دسته: تاریخی

ساکنین باستانی آریایی پازیریک در جنوب سیبری، آلانهای کناری بوده اند ، درعهد باستان در حوالی پازیریک چهار قبیله هون (اسلاف گراز پرست قرقیزها)

نگارنده قبلاً دورتر رفته و با توجه به معبد ایزد آبها بودن جزیره خارک  آن را از کلمه سومری پارسو به معنی معبد و قربانگاه گرفته بودم.

نام چیکان بدین صورت خود معنی لفظی ساده ای به زبان اوستایی و پهلوی دارد یعنی محل قضاوت. روستای ما تا چهل سال پیش روستای مرکزی خان بزرگ

اعیاد سده، حنوکا و قربان ریشه در یک سنت دینی معروف عیلامیان و بابلیان داشته اند 

هرودوت قربانی شدن آیینی کودکان در پارس را صرفاً یک مورد  و آن هم در باب همسر خشیارشا ذکر میکند: “در هنگام لشکرکشی به طرف یونان پسربچگان و دختربچگان مردم را زنده به خاک میکرد

فرانک،« جی » یا«زندگی»است که دربرابرضحاک (اژی+ دها ) که« ضدزندگیست»، می ایستد.  

پس زمینه ی ذهنی ای که از ضحاک در خاطر ایرانیان باستان باقی مانده بود، نهایت بیر حمی و قساوت پادشاهی ستمگر بود

استوره واژه‌ای معرب است که از واژه‌ی یونانی هیستوریا[۲]به معنی ‹‹جست وجو، آگاهی و داستان›› گرفته شده‌است.

اساساً هیئت اصلی نام ماه اسفند، نظر به نام ماه اسفند (سپندارمذ) در زبان کُردی یعنی رئو-شمی (گذر زمستان) باید “سپ-اندر- وث (=مذ)” به معنی ماه شکست

حماسهً نخستین پیروزی بزرگ و کاری ایرانیان مادی (مردمان شراب و شادی) و آماردی ( آدمکشان) بر آشوریان