یاجوج و ماجوج و دجال

دهاک دیو (دجال)

دجال دیو ، مهدی موعود یهود است و آنان انتظار وی رامیکشند، چنان که مومنان منتظر مهدی هستند. یهودیان دهاک دیو (دجال)را پادشاه آخرالزمان نامیدند. 

ابن جریح درباره آیه لخلق السموات والارض اکبر من خلق الناس سوره غافر آیه ۵۷ قطعا آفرینش آسمانها و اقلیم ها بزرگتر و شکوهمندتر از آفرینش مردم است. روایت کرده است که یهودیان می گویند در آخرالزمان پادشاهی از میان ما خواهد آمد که دریا تا زانوی اوست و ابر نزدیک سرش، پرنده را میان آسمان و زمین می گیرد،پس این آیه نازل شد.

آورده اند که چون سپاه حضرت ذوالقرنین اندر کار ساخت سد بودند یاجوج و ماجوج رسیدند چون موج دریا،کار بزخم گرفت و درگیر شدند آخرالامر مردان سپاه حضرت ذوالقرنین نیک بکوشیدند و از آن مردم بی حد بکشتند چون قوم یاجوج و ماجوج آن کشتن بدیدند بهزیمت به سیاره خود بازگشتند و خدای متعال از حضرت ذوالقرنین و سپاه او هیبتی در دل ایشان افکند چون حضرت و سپاهیان برفتند تا چند سال دیگر بیرون نیامدند، تا ده سال برآمد پس بر سر آن سد آمدند، بدیدند آن سد را بدان محکمی ،همه عجب داشتند و نتواستند دروازه ستاره ای را باز کنند از آنکه حضرت ذوالقرنین آن را به خوبی مسدود کرده بود و هنوز هم نتوانند دروازه ستاره ای را باز کنند تا زمانی که دجال دیو از بند آزاد شود، چون آخرالزمان آید یکی از ایشان را خدای متعال اسلام روزی کند و او بیاید به نزدیک سد و بگوید بسم الله الرحمن الرحیم و دروازه ستاره ای را به لیزر بگیرد و چون شبانگاه شود گوید که ما فردا از این جا بیرون آئیم ان شاءالله تعالی   چون دجال دیو بیرون آید ایشان نیز آن سد را ویران کنند و با کشتی های فضایی خود به سرعت بشتابند و با دجال دیو گرد کیهان بگردند و هستی را خراب کنند و بسیار خلق را گمراه کنند.

رسول الله فرمودند که نشانه های شگفت هفت چیز است یکی از آنها طوفان نوح بود، اما در میان شما شش نشانه بزرگ دیگر باقی مانده است ۱-طلوع خورشید از مغرب ۲-دخان  ۳-دابه الارض  ۴-یاجوج و ماجوج  ۵-دجال دیو   ۶-صور اسرافیل

دابه الارض (پیش بینی همه گیری یک ویروس خطرناک در قرآن کریم)

آیه شریفه  (وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّهً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُم) سوره نمل آیه ۸۲ بسیار پرسش برانگیز است نوشتار حاضر از استاد گرانقدرم جناب علامه مرتضی رضوی بر آن است که تبیین نماید این آیه حاکی از وقوع چه رخدادی است.در پایان بر این اعتقاد تاکید شده است که اصل خروج دابه الارض از جمله وعده های الهی و تحقق پذیر است اما کیفیت آن رازناک است و خداوند آن را در لفافه بیان کرده است.

دکتر بن نیومن ، استاد ویروس شناسی دانشگاه ردینگ __جادوگران واقعی که در زیر زمین مادر طبیعت زندانی شده اند ویروس ها هستند. ویروس های بسیار زیادی از آن که بتوانیم کشف کنیم آن بیرون وجود دارندو من فکر می کنم که جایی آن بیرون در طبیعت اتفاقی در حال رخ دادن است.

دلیل نامگذاری ویروس به دابه را از آن جهت میدانند که دابه به معنی” مایدب علی الارض”است. یعنی زمانی که حکم خداوند بر پیدایش ویروس جاری گردد سریعا از ممکن الغیب در بیرون آمدن مسارعت می نماید و در اندک زمانی روی زمین را احاطه میکند یا به عبارتی دیگر همه گیر می شود. دابه الارض از نشانه های حتمی قبل از ظهور مهدی است و در مورد زمان آن در روایتی معتبر از امام صادق آمده است: که بین فتنه دابه( همه گیری یک ویروس خطرناک) و خروج دجال ( دهاک دیو) نزدیک است.

«وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّهً مِنَ الأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ» و هرگاه قهر خدا(وعده عذاب الهی) بر مردم حتمی شد. {به سبب ترک کردن مردم، اسلام را و برای اتمام حجت]خدای متعال با قدرت خود موجود زنده ای را از زمین بیرون می آورد که مردم را مسموم کند، دائر بر (نکوهش از) اینکه مردم آیات ما را باور نمى کنند

نکات آیات

۱-در آستانه قهر الهی ظاهر میشود. ۲- به نحو استثنایی پیدا میشود.  ۳-کلمه دابه،با تنوین، نشانه عظمت و بزرگی همه گیری این ویروس خطرناک است.

۴-حامل پیام الهی است   ۵-از جنس ماده است وحرکات نامحسوس دارد.

آیا دابه الارض یک ویروس باستانی در کپسول زمان میباشد که در زیرزمین مدفون شده است و درآخرالزمان آزاد میشود.

روایت معتبری که تطبیق دابه را بر حضرت علی(ع) ثابت کند،یافت نمی شودو اخبار وارد شده در باب تعیین مصداق دابه، به هیچ روی قابل تایید و اعبار نیستند. در طول تاریخ جاعلان حدیثی بوده اند که الفاظ و آیات قرآن را با اندک مناسبتی بر اهل بیت یا مخالفان آنان تطبیق می کردند. اطلاق دابه بر حضرت علی با قدر و منزلت ایشان ناسازگار است و از منظر کلامی و ادبی قابل پذیرش نیست. مفسران ضمن اعتراف به مراتب علم و دانش حضرت علی اطلاق دابه را بر آن حضرت نوعی اهانت تلقی نموده و می گویند: اگر واژه دابه درباره انسان و عالمی چون وی به کار رفته باشد و قرآن کریم از بردن نام آن شخص به تعبیری از قبیل دابه روی آورده باشد.چنین کاربردی از عرف فصیحان به دور و با تکریم عالمان ناسازگار است و این روش عقلایی به نظر نمی آید.

از سوی دیگر تعدادی از مفسران شیعه به شدت با این مساله برخورد نموده و می نویسند: برخی از دروغ گویان جاهل بر این گمان هستند که دابه حضرت علی است پناه بر خدا چگونه از حضرت علی به دابه یاد می کنند،که وی افضل مردم پس از رسول الله است و هرکس که چنین ادعایی کند،جاهل میباشد و خود وی دابه الارض است.

نویسنده حداد