اهرام مصر و فرضیه فضانوردان باستانی – بخش دوم

 

اکنون به بررسی مختصری از سایر اسناد فرضیه فضانوردان باستانی درخصوص بازدید فرازمینی­ ها از مصر در عهد باستان می­ پردازیم. ادعاهای اریک فون ­دانیکن از فصل هفتم کتاب ارابه خدایان و یا کتاب چشمان ابوالهول برداشته شده ­است.

غالباً حقیقت یک چیز و نظر اکثریت افراد چیز دیگریست. این این دو را نباید با هم عوضی گرفت.

«ژان کوکتو»

اکنون به بررسی مختصری از سایر اسناد فرضیه فضانوردان باستانی درخصوص بازدید فرازمینی­ ها از مصر در عهد باستان می ­پردازیم. ادعاهای اریک فون ­دانیکن از فصل هفتم کتاب ارابه خدایان و یا کتاب چشمان ابوالهول برداشته شده ­است.

-فون دانیکن می گوید: «زمین ­های حاصل ­خیز فقط در دلتای رود نیل وجود داشت آن هم در قطعات کوچک در چپ و راست رودخانه، ولی بر طبق محاسبه کارشناسان، جمعیت موجود در آن نواحی در زمان ساختمان هرم بزرگ بالغ بر ۵۰ میلیون بوده . . . آیا امکان داشته که آن­ ها همگی تنها از زراعت دلتای نیل تغذیه نمایند؟»

-اگر ارابه خدایان را مطالعه کنید، خود فون ­دانیکن تا حد امکان هر دیدگاهی که به اثبات فرضیه او کمک کند را با اسم صاحب دیدگاه بیان نموده است. لکن در ادعای فوق نامی از کارشناسان نبرده است و این خود گواهی بر ساختگی بودن ادعای بالاست. از تمدن مصر هزار و یک دلیل می ­آورد تا وجود فرازمینی ­ها را اثبات کند، اما یک دلیل نمی­ آورد که چطور ۴٫۶۰۰ سال پیش در اطراف رود نیل ۵۰ میلیون انسان می ­زیسته ­است.

علاوه بر فون­ دانیکن که نگران تامین غذای این جمعیت بوده است، یکی باید نگران محل اسکان آن همه انسان باشد. بالاخره اهرام ثابت می ­کند در آن زمان موجود هوشمندی بوده است که توانسته اهرام را بسازد.

اما سند فون­ دانیکن برای اثبات این جمعیت ۵۰ میلیونی چیست؟ وی به کدام خرابه­ ها اتکا می ­کند که بقایای محل اسکان جمعیت ۵۰ میلیونی باشد؟

در همان فصل هفت کتابش، فون­ دانیکن در راستای تضعیف وجهه مصرشناسان و بی ­اعتبارسازی باستان ­شناسی عبارات فوق را بر زبان آورده است، لکن چند صفحه بعد در جهت تقویت دیدگاه خودش می­ گوید: « چند هزار کارگر تخته سنگ ­ها را بر روی پلکان ­ها (که وجود نداشته) و به وسیله غلطک ­ها (که وجود نداشته) کشیدند. این اجتماع عظیم کارگران از گندم تغذیه می­ کردند (که وجود نداشته) آن­ ها در کلبه هایی که (وجود نداشته) به دستور فرعون نزدیک کاخ تابستانیش ساخته شده بود، استراحت می ­کردند». در این جا فون دانیکن می گوید به دلیل نبود گندم و محل اسکان کافی، غیر ممکن است اهرام را با نیروی کار انسانی ساخته باشند، در حالی که قبلاً خودش بدون هیچ سندی مدعی بوده دلتای رود نیل ۵۰ میلیون جمعیت داشته است!

-فون دانیکن می ­گوید: «مصریان باستان واردکننده چوب نبوده ­اند و درخت نخل برایشان با ارزش ­تر از این بوده که بخواهند از چوب آن برای عملیات ساخت اهرام استفاده نمایند . . . مصریان تا زمان دودمان هفدهم معادل ۳٫۶۰۰ قبل از اسب استفاده نمی ­کرده ­اند و لذا در زمان ساختن اهرام اسب و گاری نداشته ­اند».

این ­که مصریان باستان از تنه درخت نخل استفاده نمی ­کرده­ اند، صحیح است ولی نه به خاطر ارزشمند بودن درخت نخل، بلکه به خاطر ویژگی تنه درخت نخل. گرچه می ­توان با تنه ­های درخت نخل، کلک­ های خوبی ساخت اما تنه درخت نخل استحکام لازم برای امورات ساختمانی را ندارد. مصریان باستان در ابتدا صرفاً با تکیه بر نیروی انسانی به حمل سنگ ­های اهرام می ­پرداخته ­اند و چوب لازم را باید از سرزمین­ های لبنان و فلسطین امروزی وارد کرده باشند که همسایگان آبی دولت مصر بوده ­اند.

