چگونه در سخنرانی با سندرم ایمپاستر مبارزه کنیم

سندروم ایمپاستر باعث می‌شود شما به بهترین قابلیت‌ها و توانایی‌های خود اعتماد نداشته باشید. اما با کمک چند تمرین، می‌توانید پیشرفت‌های قابل‌توجهی در حل این مشکل به دست آورید.

گاهی اوقات، زمانی که در میان جمع در حال سخنرانی هستید، موضوعی ذهن شما را آزار می‌دهد: احساس می‌کنید که به این جمع تعلق ندارید. پس‌ازآن دیگر نمی‌توانید روی ایده‌های اصلی سخنرانی تمرکز کنید، ترس و سردرگمی اعتمادبه‌نفس شما را از بین می‌برد تا حدی که نمی‌دانید در مورد چه موضوعی حرف می‌زنید. اگر یکی از حاضرین در جلسه از شما سؤالی بپرسد، کاملاً مشخص می‌شود که در چه شرایط ناگواری قرار دارید.

سندروم ایمپاستر در فرم‌های مختلفی ظاهر می‌شود که یکی از آن‌ها از دست دادن اعتمادبه‌نفس در زمانی است که شما باید موضوعی را برای عده‌ی زیادی توضیح دهید. به‌طورکلی، سندرم ایمپاستر نوعی احساس ترس و اضطراب است: هنگامی‌که شما باوجود تمام شایستگی‌های اثبات‌شده‌ی خود، احساس می‌کنید واقعاً به آن خوبی که دیگران فکر می‌کنند، نیستید. شما باور می‌کنید که سایرین، می‌خواهند عدم‌کفایت شما را ببینند. این مشکل در طول یک سخنرانی عمومی که با استرس‌های همیشگی همراه است، تشدید می‌شود.

خوشبختانه شما به کمک چند راهکار می‌توانید بر سندرم ایمپاستر غلبه کنید؛ پیش از اینکه این مشکل، صحبت‌های شما را از مسیر خارج کند و تلاش‌های شما را به بن‌بست برساند:

احساس خود را تصدیق کنید

اولین و مهم‌ترین قدمی که باید بردارید این است که با خودتان صادق باشید. تشخیص سندرم ایمپاستر کار سختی نیست و اگر به گذشته‌ی خود نگاه کنید، مصادیق آن را به یاد می‌آورید. اگر زمانی که برای سخنرانی آماده می‌شوید احساس عدم‌کفایت می‌کنید، آن را یادداشت کنید. ضبط کردن نمونه‌هایی از افکار وحشت‌زده، یا سناریوی بدترین حالت، می‌تواند به شما در تجسم آن وضعیت کمک کند. سپس می‌توانید فکر کنید و راهی برای غلبه بر این مشکل بیابید.

هر کاری که انجام می‌دهید، این احساسات خود را نادیده نگیرید. عدم تصدیق افکار و احساسات منفی، کنترل آن‌ها را سخت‌تر می‌کند.

از خودتان بپرسید چه نکاتی می‌توانید یاد بگیرید

اگر فرصتی به دست آوردید که برخی از اضطراب‌های گفتاری مبتنی بر سندرم ایمپاستر را برطرف کنید، آن‌ها را مرور کنید و از خودتان بپرسید که این مسائل، چه نکاتی به شما یاد می‌دهند. گاهی اوقات اگر برخی مفاهیم را از دریچه‌ی دیگری بررسی کنید، راحت‌تر می‌توانید راهی برای تغییر یا مقابله با آن بیابید.

ولی اگر سندرم ایمپاستر درست زمانی به سراغ شما می‌آید که می‌خواهید سخنرانی یا صحبت خود را آغاز کنید، بازهم می‌توانید رویکرد مشابهی را در پیش بگیرید: از خودتان بپرسید که چگونه می‌توانید از تجربه‌ی این جلسه استفاده کنید تا به سخنران بهتر و مطمئن‌تری تبدیل شوید. به‌عبارت‌دیگر از احساسات ایمپاستر به‌عنوان سیگنال و فرصتی برای رشد استفاده کنید. تک‌تک بخش‌هایی از سخنرانی را که در آن‌ها احساس عدم اطمینان دارید، بهبود دهید.

