درمانی مغناطیسی برای دیابت

محققین دانشگاه لاوا، راهی جدید و ایمن برای مدیریت قند خون در حیوانات پیدا کردهاند. آنها دریافتهاند که قرار دادن موش مبتلا به دیابت در ترکیبی از میدانهای مغناطیسی و الکتریکی بهمدت چند ساعت در روز، میتواند تا حدودی باعث بهبود وضعیت دیابت نوع ۲ آن شود. نتایج این مطالعه در مجلهی Cell Metabolism به چاپ رسیده است.
دکتر «کلوین کارتر» از نویسندگان مقالهی این تیم، میگوید: «ما در واقع یک کنترل از راه دور برای مدیریت دیابت ساختهایم. قرار گرفتن هر چند کوتاه مدت در معرض میدان الکترومغناطیسی، باعث کاهش قند خون میشود و پاسخ بدن به انسولین را نیز بهبود میبخشد. این اثر برای مدتی طولانی باقی میماند و این امکان را بهوجود آورده است که بتوان بیماران مبتلا به دیابت را به این ترتیب، درمان کرد. شاید بتوان این بیماران را در زمان خواب تحت میدان الکترومغناطیسی قرار داد تا کل طول روز قند خون عادی داشته باشند.»
محققین اینگونه شرح دادهاند که میدان الکترومغناطیسی تعادل اکسیدان و آنتیاکسیدانهای موجود در کبد را به هم میزند و پاسخ بدن به انسولین را بهبود میبخشد.
محققین این پروژه در حال ارزیابی تاثیر میدان الکترومغناطیسی بر روی مغز و رفتار حیوانات بودند که با نمونهگیری از خون حیوانات به این کشف جالب رسیدند. موشهایی که محققین در حال انجام تحقیقات روی آنها بودند، به نحوی مهندسی ژنتیک شده بودند که همگی مبتلا به دیابت باشند، ولی قرار گرفتن آنها در معرض میدان الکترومغناطیسی به طور کل حالت دیابتی بودن آنها را برطرف کرد.
کارتر و همکارانش برای اینکه مکانیسم تاثیر میدان الکترومغناطیسی بر روی قند خون و حساسیت به انسولین را کشف کنند، مقالات سالهای ۱۹۷۰ تا کنون در مورد مهاجرت پرندگان را بررسی کردند. آنها دریافتند که بسیاری از حیوانات میدان الکترومغناطیسی زمین را حس میکنند و از آن بهعنوان سیستم مسیریابی خود استفاده میکنند.
آنها همچنین دریافتند که مولکولهایی در بدن انسان وجود دارند که بهعنوان آنتن مغناطیسی عمل میکنند و پاسخ زیستی به میدانهای الکترومغناطیسی را ممکن میکنند. برخی از این مولکولها اکسیدان هستند و برخی از آنها آنتیاکسیدان محسوب میشوند. محققین دریافتند که قرار گرفتن در معرض میدانهای الکترومغناطیسی باعث برهم خوردن تعادل این مولکولها میشود که این کار بر روی پاسخ بدن به انسولین نیز موثر است.
محققین تاثیر میدانهای الکترومغناطیسی بر روی سلولهای کبد انسان را نیز بررسی کردند. آنها سلولهای کبد را به مدت ۶ ساعت در معرض میدان الکترومغناطیسی قرار دادند و دریافتند که نشانگرهای حساسیت به انسولین در این سلولها، به وضوح بهبود پیدا میکنند.
دکتر کارتر میگوید: «ما در حال کار بر روی مدلهای حیوانی بزرگتری هستیم که شباهت بیشتری به بدن انسان داشته باشند. هدف ما این است که بتوانیم راهی غیرتهاجمی و ساده برای کنترل سلولها به منظور مبارزه با بیماری دیابت پیدا کنیم.»