آب و هوایی عجیب در سیارهای فراخورشیدی
اخترشناسان پس از تجزیه و تحلیل جو سیارهای از نوع غولگازی به این نتیجه رسیدند که در آسمانِ سیارهی «WASP-96b» هیچگاه ابری دیده نمیشود. دانشمندان در دانشگاه اکستر از تلسکوپ خیلی بزرگ ۸.۲ متری در شیلی برای عکسبرداری از این سیارهی فراخورشیدی استفاده کردند.
سیارهی WASP-96b در فاصلهی ۹۸۰ سال نوری از زمین و در صورتفلکی ققنوس قرار دارد. محققان با تجزیه و تحلیل الگوهای طیفی ایجاد شده در هنگام عبور نور ناشی از ستارهی میزبان از جو این سیارهی فراخورشیدی توانستند ترکیبات آنرا شناسایی کنند.
چون مولکولهای مختلف، نور را به شیوههای منحصربهفردی جذب و بازنشر میکنند، اندازهگیریهای طیفی میتواند از وجود مواد شیمیایی خاصی پردهبرداری کند. تحلیل جدید WASP-96b که اخیراً در مجلهی معتبر Nature به چاپ رسید، نشانههای طیفی سدیم را برملا کرد. ردپای سدیم فقط میتواند در جوهای بدون ابر اندازهگیری شود. این غولگازی ۲۰ درصد بزرگتر از مشتری است، جرمی مشابه با جرم زحل دارد و دمای آن به ۱،۳۰۰ درجهی کلوین می رسد. اخترشناسان از این غولگازی با عنوان زحل داغ یاد میکنند.
محقق دانشگاه اکستر «نیکولای نیکولوف» در مصاحبهای خبری، گفت: «ما در حال بررسی بیش از بیست طیفسنج فراخورشیدی بودهایم. WASP-96b تنها سیارهی فراخورشیدی است که بهطور کامل عاری از ابر است و نشانههایی از سدیم دارد. یافتههای جدید این امکان را به اخترشناسان خواهد داد تا به شکل دقیقتری جو سایر سیارههای فراخورشیدی را مورد شناسایی قرار دهند.»
«جاناتان جی.فورتنی» اخترشناس در دانشگاه کالیفرنیا، بیان کرد: «پیشبینی این موضوع سخت است که کدامیک از این جوهای داغ دارای ابرهای ضخیم خواهند بود. با بررسی دامنهی کامل جوهای احتمالی، ما درک بهتری از این ابرها و ترکیبات آنها بهدست خواهیم آورد.»
تجزیه و تحلیل WASP-96b حاکی از آن است که جو این سیاره حاوی غلظتهای سدیم مشابه با آنچه در منظومهی شمسی خودمان یافت می شود، است. دانشمندان امیدوار هستند در طول گذرهای بعدی بتوانند مقدار آب، کربن مونو اکسید و کربندیاکسید را در جو این زحل داغ اندازه بگیرند.