ادعای ارائه‌ی نظریه‌ی کوانتوم در دهه‌ی ۱۹۳۰ میلادی
پروفسور «دیوید مکنزی» از دانشگاه سیدنی استرالیا، به‌همراه گروه خود «تونل‌زنی کوانتومی در آب»، پدیده‌ای کوانتومی که اولین بار توسط فیزیکدان نظری بریتانیایی، دکتر «رونالد ویلفرد گورنین» در سال ۱۹۳۱ پیش‌بینی شد را نشان دادند. تکنولوژی حسگر پزشکی و ذخیره‌ی انرژی خورشیدی می‌توانند با این کشف، پیشرفت چشم‌گیری پیدا کنند.
گروه تحقیقاتی با اعمال روش‌های کوانتومی، اقدام به مطالعه‌ی الکترولیز آب کردند. الکترولیز، فرآیند ایجاد جریان الکتریکی در درون آب است که نتیجه‌ی آن، تولید عناصر سازنده‌ی آب، یعنی هیدروژن و اکسیژن است. محققان دریافتند الکترون‌ها قادر هستند در محلول‌های آبی از میان موانع موجود و به دور از الکترودها، عمل تونل‌زنی را انجام دهند که باعث خنثی‌شدن یون‌های ناخالص در آب می‌شود.
این فرآیند به‌صورت تغییراتی در جریان الکتریکی مشاهده می‌شود که کاربرد آن، شناسایی عناصر زیستی در محلول‌ها است. خنثی شدن یون‌ها در محلول با نظریه‌ای که امروزه مورد قبول همگان است، اندکی تفاوت دارد. امروزه باور بر این است، عمل خنثی‌سازی تنها در سطح الکترود اتفاق می‌افتد.
پروفسور مکنزی در این‌باره گفت: «این مسئله می‌تواند راه را برای کشف روش‌های سریع‌ترِ شناسایی ناخالصی‌های زیست‌پزشکی در آب و پیشرفت روش‌های شناسایی ناخالصی امروزی باز کند. امروزه اهمیت درک بهتر فرآیند الکترولیز، به دلیل کاربردهای آن در انرژی نو، رو به افزایش است. گاهی اوقات انرژی نو، اقتصاد هیدروژنی نیز اطلاق می‌شود.» بدون داشتن علم ذخیره‌ی انرژی، تنها می‌توان در طول روز از انرژی خورشیدی استفاده کرد.
محققان در این‌باره اظهار داشتند: «یکی از روش‌های تولید انرژی در مواقع دیگر، استفاده از الکتریسیته‌ی تولیدی سلول‌های خورشیدی، به‌منظور الکترولیز کردن آب و تولید گاز هیدروژن است. این گاز را می‌توان ذخیره نموده و در مواقع نیاز از انرژی به‌دست آمده از سوزاندن آن، استفاده کرد.»
آن‌ها اضافه کردند: «فرآیند تونل‌زنی به فرآیند مکانیکی کوانتومی اطلاق می‌شود که در آن، ذره از میان مانعی عبور می‌کند که بنا به فیزیک کلاسیک، نباید از آن‌ها عبور کند. الکترون‌ها قادر هستند به گونه‌ای نامحسوس فرآیند تونل‌زنی را در سیستم‌های زیستی و شیمیایی انجام دهند که بی‌شباهت به فتوسنتز و دیگر فرآیندهای زیستی نیست. فرآیند تونل‌زنی از میان موانعی اتفاق می‌افتد که تنها چند نانومتر ضخامت دارند.»