نکته ای که در اینجا نیاز به شکافتن دارد قضیه دریانوردی است. در یک تعریف ساده می توان موضوع دریانوردی را بر دو قسم دریانوردی؛ در آب های آزاد و دریانوردی ساحلی تقسیم کرد. قطعاً در دوران فراعنه دودمان های اولیه دریانوردی در آب های آزاد بی معنا بوده است. با دانش و توانایی آن دوران بعید است انسان توانسته باشد در دریا آزادانه و بدون دیدن خشکی ها از مبداً به سمت مقصد حرکت نماید، مثلاً از مصر به ایتالیا برود.

لکن دریانوردی ساحلی در هر دوره ای از تاریخ بشر که توانسته کلک و قایق بسازد، امکان پذیر بوده است. منطقی است بشر ابتدا در دریانوردی ساحلی تبحر یافته، سپس مهارت دریانوردی در آب های آزاد را کسب کرده باشد. دریانوردی ساحلی به این معناست که قایقران در حالی که همواره خشکی را در یک سمت خود می بیند، به دریانوردی می پردازد. وجود خشکی راهنمای اوست تا در دریا گم نشود. لبنان و فلسطین همسایه مصر بوده اند و برای مصریان به سادگی امکان پذیر بوده که از طریق دریانوردی ساحلی به فلسطین رفته و الوارهای چوبی را به صورت یدک کشی به سواحل مصر برسانند.

اما آیا مصریان در زمان ساختن اهرام قایقی داشته اند که به دریانوردی ساحلی بپردازند؟ در این خصوص می ­توان به نقاشی ­های فرهنگ جرزیان بر روی کوزه ­ها در دوره نقده دوم استناد ورزید. بر روی تعدادی از این کوزه ­ها، قایق و گیاهان نقاشی شده ­است. این کوزه ­ها متعلق به ۵٫۵۰۰ الی ۵٫۳۵۰ سال قبل هستند. مصریان باستان می ­توانستند به کمک قایق­ های خود در نیل و حتی در کناره دریای مدیترانه به قایق ­سواری بپردازند.

مقبره یو-جی در ابیدوس (Abydos U-J Tomb) یکی از مهم ­ترین منابع برای درک نحوه زندگی مصریان باستان است که سال ۱۹۸۸ توسط موسسه آلمانی باستان شناسی گشوده ­شد.

آزمایش ­های قدمت ­یابی کربن نشان می­ دهد این مقبره مربوط به ۵٫۲۰۰ سال پیش است. در یکی از اتاق ­های این مقبره، تکه چوب ­هایی متعلق به صندوقچه ­هایی از جنس سرو کشف گردید. چوب سرو باید از لبنان به ابیدوس آورده شده باشد. در این مقبره، کوزه­ های شراب مربوط به سرزمین فلسطین، فیروزه منطقه سینا و کانی آبسیدین متعلق به خطه اتیوپی پیدا شده است (۸). این ها اسنادی است که نشان می ­دهد مصریان ۵٫۲۰۰ سال قبل با همسایگان خود داد و ستد می ­نموده ­اند.

سرزمین مصر از عهد عتیق به لحاظ داشتن جنگل و درختان دارای چوب مناسب فقیر بوده است. اولین سند مکتوب از واردات چوب به مصر به سنگ پالرمو (Palermo Stone، در مورد این لوح در ادامه بیشتر توضیح داده خواهد شد) باز می گردد. در این لوح آمده است فرعون سنفرو، پدر فرعون خوفو چوب سرو را از سرزمین لبنان وارد می کرده است (۱۲). حتی کتیبه ای از دوران سنفرو باقی است که در آن از قایق سنفرو با عنوان «ستوده دو سرزمین- Praise of the Two Lands» اسم برده شده است.

تقریباً بقایای ۷ قایق در مجاورت هرم بزرگ پیدا شده است. یکی از این قایق های به دست آمده از گودال قایقی، بازسازی شده است. این قایق حدود ۴۳ متر طول و کمتر از ۶ متر عرض دارد (۱۱). قایق مذکور که اکنون در موزه قایق در کنار اهرام نگهداری می شود را مصریان جهت استفاده فرعون خوفو در دنیای پس از مرگ در نزدیکی هرم وی دفن نموده بودند. بخش اعظم این قایق از چوب سرو سرزمین های لبنان و فلسطین است.

حتی در این قایق ­ها طناب­ هایی هم به دست آمده ­است و نشان می­ دهد مصریان در زمان ساختن اهرام جیزا وسایل لازم برای ساختن سورتمه (چوب سرو) و طناب برای کشیدن سورتمه را در اختیار داشتند. اتفاقاً طناب ­های پیدا شده مربوط به زمان ساخت اهرام به لحاظ شکلی، هیچ تفاوتی با طناب ­های امروزی ندارند . چنین طناب­ هایی را هنوز هم در مناطق جنوبی ایران از برگ و پنگ درخت نخل می ­بافند.

