کاربرد هوش مصنوعی توسط مردم باستان!

نظریه توطئه

هوش مصنوعی کلمه ای است که سالیان اخیر بیشتر در مورد آن صحبت به میان می آید. هوش مصنوعی با ماشینی در واقع شبیه سازی هوش انسانی برای ماشین است که شرکت های بزرگ فناوری مثل گوگل و مایکروسافت آنرا به خدمت گرفته اند. اگرچه هوش مصنوعی در حال تکامل است و هنوز در مراحل ابتدایی اش قرار دارد اما متون باستاتی حکایت های عجیبی را روایت می کنند که در گذشته های دور انسان قادر به اختراع هوش مصنوعی شده است و از آن استفاده می کرده!

هوش مصنوعی باستانی

در داستان های باستانی هوش مصنوعی به خوبی شرح داده شده و به موجوداتی اشاره شده که هوشمند بوده و این هوش را استاد سازنده آنها خلق کرده است مثل یک ربات هوشمند! پاملا مک کورداک، نویسنده انگلیسی در این باره چنین می نویسد که هوش مصنوعی «با آرزویی کهن برای جعل خدایان» آغاز شد.

در اساطیر یونانی رد پای هوش مصنوعی دیده می شود، انسان های مکانیکی که از هوشی بالا برخوردار بوده و قدرت های فرا انسانی داشته اند! برای نمونه می توان از ربات های طلایی هفائستوس و یا گالائتای پوگمالیون نام برد.

در قرون وسطا شایعاتی در مورد افزودن ذهن به ماده به وسیله کیمیاگری و روش های مرموز و رازآلود بر سر زبان ها بود؛ مانند تکوین جابر بن حیان، هومونکولوس (کوتوله یک شکل) پاراسلسوس یا گولم (آدم مصنوعی) ربی جوداه لئو. درقرن نوزدهم ایده های دربارهٔ انسان های مصنوعی و ماشین های متفکر به داستان های تخیلی راه یافتند. مانند فرانکشتاین مری شلی یا کارخانه روبات سازی روسوم (R.U.R) از کارل چاپک؛ و داروین در میان ماشین ها از ساموئل باتلر. هوش مصنوعی در حال حاضر نیز جزو عناصر مهم داستان های علمی تخیلی است.

آیثا مردمان باستانی از چیزی برای افسانه سازی ایده گرفته اند و یا آنکه این داستان ها فقط زاییده ذهنشان بوده است؟

هفائستوس در اساطیر یونانی ایزد آهنگری، صنعت گری، تندیس گری، فلز، آتشفشان و آتش، پسر ایزد آسمان ها زئوس و ملکهٔ ایزدان هرا است. بر اساس روایات دیگری، او هیچ پدری ندارد و هرا به طور مستقل از زئوس او را به دنیا آورده است، و این مسئله به دلیل حسادت هرا به همسرش زئوس بود که صاحب دختری به نام آتنا از زنی دیگر شده بود.

در آثار هومر؛ هفائستوس فرزند زئوس و هرا و لنگ زاده می شود و در ایلیاد به هنگامی که هرا و زئوس دربارهٔ هراکلس مشاجره می کنند، هفائستوس جانب مادر را می گیرد و زئوس که از این ماجرا خشمگین است یک پای هفائستوس را می گیرد و او را به آسمان پرتاب می کند و پس از این ماجرا هفائستوس لنگ هشت سال را از جانب تتیس پرستاری می شود.

در اسطوره ای بر گرفته از سفالی منقوش و انحصاری هفائستوس به هنگام غیبت خود از المپ تختی از طلا می سازد و آن را برای مادر خود به المپ می فرستد و هرا با نشستن بر تخت نمی تواند از روی آن برخیزد. از آن جا که تنها سازنده تخت از این راز آگاه است، خدایان دیونیسوس را به دنبال هفائستوس می فرستند. دیونیسوس؛ آهنگر خدا هفائستوس را مست سوار بر یک خر به المپ بازمی گرداند و وی مادرش را آزاد می کند.

هفائستوس صنعتگر ورزیده ای بود و در جزیرهٔ لمنوس زندگی می کرد. گفته شده که هفائستوس سازنده اجسام فوق العاده ای از مواد مختلف، به ویژه فلز بود. او با کمک سیکلوپ ها که همچنین کارکنان و دستیارهای او به شمار می رفتند، آذرخش و عصای سلطنتی زئوس را درست کرد.

او همچنین سلاح ها و زره های بیشماری را برای ایزدان و پهلوانان خلق کرده بود. برای آتنا، سپر ایجس را درست کرد و برای کمان ایزد عشق اروس یا کوپیدو پیکان درست نمود.

ارابهٔ باشکوه و آتشین ایزد خورشید هلیوس که از صبح تا غروب با آن در آسمان ها می تاخت، توسط هفائستوس ساخته شده بود. همچنین زرهٔ شکست ناپذیر آشیل، در زمان محاصره تروا بدست او ساخته شده بود.

هفائستوس، به دستور زئوس نخستین زن روی زمین را خلق کرد. او بوسیلهٔ آب و خاک اولین زن را ساخت. نام این زن پاندورا بود و در نتیجه باز کردن جعبه ای که گفته شده بود هرگز نگشاید، مصیبت ها را بر روی زمین پراکنده کرد.

در افسانه های هتدو نیز صحبت از وسایلی هوشمند به میان آمده که نشان می دهد مردم باستان با هوش مصنوعی آشنایی داشته اند. شاید هم همه اینها تخیلی باشد که توسط افراد با هوش نگاشته شده اند کسی چه می داند؟

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *