دکتر Vyatcheslav Saizev ،(کسی که آزمایش را در مجله اسپوتنیک اتحاد جماهیر شوروی شرح داده )، آنها دچارارتعاش و یا “وزوز” در ریتم غیر عادی گردیند مشابه اینکه بار الکتریکی از آنها عبور کند. و یا برطبق تحقیقات یک دانشمند دیگر ، ” به وضوح می توان چنین تشبیه کرد که  آنها میتوانند به شکلی بخشی از یک مدار الکتریکی باشند که در زمانی و در شرائطی خاص در معرض ولتاژ فوق العاده بالا قرار گرفته بوده اند .”. “امروزه این دیسکهای باستانی مانند دیسک نخ ریسی سختی به نظر می رسد که اگر قادر به خواندن و مفهوم نوشته ها و تصاویر آن بودیم به جوابهای بیشتری از اسرار آنها دسترسی پیدا می کردیم.”

عکس Wegerer

در سال ۱۹۷۴ ، ارنست  وگرر (Wegerer) ، مهندس اتریشی ، در زمان بازدید از موزه Banpo در شهر  Xianبا توضیحات راهنمای تور از دیسکهای دروپا و دیدن شرح سنگ دروپا از دو دیسک در معرض نمایش عکسبرداری نمود. بر طبق عکسهای او یک سوراخ در مرکز هر دیسک و خطوط هیروگلیف فرسوده و شیار مارپیچ مانند دیده میشود.

Wegerer از مدیر موزه  Banpo  اطلاعات بیشتری درخصوص  قطعات در نمایشگاه پرسید. و هر چند مدیر درمورد تمام  دیگر آثار ساخته شده از خاک رس اطلاعات کاملی داشت اما هیچ چیزی از تاریخ  این سنگها  نمیدانست. او فقط می دانست که دیسک های سنگی از لحاظ آئین دینی اشیائی بی اهمیت بودند.

به Wegerer اجازه داده شد که یکی از دیسکها را در دست بگیرد. او تخمین زد که وزن دیسک حدود ۱ کیلو گرم یا ۲ پوند و قطر آن را حدود یک پا۳۰)سانتیمتر) برآورد کرد. خطوط هیروگلیف در عکسهای او به جهت فرسودگی و تاحدی تخریب خطوط واضح نیست ،و فلاش  دوربین او جزئیات  از جمله مشابه شیارهای مارپیچ  را پاک نموده.

چند روز پس از سفرش ، مدیر موزه را بدون اینکه علت را توضیح دهند از کار خود برکنار کردند. و بنا به گفته پروفسور Wang Zhijun مدیر موزه Banpo در ماه مارس سال ۱۹۹۴ ، مدیرقبلی و دو دیسک سنگی ناپدید شده اند.

اثبات

در سالهای پس از زمان کشف اولین دیسک ، باستان شناسان و مردم شناسان بیشتر در مورد منطقه قرنطینه شده  Bayan-Kara-Ula  تحقیق نموده اند. بخش عمده ای از اطلاعات ، در تائید و اثبات تفسیر داستان ثبت شده روی دیسک های پیدا شده است.

افسانه ها ظاهرا هنوز هم در این منطقه حفاظت شده ، از مردان کوچک ، لاغر ، زرد رو که ” از ابرها در زمانهای بسیار پیشین آمدند” صحبت میکنند “، مردانی که دارای سری محدب و برآمده وبزرگ بودند  و بدن خیلی ضعیف و خیلی زشت و زننده ای داشته اند که هر انسانی از آنان پرهیز و فرار می کرد. “مردانی با اسبی سریع” کوتوله های زشت را تعقیب و دنبال کردند. این داستان شرح نامعلوم “مهاجمانی” است که ابتدا توسط پروفسور Chi Pu Tei  با توجه به تناسب اندام عجیب اسکلت یافت شده آنها در آن غارها کشف شدند .

انتقاد

منتقدان تا حد زیادی ادعای فوق را رد کرده اند ، استدلال آنها در این خصوص ترکیبی از جعل مدارک واستفاده از افسانه ای قدیمی است. برای مثال ، نویسنده دیوید ریچی اشاره می کند که داستان Dropa دسیسه و توطئه  گوردون چریگتون (Chreighton  Gordon )، عضوی از جامعه انسان شناسی سلطنتی و جامعه جغرافیایی سلطنتی بوده است. پس از تحقیق ،  Chreighton قضاوتی برگرفته از احساسات در مورد  Dropa  داشته – ادعاهای فرازمینی را “بی اساس” و یافته های خود را در مقاله ای درخصوص بشقاب پرنده مفصل بررسی وشرح داده است.

این داستان نه قابل ردیابی است و نه مدرکی معتبر برای این نظریه وجود دارد ، یا می توان ثابت کرد که در گذشته وجود داشته است. طرفداران ادعای داستان سنگ  Dropa عنوان میکنند که علت عدم دستیابی به واقعیت این ماجرا ناشی از اختلال های اجتماعی منتج از انقلاب فرهنگی چین و از توطئه های سرپوش گذاری توسط مقامات چینی است. با این حال منتقدان این داستان بسیار فراتر از چین می باشد. مخالفان ادعا می کنند این ماجرا جعل اسنادی است ثابت شده توسط اریش فون دیکن ( Erich von Daniken).

