طریقت روح
سنت شفاهی، ده مرتبه ی طریقت روح را چنین فهرست کرده است:
?برآشفتگی: شخص می فهمد که نیازمند تغییر زندگی خود است، چه به خاطر یک نواختی، و چه به خاطر غذاب زندگی کنونی.
?جستجو: تصمیم به دگرگونی می گیرد. در کتاب ها، دوره های آموزشی، و دیدارها جتسجو می کند.
?نومیدی: دشواری های راه آغاز می شود. جستجوگر مشکلات و نقص های آن چه را که به او می آموزند، می فهمد. هر چه بیشتر به دگرگونی در جریان های فلسفی، مذهبی یا جوامع اسراری بپردازد، بیشتر به مشکلات کلاسیک آن ها بر می خورد: غرور و قدرت طلبی.
?انکار: پس از آنکه می بیند آنان که در این طریق هستند، هنوز مشکلات خودشان را حل نکرده اند، از پیمودن راه دست می کشد.
?اضطراب: راه را ترک کرده، اما بذری در دل او کاشته شده است: ایمان. و این بذر روز و شب رشد می کند. شخص احساس ناآرامی می کند، و آن چه را که کشف کرده و از دست داده است، احساس می نماید.
?بازگشت: شخص به علت یک گسیختگی دیگر در زندگی (یک فاجعه، یک خلسه،…) در می یابد که ایمانش هنوز زنده است. و ایمان، اگر خوب پرورش داده شود، در برابر هر نومیدی مقاومت می کند.
?استاد: خطرناک ترین لحظه است. استاد فقط شخصی با تجربه است. راه هر کس منحصر به فرد است، اما -در این لحظه- می تواند خود را تحقیر، و در جمع زندگی کند.
?نشانه ها: طریق به شیوه ی خود، خود را نمایش می دهد. خداوند از راه نشانه ها، آن چه را که باید بداند به او می آموزد.
?شب تاریک: هنگام انتخاب فرا می رسد. فرد زندگی اش را دگرگون می کند و علی رغم هراسش، گام بر می دارد.
?مشارکت: لحظه ای فرا رسیده که بنا به گفته ی پولس رسول، خود خداوند در شخص سکنی می گزیند. راز معجزه ها، خود را در شکوه و عظمت خود آشکار می سازد.
? پائولو کوئیلو