تصویر زیر که بر روی یکی از دیوارهای مقبره جهوتی-هوتب (Djehuty-hotep) در دیر­البرشا (Deir El Bersha) ترسیم شده ­است، مربوط به ۳٫۸۸۰ پیش می­ باشد و زوایای جالب توجهی از نحوه حرکت دادن تک ­سنگ ­ها توسط مصریان باستان را آشکار می­ کند. تصویر ذیل چیزی بیشتر از خارق ­العاده است. این نگاره همراه با نوشته­ های هیروگلیفیش به ما می­ گوید مصریان باستان تا ۳٫۹۰۰ سال قبل صرفاً با تکیه بر نیروی انسانی دست به جابه­ جایی تخته سنگ ­های غول ­پیکر می­ زده ­اند. بر مبنای نوشته­ های سمت راست مجسمه، ارتفاع این سازه بیش از ۶ متر و وزن تقریبی آن بین ۵۰ الی ۶۰ تن بوده ­است.

مجسمه را به خوبی با طناب بسته ­اند و بر روی یک سورتمه مستقر ساخته ­اند. جلوی سورتمه تقریباً ۱۷۲ نفر مرد در چهار ردیف مرد با صفوف منظم آماده کشیدن طناب ­هایی هستند که به نوک سورتمه بسته شده ­است. روی سورتمه یک شخص مسئول ریختن مایعی روان کننده در جلوی سورتمه است. در کنار سورتمه سه نفر مرد در حال حمل ظروفی حاوی این مایع روان ­کننده هستند. پشت سر ایشان تعدادی در حال حمل الوارهای چوبی می ­باشند.

بسیاری از مهندسان و متخصصین معتقد هستند این مایع روان­ کننده آب یا نوعی روغن بوده­ است. به نظر می­ رسد مایع روان­ کننده در واقع آب است که بر روی ماسه ­های سطح زیر سورتمه ریخته می ­شود. مطابق تحقیقاتی که محققین دانشگاه آمستردام سال ۲۰۱۴ در این زمینه منتشر نمودند، اصطکاک لغزشی ماسه بیابانی را می­ توان از طریق ریختن آب بر روی آن کاهش داد. فال (Fall) و همکارانش به این نتیجه جالب رسیدند؛ مقاومت ماسه مرطوب از ماسه خشک و ماسه خیس به مراتب کمتر است .

یورش هیکسوس ­ها (Hyksos) به مصر حدود ۳٫۷۰۰ سال پیش، مصریان را با اسب آشنا نمود. لذا در زمان ساخت اهرام بزرگ هیچ اسبی در کار نبوده است. حتی نشانه­ هایی از به ­کارگیری گاو نر بارکش نیز در ساخت اهرام یا سایر سازه­ های سنگی مشاهده نمی ­شود. در لوحه تورا (Tura Stele) مربوط به ۳٫۵۸۰ قبل برای اولین بار مشاهده می ­شود سه جفت گاو نر بارکش در حال کشیدن یک سورتمه حاوی یک تخته سنگ هستند.

-فون دانیکن در کتاب چشمان ابوالهول می نویسد تصویر روی دیوار مقبره جهوتی-هوتب (Djehuty-hotep) در دیر-البرشا (Deir El Bersha) که مربوط به ۳٫۸۸۰ پیش است را نمی توان به عنوان سندی درخصوص نحوه ساختن اهرام در ۴٫۶۰۰ قبل مورد استناد قرار داد. وی معتقد است استناد به آن تصویر مثل این است که بگوییم این وسایل دیزلی که امروزه استفاده می شود ۵۰۰ سال پیش نیز مورد استفاده بشر بوده است.

چنین استدلالی ایراد دارد. اگر به کتب قدیمی مجموعه آثار باستانی مصری همانند کتاب «هنر و صنعت مصر باستان (۱۹۱۰)-The Arts and Crafts of Ancient Egypt» اثر فلیندرز پتری (Flinders Petrie) یا کتب جدید همانند «قبل از اهرام (۲۰۱۱)- Before the Pyramid» اثر امیلی تیتر (Teeter) مراجعه شود، بر محقق آشکار می شود معاصر دوران هرم سازی، مصریان باستانی به بالاترین درجه مهارت در سنگ تراشی رسیده بودند.