در زیر دقیق ترین جزئیات  مردود دانستن ادعای فرازمینی بودن دروپا آمده است :

۱٫ کشف. هیچ اشاره ای از وجود ‘Tsum Um Nui’   به عنوان اینکه او قرار بوده از چین فرار کرده و درسال ۱۹۶۰ در ژاپن مرده باشد در جائی نشده ، والبته نظریه سرپوش گذاشتن کمونیست توسط انقلاب فرهنگی در چین را نمی توان نفی کرد. همچنین ، هیچ اشاره ای به سفر ۱۹۳۸ باستان شناسی به محدوده Banyan Kara Ulla وجود ندارد. همچنین  ” آکادمی پکن  پیش از تاریخ” تا کنون وجود نداشته است.

۲٫ منابع اولیه. اولین اشاره به این داستان درکتاب بدنام اریش فون دیکن ۱۹۶۸ ، ارابه های خدایان آمده است. کتابی که در واقع مورد انتقاد در سطح وسیعی قرار گرفته و غیر قابل اعتماد تلقی گردیده است ،. همچنین اکثریت قریب به اتفاق از نام ها و منابع دیده شده  در این کتاب نمی تواند موید واقعیت باشد ، ودر خارج از این کتاب اسامی افرادی که به گفته های انها استناد شده چون  Cho Pu Tei, Tsum Um Nui, Ernst Wagener, Vyatcheslav Saizev  را نمی توان یافت .، فون دیکن منبع اصلی خود را نوشته های داستان علمی تخیلی نویسنده روسی Alexander Kazantsev دانسته است ؛ با این حال Kazantsev حساب خود را با فون دیکن جدا کرده و می گوید که آن فون دیکن بود که این داستان را به من گفت ، راه دیگری این اطراف نیست (حقیقتی غیر از این نیست- مترجم).

۳ . منابع دیگر. درسال ۱۹۷۸ کتاب  Sungods توسط David Agamon در تبعید “ویرایش شده” ، بنظر می رسید عاریه ای بوده برای حمایت از داستان Dropa ، اما Agamon در مجله Fortean Times در سال ۱۹۸۸ اعتراف کرد که کتاب داستان بوده و ادعا نمود که نویسنده آن ، یک محقق انگلیسی به نام دکتر Evans  Karyl Robin ، خیالی بوده است. بعضی از وب سایتها برای نشان دادن حقیقی بودن ادعا یک عکس از دکتر رابین – ایوانز با دالایی لاما را منتشر نمودند. ، پیر مرد ضعیفی که در کنار دالایی لاما حضور داشت ،این عکس کاملا جدید است و نمی تواند دکتر رابین – ایوانز باشد زیرا بر طبق نظر  Hartwig Hausdorf او در سال ۱۹۷۸ درگذشته است.

۴٫ ترجمه. مطلقا رمزگشائی یک زبان ناشناخته با موفقیت اینچنینی بی سابقه بوده است. همه زبانهای گمشده باستانی فقط به این دلیل کشف شده اند که آنها در نوع اشکال برای دانشمندان مشابه وآشنا هستند. حتی در چنین مواردی ، رمزگشائی و درک زبان اشکال قدیمی و خطوط آن برای تیمهای متعدد از زبانشناسان متخصص سالها به طول می انجامد و در طول تحقیقات ، یافته های خود را دائما مورد بحث و به روز رسانی قرار میدهند. بسیاری از اشکال و خطوط  باستانی (به ویژه خطی از جزیره کرت و Rongorongo از جزیره ایستر) ، محققان را به چالش و مبارزه می طلبند چرا که آن خطوط  هیچ ارتباطی با زبانها و خطوط شناخته شده ندارند. بنابراین با توجه به این حقایق ،  مشکلات بیشتری برای ترجمه زبان و خطوط واقعی فرازمینی وجود خواهد داشت . از این رو بسیار بعید است که یک دانشمند تنهای چینی  با هیچ پس زمینه منتشر شده در زبان شناسی به تنهایی در اوقات فراغت خود توانسته  زبان وخطوط و اشکال بیگانه فرازمینی را کشف نماید.

۵ .دیسکها. تمام عکسهای موجود از دیسکهای فرضی متعلق به بیگانگان با زاویه باز گرفته شده اند.  و اولاً با اندازه مشروح ۱۲ اینچ مطابقت نمی کنند عکس های گرفته شده نشان میدهد که این دیسکها بسیار بزرگ هستند .. ثانیا ، درهیچ یک از عکس ها شیار عمیق را نشان نمی دهد . در نهایت ، به هیچ وجه در تمام نقاط این عکسها ، شرح ، تجزیه و تحلیل و یا هر مدرک دیگری از ‘خطوط و اشکال بیگانگان فرا زمینی’ واقعا به نظر نمی رسد.

