دسته: تاریخ و فرهنگ

 تاکنون شماری از غزل های حافظ را به شیوه ی رندان بازخوانی کرده ایم و از لابلای واژه های رندانه ی او تا اندازه ای به سراندیشه های

طرفدارنِ نظریه‌ی گسست در تاریخ ایران از دو گسست عمده‌ی تاریخی یاد می‌کنند، یکی آمدن اسلام به ‌ایران و دیگری آمدن تجدد. هنگامی ‌

این شهر را پروانه نمانده ست. در تنگنای ِ عُریانیِ زبانه های زرد، باریابِ گردِ اشکیم و رقص ِ بی بستر.

از نگاه بسیاری از محققین دو رباعی اول این دسته جزو رباعیات کلیدی (معیار) است که ظرف صد تا دویست سالِ اول پس

آن‌جا که خیام می‌توانست با استدلال، کار تحقیق را پیش ببرد، با روش‌هایی بدیع کار را به سرانجام می‌رساند؛ مانند روش‌های

بی گمان، هم فردوسی و هم حافظ با موسیقی آشنایی بسیار زیادی داشته اند. و آنچنان که بررسی شد، جایگاه موسیقی و

ارتش تراکوتا،مجموعه عظیمی از سرباز و اسب که بدستور اولین امپراتور چین “کین شی هانگ” ساخته شد تا در آن دنیا ارتشی

در سال ۱۸۲۹ با داستان «سفری با پای پیاده از کانال هولمن به شرق اماگر» موفقیت قابل توجهی به‏دست آورد. در همان دوران یک نمایش

شاعرِ نقاش و نقاشِ شاعر، بچه بودای اشرافی، صیاد لحظه‌ها، ایماژگر توانا، عارف و فیلسوف، پاژنام‌هایی است که معمولاً

اگر مهمترین خویشکاری یک نویسنده را تبدیل تجربه‌ی فردی به شعور همگانی بدانیم، «اینیاتسیو سیلونه» در «خروج اضطراری»