-فون دانیکن می­ گوید:

«هرودوت در دومین کتاب تاریخ خود این فرضیه را تصدیق می­ کند و موبدان تبس (Thebes) 341 مجسمه عظیم را که هر کدام یک نسل سرموبد بوده ­اند و جمعاً ۱۱٫۳۴۰ سال می ­شود را به او نشان می­ دهند . . . و موبدان هرودوت را مطمئن ساختند و گفتند که اظهارات آن ­ها صحیح می­ باشد، چون آن­ ها نسل هاست که همه چیز را یادداشت می­ کنند و توضیح دادند که هر یک از این ۳۴۱ مجسمه نسلی سرموبد بوده و قبل از این خدایان در میان بشر زندگی می کرده و از آن زمان به بعد دیگر خدایان به صورت بشر ظاهر نشده­ اند».

 

در پاسخ باید گفت هرودوت حدود ۲٫۰۰۰ سال بعد از مرگ فرعون خوفو از هرم بزرگ بازدید نموده ­است. او در کتاب دومش و در بند (فصل) ۱۲۴ از قول موبدان می­ گوید خوفو مردم مصر را ناگریز ساخت تا برای او کار کنند. مطابق ترجمه آ. دی. گادلی (Godley) کمبریج که توسط انتشارات دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۲۰ منتشر شده است، خئوپس مردم را مجبور کرد سنگ ­ها را از معادن کوه ­های عربی تا نیل روی زمین بکشند و پس از عبور دادن از نیل به کمک قایق­ ها، باز گروهی از کوه­ های لیبیایی آن ­ها را می­ کشیدند. کارگران در گروه ­های صدهزار نفری به صورت سه ماه مداوم کار می­ کردند. ۱۰ سال طول کشید تا برای حمل و نقل سنگ ­ها مسیری یک کیلومتری ساختند. همچنین در همان مدت ۱۰ سال اتاقک­ های زیرزمینی در تپه ­ای که هرم بر روی آن بنا می ­شد را ساختند. خود هرم ۲۰ سال زمان برد تا ساخته­ شد.

هرودوت ادامه می ­دهد قاعده هرم مربعی و هر ضلع آن ۸۰۰ فوت بوده­ است. ارتفاع هرم نیز ۸۰۰ فوت می ­شده­ است. طول هیچ یک از بلوک ­های سنگی به کار رفته در هرم کم­تر از ۳۰ فوت نیست. هرودوت در بندهای ۱۲۵ الی ۱۲۸ نحوه ساختن هرم را توضیح می ­دهد. او در بند ۱۲۷ می ­نویسد خئوپس ۵۰ سال حکومت کرد و بعد از وی، برادرش به حکومت رسید که او هم هرمی دیگر اما کوچک­ تر ساخت . . .

.

مشخص است اطلاعات هرودوت در مورد هرم بزرگ ترکیبی از داده های قابل فهم، تفاسیر شخصی، اغراق و داستان ­های تخیلی است و کمک چندانی به مصرشناسان در پی بردن به راز اهرام نمی ­کند. از دیدگاه هرودوت ساخت هرم بزرگ باید از راه زورگویی و ستم به مردم ممکن شده باشد. او حتی در کتابش می­ نویسد ساخت هرم لابد به پول زیادی احتیاج داشته ­است و خئوپس برای فراهم نمودن پول ساخت اهرام، دخترش را به روسپیگری فرستاده است!

هرودوت، طول و ارتفاع هرم را ۸۰۰ فوت یعنی ۲۴۳ متر اعلام کرده­ است، در حالی که طول قاعده مربعی هرم ۲۳۰ متر و ارتفاع هرم کامل ۵/۱۴۶ متر می ­باشد (۱۶). طول بیشتر تخته سنگ ­ها از ۲۰ فوت (۶ متر) کم­تر است.

-فون ­دانیکن در ادامه ادعای بند فوق الذکر می ­نویسد: «دوره تاریخ مصر به ۶٫۵۰۰ سال تخمین زده می ­شود. پس چرا موبدان بدون هیچ شرمی درباره ۱۱٫۳۴۰ سال به هرودوت دروغ گفتند؟ و چرا آن­ ها مخصوصاً اشاره کردند که از ۳۴۱ نسل پیش خدایان در میان بشر زندگی نکرده اند؟ این مشخصات دقیق کاملاً بی ­ارزش می ­بود اگر در گذشته دور خدایان حقیقتاً در میان بشر زندگی نکرده بودند . . .».

همان ­گونه که در بند قبلی بررسی نمودیم، هرودوت با دادن آمار و اطلاعات اشتباه درباره هرم بزرگ، خود را یک منبع غیرقابل اعتماد معرفی نموده­ است. با این همه، ما نمی ­دانیم داستان ۳۴۱ سرموبد را فون دانیکن در کدام صفحه از کتاب دوم هرودوت یافته است که بر مبنای آن دست به داستان ­سرایی زده ­است.

