بایگانی‌ ماهانه: شهریور ۱۳۹۶

در سال ۱۸۲۹ با داستان «سفری با پای پیاده از کانال هولمن به شرق اماگر» موفقیت قابل توجهی به‏دست آورد. در همان دوران یک نمایش

شاعرِ نقاش و نقاشِ شاعر، بچه بودای اشرافی، صیاد لحظه‌ها، ایماژگر توانا، عارف و فیلسوف، پاژنام‌هایی است که معمولاً

اگر مهمترین خویشکاری یک نویسنده را تبدیل تجربه‌ی فردی به شعور همگانی بدانیم، «اینیاتسیو سیلونه» در «خروج اضطراری»

معلوم بود از یاد برده بودم. کتاب را بسته بودم اما یاد تصاویر گلعُذار آن از ذهنم یکدم محو نمی‌شد....

هر چند «صادق هدایت»، نخستین ایرانیِ کافه‌نشین نیست، اما کافه‌نشینی در ایران با نام وی گره خورده است. او شیوه‌ای...

«دکتر علی‌قلی محمودی‌بختیاری» که فرزند «مهراب» و «هما» و نوه‌ی «حاج عبدالله‌خان بختیاروند» و نبیره‌ی «محمودخان»،

آدورنو، یکی از اعضایِ مکتب فرانکفورت* در آلمانِ میانِ دو جنگ جهانی بود. او پیرو عقاید نئورمارکسیست** هایی بود که باور داشتند

مدرنیته – یا به‌قول داریوش آشوری مدرنیت – را چه پروژه بدانیم و چه پروسه، واقعیتی است که به مرور

از خیابان مخبرالدوله که وارد خیابان هدایت شوی، انتهای یک کوچه بن‌بست خانه‌ای قرار دارد که بیش‌تر به یک موزه

نزدیک به ۲۵۰۰ سال است که غرب، نگاهی کوچک‌انگارانه به شرق و بزرگ‌بینانه نسبت به خود دارد. بزرگی