بازخورد بگیرید

همیشه نمی‌توانید به‌تنهایی، به‌طور مؤثر با سندروم ایمپاستر مبارزه کنید. گاهی اوقات به کمک اطرافیان نیز نیاز دارید. حتی اگر فکر می‌کنید زیاد تمرین کرده‌اید، باز هم پیش از جلسه با خانواده و دوستان و همکاران صحبت کنید و احساس عدم اطمینان یا عدم‌کفایت خود را با آن‌ها در میان بگذارید. این صحبت‌ها تا حدودی آرامش‌بخش هستند. ممکن است تعجب کنید و متوجه شوید که بسیاری از همکاران و دوستان نیز همین اضطراب را تجربه کرده‌اند. اگر روابط کاری مورد اعتمادی ندارید، شاید حالا بهترین فرصت برای ساخت روابط مورد اعتماد باشد.

به‌علاوه بازخورد گرفتن و صحبت با دیگران باعث می‌شود انرژی بیشتری به دست آورید. به یاد داشته باشید که سندرم ایمپاستر در مورد یک سخنران واقعاً بد و بی‌کفایت صدق نمی‌کند، بلکه به احساس شخصی شما اشاره دارد. زمانی که افکار و احساستان را با دوستان خود به اشتراک می‌گذارید، می‌بینید که آن‌ها به سابقه‌ی اجراهای عالی شما اشاره می‌کنند، سوابق و ویژگی‌هایی که ثابت می‌کند شما سخنران بسیار خوبی هستید.

یک گروه تمرینی بسازید

صحبت کردن در مورد سندرم ایمپاستر، برای مدتی به شما کمک می‌کند. اما اگر می‌خواهید شاهد پیشرفت واقعی خود باشید، به گفتگوها و بازخوردهای منظم نیاز دارید. بهتر است به یک گروه غیررسمی از افراد همفکر و حمایتگر بپیوندید، یا خودتان چنین گروهی را تشکیل دهید. این افراد به‌طور متقابل متمایل‌اند اعتمادبه‌نفس خود را افزایش بدهند و به سخنرانان بهتری تبدیل شوند.

از این شبکه استفاده کنید و سخنرانی‌ها را پیش از جلسه‌ی اصلی، برای یکدیگر اجرا کنید. بازخورد بگیرید و همان‌طور که دیگران از شما حمایت می‌کنند، شما هم از آن‌ها پشتیبانی کنید. در بسیاری از محیط‌های کار، به‌ندرت تبادل بازخورد مفید و مؤثری صورت می‌گیرد، مخصوصاً درزمینه‌ی توسعه‌ی مهارت‌های شخصی. بااین‌حال ما به انتقادات سازنده و حمایت دیگران نیاز داریم تا نه‌تنها سخنران بهتری شویم، بلکه به سندرم ایمپاستر که مانع اصلی پیشرفتمان است، غلبه کنیم.

یک سبک شخصی و معتبر را برای خودتان توسعه دهید

هرچه بیشتر بازخورد بگیرید، نه‌فقط در مورد کاستی‌ها، بلکه درباره‌ی نقاط قوت خود نیز آگاه‌تر می‌شوید. صرف‌نظر از اینکه ما چقدر تلاش می‌کنیم، درهرصورت در برخی از تکنیک‌های سخنرانی، ماهرتر هستیم و بهتر عمل می‌کنیم. شاید شما در مکالمات متقاعدکننده، یا ارائه‌ی تصویر، یا توصیف داده‌ها عملکرد بهتری داشته باشید، یا موضوعات را با داستان‌سرایی بهتر توصیف کنید. از نکاتی که در گروه تمرینی خود یاد می‌گیرید استفاده کنید و سبک اختصاصی خودتان را توسعه دهید. روی نقاط قوتی که به آن‌ها واقف شده‌اید متمرکز شوید.  یکی از بهترین پادزهرهای سندرم ایمپاستر (که احساس عدم اطمینان و کفایت را تقویت می‌کند) پایه‌ی اعتباری است که از سبک شخصی سخنرانی خود به دست می‌آورید.

گرچه اجرای این پنج مرحله، زیاد ساده نیست، ولی نکات فوق راهی مطمئن برای غلبه بر افکار منفی و احساس عدم‌کفایت شما در زمان سخنرانی است. می‌توانید از همین حالا تمرین کنید و برای جلسه‌ی بعدی ارائه یا سخنرانی آماده شوید. به‌تدریج علائم سندرم ایمپاستر را کمتر احساس می‌کنید و به قابلیت‌های خود مطمئن‌تر می‌شوید. به این ترتیب دیگران هم شاهد درخشش بیشتر شما می‌شوند.