نکته جالب این­ جاست فون­ دانیکن به داستانی از کتاب دوم تاریخ هرودوت استناد کرده ­است تا قدمت مصر باستان را به خوانندگان عقاید خویش بنمایاند. اما نیازی به این کار نیست زیرا خود مصریان باستان چندین بار اقدام به ثبت اسامی فراعنه بر روی استوانه، سنگ و پاپیروس­ ها نموده ­اند که تعدادی از این آینده ­نگری ­ها به دست ما رسیده­ است. نام فراعنه دودمان اول از روی استوانه سنگی به دست آمد که گونتر دریر (Dreyer) آلمانی سال ۱۹۸۵ در مقبره فرعون دن (Den) از دودمان اول کشف نمود.

همچنین اسامی فراعنه دودمان اول تا پنجم بر روی سنگ پالرمو (Palermo Stone) نوشته شده است. سنگ پالرمو در موزه پالرمو ایتالیا به همراه ۵ تکه دیگر در موزه قاهره و تکه هفتمی که در موزه لندن نگهداری می ­شود، همگی تکه ­هایی از یک کتیبه بزرگ­ ترند که سایر بخش ­های آن به دست نیامده است. این کتیبه احتمالاً در دوران دودمان پنجم نوشته شده است. علاوه بر این­ ها لیست ­های دیگری از فراعنه مصر همچو: لیست فراعنه جیزا، سنگ سقاره جنوبی، لیست فراعنه کارناک، لیست فراعنه ابیدوس، لیست فراعنه سقاره و مهم ­تر از همه این ­ها، لیست فراعنه تورین (Turin Royal King List) نیز وجود دارد (۱۷).

در لیست فراعنه تورین حداقل از ۳۰۰ فرعون نام برده شده ­است که این در نوع خود منحصر به فرد است. این لیست سال ۱۸۲۰ توسط مسافری به نام برناردینو درووتی (Drovetti) در لوگسور (Luxor) مصر پیدا شد و اکنون در موزه تورین ایتالیا نگهداری می ­شود. با توجه به این­ که تا اسامی فراعنه دودمان نوزدهم به بعد بر روی این لیست پاپیروسی بیشتر ذکر نشده است، حدس زده می ­شود توسط فرعون رامسس دوم از دودمان نوزدهم تهیه شده­ است. این لیست در زمان نگارش کتاب ارابه خدایان در سال ­های ۱۹۶۰ شناخته شده بود و نادیده گرفتن آن از سوی اریک فون­دانیکن شک برانگیز می ­باشد.

-فون­ دانیکن به صورت پراکنده در فصل هفتم کتاب ارابه خدایان ابراز می­ نماید مصریان هرم بزرگ را از ۲٫۶۰۰٫۰۰۰ بلوک سنگی ۱۲ تنی با وزن مجموع ۳۱٫۲۰۰٫۰۰۰ تن ساخته ­اند.

حداکثر وزن هرم بزرگ ۶٫۵۰۰٫۰۰۰ تن بیشتر نیست. اکنون دیگر چنین آمار و ارقامی در خصوص هرم بزرگ جیزا را حتی می­ توان در سایت «ویکی ­پدیا» نیز مشاهده نمود. هرم خوفو یک هرم کامل با قاعده مربعی است و چون اطلاعات قاعده و ارتفاع هرم مذکور را در اختیار داریم، می ­توانیم حجم هرم را محاسبه نماییم. حجم هرم خوفو معادل ۲٫۵۸۳٫۲۸۳ متر مکعب می ­باشد. در مرحله بعد ما متوسط وزن یک متر مکعب از سنگ­ هایی که هرم را با آن ساخته ­اند به دست می ­آوریم. وزن هر متر مکعب سنگ آهکی یا گرانیتی که هرم بزرگ را با آن ساخته اند ۲/۵ تن می ­باشد (۱۸). در مرحله آخر با ضرب حجم هرم در وزن یک متر مربع آن می ­توان وزن کل هرم را محاسبه نمود که برابر ۶٫۷۰۰٫۰۰۰ تن می­ گردد و اگر فضاهای خالی درون هرم را از آن کسر کنیم، حداکثر وزن هرم بزرگ ۶٫۵۰۰٫۰۰۰ تن بیشتر نیست.

صحیح است که در بعضی قسمت ­های هرم من جمله ردیف­ های پایینی، سردرها، گالری بزرگ از تک سنگ ­های غول ­پیکر تا وزن ۸۰ تن نیز استفاده گردیده ­است اما تعداد این سنگ­ ها اندک است. میانگین وزنی تخته سنگ­ های به کار رفته در هرم بزرگ را می ­توان با توجه به جنس سنگ محاسبه نمود. میانگین وزنی هر بلوک سنگی هرم بزرگ ۲/۵ تن است. در این مرحله با تقسیم وزن هرم بزرگ بر وزن ۲/۵ تن می ­توان محاسبه کرد که هرم بزرگ را حداکثر با ۲٫۵۰۰٫۰۰۰  بلوک سنگی ساخته ­اند. تعداد تخته سنگ ­های استفاده شده در بدنه هرم ۲٫۳۰۰٫۰۰۰ و تعداد تخته سنگ ­های استفاده شده برای روکش هرم حداقل ۸۰٫۰۰۰ و حداکثر ۲۰۰٫۰۰۰ عدد برآورد می­ شود، فلذا تعداد کل بلوک­ های به کار رفته در هرم بزرگ ۲٫۵۰۰٫۰۰۰ عدد است .

