آنوناکی ها، خدایان فرازمینی سومری ها؛ قسمت دوم

در مطلب قبل درباره آنوناکی ها و افسانه هایی که درباره آنها در الواح گلی متعلق به سومری ها نقل شده اند؛ توضیحاتی دادیم. گفته شده است که سومری ها که از قدیمی ترین تمدن های بین النحرین؛ بودند.
از وجود خدایانی سخن گفته اند که متعلق به زمین نبودند. در واقع موجوداتی فرازمینی با عمری طولانی بودند، که از سیاره ای خارج از منظومه شمسی که نیبیرو نام داست، به زمین سفر کرده بودند. درواقع فرضییه فضانوران باستانی را قوت می بخشند.

این داستان ها که بر الواح سومری نقل شده است، توسط متخصص خطوط میخی «زکریا سیتچین» رمزگشایی شده اند.

در سالهای اخیر، نوشته های فرضی و خیالی بسیاری در مورد سیاره ایکس؛ که به نیبیرو مشهور است؛ منتشر شده است. بیشتر این نوشته ها بر اساس کتاب زکریا سیتچین، به نام سیاره دوازدهم؛ نوشته شده اند.

سیچین به مانند داروین و ویلیکووسکی، از تئوری های مربوطه خود استفاده می کند تا ادعای خود را ثابت نماید. سوالی که مطرح می شود این است : آیا نیبیرو واقعا وجود دارد؟ جواب به این سوال به طور یقین، بله است.

سیاره نیبیرو یا ایکس

 

سیاره نیبیرو، در فرهنگهای مختلف اسامی بسیار دیگری نیز دارد از جمله، سیاره ایکس، سیاره دوازدهم، ماردوک، پارادیس، مامن آسمانی، و پادشاهی آسمانها و … گرچه نیبیرو را سیاره دوازدهم خوانده اند، جالب اینست که این سیاره به منظومه شمسی ما تعلق ندارد.

در حقیقت، سیاره ای است از یک منظومه شمسی دیگر که ستاره دیگری، خورشید آن بوده و خاموش شده است. نیبیرو هرگز از زمین مرئی و قابل رویت نبوده اما ستاره ای که مرکز منظومه شمسی نیبیرو بوده است، از زمین قابل مشاهده بوده است.

شکل مدار نیبیرو به آنانوکی ها این مزیت و برتری را بخشیده است که رصد خانه ای متحرک داشته باشند که از آن بتوانند بسیاری از سیارات دیگر نزدیک مدار خود را مشاهده کرده و مورد بررسی و مطالعه قرار بدهند.

سیاره نیبیرو و ماردوک در تمدن های سومر و بابل

انسانهای اولیه در سومر و بابل به ترتیب نام این سیاره ایکس را نیبیرو و ماردوک گذاشته بودند. گفته می شود که مردم بین النحرین فکر می کردند که نیبیرو دوازدهمین سیاره منظومه شمسی ماست و همان بهشتی است که خدواندگاران و خدایان آنها در آن اقامت داشته و از آن می آمدند.

نیبیرین ها، مردم نیبیرو، اغلب آنوناکی، نفلیوم، الوهیوم «معادل خدایان»، و ماردوکی ها نامیده می شوند. ما به آنها با نام آنوناکی اشاره می کنم، زیرا سومری های آن زمان و برخی نیز در حال حاضر، این نام را به کار گرفته و می گیرند.

کلمه آنوناکی به معنای: از آسمان بر زمین آمدگان می باشد. در انجیل عهد عتیق، این ملاقات کنندگان آسمانی و بهشتی، آناکیم خوانده شده اند.

نیبیرو، را نژادی از خزندگان اشغال کرده بودند و حکومت آن در دست کسانی بود از طبقه ممتاز اشرافی، که به زبان عبری به آنها نفیلیم یعنی کسانی که از آسمانها به زمین آمده اند، می گفتند.

در آن زمان، آنوناکی ها از نظر تکنولوژی، نژاد فضایی بسیار پیشرفته ای بودند. در حقیقت تمدن آنها در زمان خود سرآمد دیگر تمدن ها، و برترین بوده است. آنوناکی ها خورشید سیاره خود را زائوس “ZAOS می نامیدند.

خصوصیات آنوناکی ها

آنوناکی ها نژادی جنگجو، متخاصم و تسخیر کننده بودند. آنها درنده و تندخو، اهریمنی و شرور، شهوانی، غیر قابل اطمینان، تشنه به خون، مکار ، حسود و سلطه جو بودند. آنها بر کسانی که غلبه می کنند و تحت فرمان خود در می آوردند و کسانی را که به بردگی می گرفتند، می خواهند که از بین دوشیزگان خود افرادی را قربانی کنند.

