زبان بدن دکتر حسن روحانی و دکتر جواد ظریف
سایت دویچه وله آلمان در گزارشی با عنوان «عکس‌ها سخن می‌گویند: نمایندگان ایران در سازمان ملل» بر اساس حالات چهره، نوع نگاه، حرکات دست و سبک نشستن، رفتار «حسن روحانی» و «محمدجواد ظریف» را در دیدار با همتایان خارجی خود تحلیل کرده است.
انسان‌ها ممکن است بتوانند نیت واقعی خود را پشت سخنانشان مخفی کنند، اما حرکات و رفتار آنان به ضمیر ناخودآگاه‌شان وابسته است که می‌توان آن را ترجمه کرد. ترجمه تصاویر دیدارهای حسن روحانی و محمدجواد ظریف در سازمان ملل.
اولاند دست‌اش را به سوی روحانی دراز می‌کند، اما روحانی خویشتن‌دارانه به پایین سمت چپ به زمین نگاه می‌کند.
اولاند است که دست‌اش از بدن‌اش فاصله گرفته و دست حسن روحانی را می‌فشارد. دست دیگر اولاند به نشانه احترام به بدنش‌اش چسبیده است. گرایش سر اولاند به سوی روحانی، هرچند با زاویه اندک، نشان از تمایل او برای نزدیک شدن به روحانی دارد.
هانس فیشر، رییس جمهور اتریش، نه تنها زاویه بدن‌اش به سوی حسن روحانی است، بلکه دستان خود را هم گشوده است. اما روحانی درحالی که با دقت به همتایش نگاه می‌کند، دست‌ها را روی هم گذاشته و هیچ علامت ارتباط غیر کلامی از او دیده نمی‌شود. نکته مثبت روحانی در این تصویر، دقت او است.
متخصصان (Neuro-Linguistic Programming (NLP انسان‌ها را به سه دسته تقسیم می‌کنند. به گفته آن‌ها، افرادی که به هنگام ارتباط با طرف مقابل مستقیما به چشمان نگاه می‌کنند، افراد معقولی هستند. دسته دیگر در میانه صحبت با دیگران به بالا نگاه می‌کنند و به دنبال ایده هستند. گروه سوم به هنگام صحبت به پایین سمت چپ نگاه می‌کنند، که انسان‌های احساسی هستند. بر این اساس روحانی را می‌توان متعلق به گروه نخست دانست.
وزیر امور خارجه ایران به خوبی می‌داند که در مقابل کدام دیپلمات غربی باید حالت تدافعی داشت. این عکس نشان می‌دهد که او بین دیپلمات‌های غربی کشورهای قدرتمند و کشورهای کوچکتر اروپایی تفاوت قائل است.