جالب این­ که فون ­دانیکن یک بار در فصل هفتم ارابه خدایان می ­گوید ۲٫۶۰۰٫۰۰۰ بلوک سنگی ۱۲ تنی در ساختمان هرم بزرگ به کار رفته است. در جای دیگری از همان فصل ذیل عکس هرم بزرگ می ­نویسد این هرم را با ۲۱/۲ میلیون بلوک سنگی ساخته­ اند! اگر ما طبق گفته ­های خودش بپذیریم هر بلوک ۱۲ تن وزن دارد، در این صورت وزن هرم بزرگ بالغ بر ۲۵۰ میلیون تن خواهد شد. این اشتباهات نشان می ­دهد فون­ دانیکن صرفاً در پی جذاب نمودن کتاب خود بوده ­است و از بابت دادن آمار و ارقام اشتباه به مخاطب دغدغه ­ای نداشته ­است.

-فون­ دانیکن می­ گوید: «آیا این یک اتفاق است که اگر ارتفاع هرم خئوپس را هزار میلیون برابر کنیم تقریباً مساوی مسافت بین زمین و خورشید می­ شود، یعنی ۹۳ میلیون مایل؟» سپس در چند صفحه بعد می ­نویسد: «. . . در آن جا کوهی مصنوعی از سنگ به ارتفاع ۴۹۰ فوت و به وزن ۳۱٫۲۰۰٫۰۰۰ تن قرار دارد که نمونه عظیمی از اراده می­ باشد . . .».

اگر ۴۹۰ فوت را در هزار میلیون ضرب کنیم، ۴۹۰ میلیارد فوت خواهد شد و این مقدار معادل ۹۲٫۶۱۰٫۰۰۰ مایل یا ۱۴۹٫۴۵۰٫۰۰۰ کیلومتر خواهد شد. گرچه چند متری از نوک هرم بزرگ فرو ریخته و ارتفاع فعلی آن ۴۵۵/۴ فوت (۱۳۸/۸) است، لکن جدیدترین محاسبات می­ گویند ارتفاع هرم کامل ۴۸۰ فوت بوده و هزار میلیون برابر آن معادل ۱۴۶٫۴۰۰٫۰۰۰ کیلومتر می ­شود. فاصله حقیقی خورشید از زمین ۱۴۹٫۶۰۰٫۰۰۰ کیلومتر است. بنابرین فرازمینی ­هایی که هرم را ساخته ­اند اگر قصدشان این بوده که هزار میلیون برابر ارتفاع هرم برابر با فاصله زمین از خورشید گردد، معادل ۳٫۲۰۰٫۰۰۰ کیلومتر خطا داشته ­اند و این برای موجودات فضایی با فناوری بسیار پیشرفته خطای غیرقابل چشم ­پوشی است. چنین خطایی می ­تواند از انسان ۴٫۵۰۰ سال قبل سر بزند نه از یک هوش پیشرفته فرازمینی که توان سفر فراسیاره ای دارد.

-فون­ دانیکن می ­گوید: «آیا این یک اتفاق است که زمین صخره­ ای زیر هرم، دقیقاً و کاملاً مسطح شده ­باشد؟»

چرا باید سطح زیر هرم بزرگ کاملاً مسطح باشد؟ به لحاظ عمران و معماری نیازی نیست الزاماً سطح زیر هرم مسطح باشد. چون قاعده هرم مربع است، حداقل برای راحتی کار لازم بوده که چهار ضلع هرم بر روی یک سطح صاف و یکدست قرار گیرد. داخل این چهارضلعی می­ تواند صاف نباشد. حداقل مزیت این کار صرفه ­جویی در زمان ساخت و نیاز به حمل سنگ ­های کم­ تری برای ساخت هرم بزرگ جیزه است. کما این­که بعضی از نقشه­ برداری ها نشان می­ دهد، زیر هرم صاف نیست.

اما مصریان باستان چگونه قادر بوده ­اند محل قرارگیری چهار ضلع قاعده هرم بر روی زمین را به صورت یک دست مسطح نمایند؟ پاسخی که دانشمندان برای این سئوال دارند، تکنیک «آب تراز» است. این فن امروزه نیز به وفور توسط بناها و معماران مورد استفاده قرار می­ گیرد. اگر درون یک لوله «U-شکل ایستاده» آب بریزید، خواهید دید که سطح آب در دو سر لوله هم راستا خواهد بود.

