نظریه چندجهانی واقعیت دارد؛ اما کمکی به حل معمای اصلی نمیکند
نظریهی چندجهانی یا جهانهای چندگانه از جالبترین ایدههای مطرح در مورد جهان هستی است.
نظریهی چندجهانی یا جهانهای چندگانه از جالبترین ایدههای مطرح در مورد جهان هستی است.
موفقیت فیلم آواتار در سال ۲۰۰۹ میلادی نشان میدهد که علاقمندان به سینما، فرق بین دنیای دو بُعدی و
«برنارد کار»، ریاضیدان و ستارهشناس این نظریه را ارائه کرده که بسیاری از پدیدههایی که تجربه میکنیم و قادر به توصیف
«ورود» (Arrival)، فیلمی به کارگردانی دنی ویلنو و محصول ۲۰۱۶، از نامزدهای بخش بهترین فیلم و نیز شش رشته دیگر از فهرست
سیاه چاله ها چیزهای شگفت انگیزی در فضای لایتناهی هستند، آنها نه تنها برای منجمان اسرار آمیز هستند بلکه نیروهای بسیار قدرتمندی
اساسی ترین ایده جهان های موازی اینست که اگر کیهان لایتناهی است،هر چیزی که احتمالا باید اتفاق می افتاده،اتفاق
در سال ۱۹۵۴، مردی وارد فرودگاه توکیو شد،او شکل و شمایل مردمان قفقاز را داشت، اما ماموران فرودگاه بدلایلی نامعلوم به او مشکوک
بر اساس برخی برآوردها، جهان دارای تقریبا ۲ تریلیون کهکشان است که هر کهکشان هم خود به طور متوسط دارای تقریبا ۱۰۰ میلیون
امروزه با توجه به گستردگی اطلاعات و همینطور راحت بودن دسترسی به این اطلاعات پس از مدتی در رابطه با هر موضوعی تئوری های بسیار زیادی