چرا آنوناکی ها از نیبیرو به زمین آمدند؟

یک اتفاق بزرگ، بر زمین و دیگر سیارات و اقمار منظومه شمسی ما شدیدا خسارت وارد کرد. نیبیرو نیز در نتیجه این برخورد و تصادم آسمانی دچار خسارت و آسیب شد. و به همین دلیل آنوناکی ها در جستجوی مکانی دائمی به زمین آمدند.

از آنجاییکه خانه آنها، نیبیرو، نابود شده بود، نخبگان آنوناکی و مجموعه ای از حاضران مجبور به انتقال شدند، در حالیکه تعداد کثیری از آنها در سفینه فضایی بزرگی «که به مانند یک شهر می ماند، و به دور زمین می گردید» زندگی می کردند. تا آن زمان، دیگر نژادهای آنوناکی در واقع در جهانهای مختلف تحت سلطه شان، از جمله، زمین، مریخ و بقیه منظومه شمسی ما، سکنی داده شده بودند.

آنها همچنین در سراسر منظومه های خوشه پروین و اسب بالدار پراکنده شدند. بنابراین مشخص است آنوناکی ها بسیار نیرومند بودند و بسیاری، از آنها وحشت دارند.

نخبگان و برگزیدگان آنوناکی و آن دسته از آنها که اجازه سفر داشتند، از سفینه اصلی شان جدا شده و سوار بر فضاپیماهای کوچکتر برای دیدن زمین عازم شدند. آنها همچنین وسایل حمل و نقل طبقه تاجر خود را نیز برای مقاصد تجاری و نظامی به زمین فرستادند. تجارت بین سیاره ای بردگان متداول و پر منفعت بود. تعجبی ندارد که مردم باستان از خدایانشان که مدعی بودند در آسمان زندگی می کنند، وحشت داشتند.

گفته می شود اکثر زمینی ها اکنون دیگر از نظر ژنتیکی و نمادی بخشی از تمدن فرا سیاره ای آنوناکی ها هستند!

ارتباط آنوناکی ها و سیاره پلوتو

کلاید تومباو «کاشف سیاره پلوتو»؛ پلوتو را درسال ۱۹۳۰ کشف کرد. اما کریستی از رصدخانه نیروی دریایی آمریکا شارون قمر پلوتو را در سال ۱۹۷۸ کشف کرد.

اما خصوصیات رفتاری پلوتو با توجه به فاصله از قمر خود این فرضیه را تقویت کرد که حتما باید یک جرم آسمانی بسیار بزرگ دیگر ماورای پلوتو وجود داشته باشد که هنوز کشف نشده است چرا که جاذبه و نیروی پلوتو نمی تواند به تنهایی موجب چرخش غیر عادی و زاویه کج سیارات اورانوس و نپتون باشد.

سالها پیش، ماهواره ایراس «ماهوراه ستاره شناسی مادون قرمز» در درجه ۸۳-۸۴ تصاویری را از یک سیاره جدید نشان داد و کشف این سیاره تا جایی قطعی بود که فقط باید نامگذاری می شد.

درهمین زمان کلیه اطلاعات در این زمینه مسکوت ماند و دیگر ازآن چیزی شنیده نشد. در سال ۱۹۹۲ دو دانشمند به نامهای هرینگتون و فون فلندرن از رصدخانه نیروی دریایی آمریکا جداگانه روی این مبحث تحقیق کردند و گزیده اطلاعاتی را که به دست آورده بودند منتشر کردند.

آنها مطمئن بودند که داده ها حاکی از این بود که حقیقتا سیاره دیگری وجود دارد و آنها نامش را سیاره ” مزاحم” گذاشتند. تحقیقات درآسمان نیمکره جنوبی زمین ادامه یافت و هرینگتون از زکریا سیچین مترجم داستان آفرینش سومری “انوما الیش” دعوت کرد تا نگاهی به یافته های آنها بیندازد. سیچین داده های ستاره شناسی مدرن را با داده های ستاره شناسی دوران باستان مطابقت داد. و به چیز شگفت انگیزی رسیدند. مشخصات سیاره باستانی و سیاره تازه کشف شده یکی بود.

در مطلب بعدی در مورد افسانه های باستانی که در مورد آنوناکی ها روایت دارند توضیح می دهیم. مثلا اینکه چطور زمین را یافتند و بر زمینیان حکومت می کردند و با ارتباط با زمینیان چطور باعث جهش ژنتیکی در گونه نئاندرتال ها شدند و گونه ای هوشمند تر به نام هموسایپین ایجاد شد. و …

اگر نظری درباره این مطلب دارید و یا افسانه ای باستانی به نظرتان جالب می آید که در ارتباط با فرازمینیان باشد، با ما در میان بگذارید.