گرچه دوران باستان لوله ­ای در دسترس نبوده است، اما شکل ­های دیگری از فن آب­ ترازی مورد استفاده قرار می­ گرفته ­است. سیستم کاریز و قنات­ سازی ایرانیان باستان نیز با اتکا به همین روش آب تراز اما به گونه دیگری اجرا شده ­است. با توجه به قانون جاذبه، آب سربالایی نمی ­رود. اگر معدن­ کاران در حین حفر کانال زیرزمینی آب را نیز همراه خود داشته باشند و در کانال رها نمایند، حرکت آب به آن ­ها نشان خواهد داد که شیب کانال رو به بالاست یا رو به پایین.

لازم بود مصریان باستان برای تسطیح زمین پی دیواره هرم بزرگ، یک سطح صفر انتخاب کنند. در مرحله دوم بر روی سطح صفر تا ارتفاع مشخصی مثلاً ۱۰ سانتیمتر آب ریخته می ­شود. ارتفاع ۱۰ سانتیمتری آب در سطح صفر مبنای تراز نمودن سطح زمین خواهد بود. اکنون معدن ­کاران سعی می­ کنند سطح صفر را در راستای اضلاع هرم گسترش دهند. وقتی آن ­ها در حین تراش دادن زمین به فاصله کم­تر از ۱۰ سانتیمتری سطح صفر برسند، آب موجود بر روی سطح صفر به سمت آن­ ها جریان می­ یابد و از ارتفاع آب در سطح صفر کاسته می ­شود. در این مرحله اگر سطح آب حوزه صفر همان ۱۰ سانتیمتر تنظیم شود، می ­توان تعیین کرد که آیا سطح جدید با سطح صفر تراز است یا خیر.

در قسمت جنوبی، شرقی و غربی هرم فرعون خوفو تعدادی گودال ­های دایروی کشف شده­ اند. بعضی مصرشناسان همانند رانیر استادلمن (Stadelmann) معتقدند این گودال ­ها برای درختکاری بوده است و بعضی دیگر همانند مارک لهنر (Lehner) ، گویون و رینالدی بر این عقیده­ اند که از گودال ها برای تسطیح سطح زیر هرم بزرگ استفاده شده ­است. فاصله بین این گودال ­ها منظم بوده و تعدادی در نقطه مقابل گودال­ های ضلع روبه­ رو هستند (۲۶). احتمال دارد مصریان فن آب تراز را با استفاده از این گودال ­ها اجرا کرده ­باشند.

این شیوه تراز نمودن همواره در دسترس و اختیار بشر بوده ­است و نمی ­توان برای آن تاریخچه یا قدمت قایل شد. کسانی که استون­ هنج (Stonehenge) در انگلستان را ساخته ­اند، می ­توانسته ­اند با استفاده از آب ولی به گونه ­ای متفاوت از مصریان، سطح رویی سنگ­ ها را تراز کرده ­باشند.

-اریک فون­ دانیکن می­ گوید: «آیا این یک اتفاق است نصف ­النهاری که از راس هرم عبور می­ کند، قاره ها و اقیانوس ها را به دو قسمت مساوی تقسیم می کند؟» همچنین در جای دیگری می­گوید: « هرم نه تنها قاره ­ها و اقیانوس ­ها را به دو قسمت مساوی تقسیم کرده، بلکه در مرکز ثقل قاره ­ها قرار دارد . . . اگر مساحت قاعده هرم را بر دو برابر ارتفاع آن تقسیم کنیم، عدد پی (π) به دست می­ آید که توسط لودالف (Ludolf) کشف شده ­است.»

وی چنین اطلاعاتی را از کتاب چارلز پیازی اسمیت (Piazzi Smyth) به نام «ارثیه ما در اهرام» مربوط به سال ۱۸۶۴ برداشته است و به اقرار خودش در حین مطالعه این اطلاعات در کتاب مذکور، موهای سرش از شدت شگفتی سیخ شده­ اند! فون ­دانیکن به نوشته­ های پیازی اسمیت استناد می ­ورزد زیرا به ارائه تئوری های او در مورد هرم بزرگ کمک می­ کند. اما او از نوشته­ های ویلیام فلیندرز پتری (Flinders Petrie) در کتاب «هفتاد سال باستان­شناسی» سخنی به میان نمی ­آورد. کتاب پیازی اسمیت پس از انتشارش به سرعت معروف شد. فلیندرز پتری یکی از کسانی بود که در پی بررسی دقیق ­تر ادعاهای پیازی اسمیت به مصر سفر کرد. او در جیزا متوجه شد آمار و ارقام پیازی اسمیت دارای اشتباهات است. تلاش های پتری در ادامه منجر به پایه گذاری مصرشناسی علمی گردید.