۶٫ مدارک و شواهد . فرض شده بود که دیسکها در موزه های متعددی در چین ذخیره می شده است. نتنها هیچ اثری از این دیسکها درهیچ یک از این موزه ها یافت نشده ،بلکه از دیسکهائی که ظاهرا برای تجزیه و تحلیل به اتحاد جماهیر شوروی فرستاده شده نیز هیچیک یافت نشده اند.

۷٫ قبیله Dropa .در حالی که گزارش شده از قبیله ای ضعیف کوتوله ، در واقع Dropas دامداران عشایری بیشتر ساکن در شمال فلات تبت هستند. هام هم ساکنان تبت ، و به طور سنتی آنها را سلحشوران و دلاوران تبت می نامند: بسیاری از محافظان  دالایی لامای سیزدهم در جریان فرار او از تهاجم چینیها، از هام های تبت بوده اند.، برطبق گفته های Chrieghton کلمه “Dropa” ، توصیف ساکنان عشایری از ارتفاعات تبت ، و تقریبا می تواند به عنوان “تنها ماندگان” و یا “جدا شدگان” ترجمه گردد. علاوه بر این ،با توصیفChreighton  ،Dropa  به عنوان “غارنشینان”  و یا کوتوله ها ، در مقابل دامدارنی با جثه نسبتا بزرگ و قوی در خور شغل خود شباهتی وجود ندارد. (Richie, 95-96)

در اخبار…

آیا بشقاب پرنده ها مدارک و شواهد بازدید بیگانگان از زمین است ؟ بلاگر بلانت — ۲۰۱۰ اکتبر ۳

سنگهای Dropa  برای اولین بار در سال ۱۹۳۸ ، در یک سفر باستان شناسی به رهبری Chi Pu Tei در غارهائی در ارتفاعات کوههای مرزی چین و تبت بطور تصادفی کشف شدند.. برای باستان شناسان واضح بود که غار توسط مردم بدوی در مدتها پیش اشغال شده بود.

خورشید ، ماه ، ستارگان ، و زمین ، هر یک با خطوط متصل شده بودند : بر دیوارهای غارها خطوط تصویری از آسمانها و زمین کنده کاری شده بودند. پس از آن با کاوش در زیر کف غار دیسکهای سنگی مدفون شگفت انگیز وعجیب و غریبی  با حدود نه اینچ قطر و سه چهارم اینچ ضخامت که در مرکز سوراخی  ۳/۴ اینچ داشتند  کشف گردید که در مثال مشابه صفحه های گرامافون  قدیمی بودند.

در مجموع ، صفحات ۷۱۶ عدد بودند با بازرسی بیشتر شیار با یک خط پیوسته از نوشته های عجیب هیروگلیف حک شده در آنها مشاهده گردید. در سال ۱۹۶۲ دکتر Tsum Um Nui ، کار فوق العاده دشوار برگردان و ترجمه خطوط از دیسکها را برعهده گرفت.

او تخمین زده است که آنها دست کم۱۲۰۰۰  سال قدمت دارند، برای وضوح بیشتر به علت ریز بودن خطوط او ناچار به استفاده از ذره بین بوده  هرچند بسیاری از نوشته ها به جهت طول عمر وقدمت از بین رفته بودند ، اما چیزی که موجب تعجب و حیرت او گردیده این است که چگونه آن مردم بدوی قادر به نوشتن خطوط و اشکالی به این ریزی بر روی این سنگها بوده اند .

او نهایتا در تحقیقات خود مبنی بر رمزگشائی متوجه گردید که این سنگها توسط مردمانی به نام دروپا نوشته شده اند هرچند که اکثر نوشته های ۱۲۰۰۰ ساله برای او همچنان بی معنی و قادر به تفسیر تمام آنها نبود.
با این حال ، زمانی که او ترجمه اش تمام شده بود ،طی نامه ای از آکادمی ماقبل تاریخ درخواست نمود تا مقاله او انتشار یابد اما عکس العمل آنها برای اوغیر منتظره بود .آکادمی به صراحت او را از انتشار مقاله منع و حتی صحبت در مورد یافته هایش را ممنوع نموده بود .
۷۱۶ صفحات دیسک ، داستان قوم Dropa است ،  سرنشینان یک سفینه کاوشگر از یک سیاره دوردست که ناگهان در کوههای Baian-Kara-Ula  در هیمالیا فرود آمده بود . دروپا از فضاپیمای آسیب دیده خود در غارهای کوه  پناه گرفتند در حالی که با ترک سیاره خود دیگر قادر به تعمیر سفینه خود نبودند،و ناچار به ادامه زندگی بر روی زمین شدند.
ولی این سوال در اذهان باقی مانده است که چرا آکادمی و فرهنگستان ماقبل تاریخ  چین از انتشار مقاله دکتر Tsum Um Nui درخصوص تحقیقات بر روی ۷۱۶ دیسک باستنی خود داری نموده و بر روی کلیه آثار و شواهد ماجرا سرپوش گذارده است

منبع

http://ufolove.wordpress.com/