نقص های مغزی در افراد مبتلا به ADHD

کارکرد اجرایی یک سیستم مغزی است که فرد را قادر به کنترل و استفاده از توانایی های ذهنی خویش می کند. بسیاری از افراد مبتلا به ADHD نقص هایی در عملکرد اجرایی دارند. عملکردهای اجرایی در مغز انسان توسط لب های پیش پیشانی واقع در قشر مرکزی مغز کنترل می شوند. با مشاهده بیماران مبتلا به آسیب لب پیشانی، ابعاد مختلف عملکردهای اجرایی مغز مشخص می شود. هر چند آزمون های مداد کاغذی نقصی را در حافظه، یادگیری، زبان و استدلال این افراد نشان نمی دهند ولی این افراد در انجام تکالیف روزمره شان دچار آشفتگی عملکرد هستند بنابراین به نظر می رسد که نظارت بر فرایندهای شناختی اساسی بخشی از عملکردهای لب پیشانی است. ما با استفاده از عملکردهای اجرایی می توانیم مسائل را شناسایی کنیم برای حل آنها نقشه بکشیم راه حل ها را اجرا کنیم و سپس نتایج را ارزیابی نمائیم. بخش حل مسئله، مسئول انجام این نوع فعالیت های مغزی است. ابعاد مختلف عملکردهای اجرایی عبارتند از: توانایی حفظ یا تغییر توجه، منع پاسخهای رفتاری یا هیجانی نامناسب، طراحی راهکارهایی برای رفتارهای آتی، شناخت و اجرای این راهکارها و توانایی استفاده از آنها برای حل مسئله مناسب. سایر فعالیت های سیستم اجرایی لبهای پیشانی مغز عبارت است از:

برنامه ریزی، انعطاف شناختی، تفکر انتزاعی، فراگیری قوانین، انجام اعمال مناسب، بازداری از بروز رفتار نامناسب، انتخاب اطلاعات حسی مرتبط، انگیزش، تفکر قبل از انجام کار و در نظر گرفتن پیامدهای آن، برنامه ریزی ابتدایی و قابل تغییر، رفتارهای نظارتی و قابل تغییر، تصمیم گیری در مورد رفتار آتی، جنبه هایی از رفتار انسان هستند که شکل گیری شبکه های اجتماعی را تسهیل می کنند. بدون وجود عملکردهای اجرایی یا نظارت بر سایر کارکردهای مغزی، افراد تحت تاثیر هیجانات یا خواسته ها و نیازهای لحظه ای خود رفتار می کنند. به علاوه از آنجا که در چنین شرایطی انسان ها قبل از بروز هر رفتار مشخص راجع به پیامدهای آن فکر نمی کنند دچار اختلال در کنترل تکانه می شوند. برای مثال یک نوزاد، فاقد مهارت های عملکرد اجرایی است و به همین دلیل تکانشی عمل می کند و سریعا به نیازهایش پاسخ می دهد. در دوران نوجوانی و اوایل بزگرسالی به دلیل رشد سیستم عصبی، لب های پیشانی تکامل می یابند و تکانه ها بهتر کنترل می شوند و توانایی قضاوت کردن به عنوان بخشی از فرایند رشد طبیعی بهبود می یابد.

یک روش برای ارزیابی عملکرد اجرایی، بررسی حافظه کاری است. حافظه کاری به ساختارها و فرایندها مغزیی اطلاق م شود که امکان ذخیره و دستکاری اطلاعات را فراهم می سازند. توانایی نگهداری اطلاعات به این روش برای استفاده از عملکردهای اجرایی مختلفی که گفتیم ضروری است. به نظر می رسد نحوه عملکرد متفاوت حافظه کاری آن را از حافظه کوتاه مدت که اطلاعات را زمان کوتاهی نگهداری می کند متمایز می سازد. سیستم حافظه کاری از اطلاعاتی که در حافظه کوتاه مدت نگهداری می شوند نیز استفاده می کند.