به­ رغم تلاش ­های فون ­دانیکن، هرم خوفو یا هرم بزرگ جیزا منحصر به فرد نیست. هرم بزرگ جیزا نه اولین هرم و نه آخرین هرم در مصر است. فراموش نکنیم که در مصر فقط یک هرم و آن هم فقط هرم بزرگ جیزا ساخته نشده ­است بلکه بالغ بر ۱۰۰ هرم بزرگ و کوچک طی دوران فراعنه در مصر بنا شده­ است. این که فون­ دانیکن در تلاش است هرم بزرگ جیزا را غیرعادی جلوه دهد، بر مخاطب تاثیر آنی بیش ندارد.

همان گونه که پیش تر هم گفته شد اگر فرعون سنفرو از ابتدا دانش ساختن هرم را در اختیار داشت، می­ توانست با تخته سنگ ­هایی که دو هرم دهشور را ساخته ­بود، یک هرم به مراتب بزرگ ­تر از هرم فرعون خوفو (که بزرگ­ترین هرم مصر است) بسازد. حجم هرم دوم سنفرو معادل ۱٫۲۳۷٫۰۰۰ متر مکعب و حجم هرم سوم سنفرو برابر ۱٫۶۹۴٫۰۰۰ متر مکعب است. مجموع حجم این دو هرم ۲٫۹۳۱٫۰۰۰ متر مکعب می ­شود در حالی که حجم هرم بزرگ خوفو برابر با ۲٫۵۸۳٫۰۰۰ متر مکعب می ­باشد. پس از خوفو، فرعون بعدی خفره (Khafre) در جیزا و در کنار هرم برزگ هرم دیگری با حجم ۲٫۲۱۱٫۰۰۰ متر مکعب بنا نهاد.

هیچ سندی در دست نیست ثابت کند ویژگی های ابعادی و محل بنای هرم بزرگ خاص است. اگر فرعون خوفو با آگاهی کامل به آن شکل و در آن نقطه هرم را بنا نهاده بود، چرا باید فراعنه بعدی اهرام خود را از جیزا تا میدوم به صورت پراکنده در کناره نیل بسازند؟ این احمقانه نیست بگوییم پدر و پسر فرعون خوفو هرم های خود را جهت تفریح و سرگرمی در نقاطی بنا کرده اند که هیچ تطابقی با هیئت و ستاره شناسی نداشته است اما خوفو موفق شده هرم خود را در یک مکان خاص بنا کند؟

-فون دانیکن درخصوص نحوه ساختن هرم بزرگ جیزا می­ گوید: «چند صد هزار کارگر تخته سنگ ­ها را بر روی سطوح شیبدار (که وجود نداشته) و به وسیله غلطک ­ها (که وجود نداشته) کشیدند. این اجتماع عظیم کارگران از گندم تغذیه می ­کردند (که وجود نداشته) آن ­ها در کلبه ­هایی که (وجود نداشته) به دستور فرعون نزدیک کاخ تابستانیش ساخته شده بود، استراحت می­ کردند».

بسیاری از باستان ­شناسان و مستشرقین قرن نوزدهم و حتی قرن بیستمی بر مبنای آمار و اطلاعاتی که هرودوت از نحوه ساختن اهرام در کتاب­های خود آورده بود، معتقد بودند هرم بزرگ جیزه توسط صد هزار اسیر و کارگر ساخته شده­ است. این آمار و ارقام با ذهنیت منفی هرودوت عجین بوده است. از نظر هرودوت کسانی که اهرام مصر را ساخته ­اند، حاکمانی زورگو بوده­ اند و از برده­ ها و اسرای مسکین و بی­ نوا در امر ساختن اهرام استفاده می­ کرده­ اند. اما این ذهنیت مختص هرودوت است و اسنادی از آن در دست نیست که ثابت کند سازندگان اهرام الزاماً برده ­ها و اسرا بوده ­باشند. مصرشناسانی همانند استادلمن (Stadelmann) معتقد هستند هرم بزرگ جیزا را با ۲۰٫۰۰۰ الی ۲۵٫۰۰۰ نفر مرد می ­توان ساخت. مارک لهنر نیز همین تعداد کارگر را برای ساختن هرم بزرگ طی ۲۰ سال لازم می داند .

دکتر هربرت ایلیگ (Illig) و فرانتز لونر (Lohner) یک پایگاه اینترنتی جامع در خصوص هرم بزرگ به نام « cheops-pyramide.ch » راه اندازی نموده اند. آن ها روش خاصی برای بنای هرم بزرگ پیشنهاد داده اند که در این جا نمی توان به ارائه آن پرداخت ولی پیشنهاد میشود علاقه مندان پیگیر روش ایشان باشند . طبق محاسبات این محققان حداقل به ۶٫۷۰۰  نیروی کارآزموده نیاز است تا بتوان هرم بزرگ را ظرف مدت ۲۰ سال ساخت .