اقیانوس‌های مریخ چند متر عمق داشته‌اند؟
دورنمایی خیالی از اقیانوس احتمالی مریخ، در حدود چهار میلیارد سال پیش / طرح از M. Kornmesser
آنالیز ایزوتوپ‌های کروم موجود در شهاب‌سنگ‌های مریخی مربوط به ۴.۵ میلیارد سال پیش نشان داده است که مریخ در زمان‌های دور به اندازه‌ی کافی آب داشته است و عمق اقیانوس سراسری مریخ به ۳۰۰ متر نیز می‌رسیده است.
مریخ در زمان‌های گذشته توسط سیارک‌های مملو از یخ بمباران شده است. این اتفاق در ۱۰۰ میلیون سال ابتدای تکامل سیاره‌ی سرخ رخ داده است. نکته‌ی جالب ماجرا این است که سیارک‌های برخورد کرده به مریخ، علاوه بر آب، مولکول‌های زیستی مانند آمینواسیدها را نیز به مریخ منتقل کرده‌اند. آمینواسیدها در زمانی که دی‌اِن‌ای و آر‌اِن‌ای در حال شکل‌دهی به سلول‌ها هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.
مطالعات محققین در مورد میزان آب موجود بر روی مریخ نشان داده است که طی سال‌های ابتدایی شکل‌گیری مریخ، بر روی این سیاره اقیانوس سراسری وجود داشته که عمق آن به حداقل ۳۰۰ متر می‌رسیده است. محققین اذعان دارند که عمق‌های ۱ کیلومتری اقیانوس‌ها نیز بر روی مریخ امکان‌پذیر بوده است. البته اگر با زمین مقایسه شود می‌توان گفت که آب زیادی بر روی مریخ وجود نداشته است. قابل ذکر است که این اقیانوس‌ها تنها در ۱۰۰ میلیون سال نخست شکل‌گیری مریخ وجود داشته‌اند. بعد از این بازه‌ی زمانی یک اتفاق وحشتناک رخ داده است که برای حیات بر روی زمین اهمیت زیادی داشته است.
محققین اعتقاد دارند که در آن دوران، برخورد زمین با سیاره‌ای در اندازه‌های مریخ رخ داده است که برخورد پُرانرژی محسوب می‌شود. این برخورد باعث شکل‌گیری سیستم ماه و زمین شده است و همه‌ی حیات ممکن روی زمین نیز طی این اتفاق نابود شده است.
محققین در مطالعه‌ی جدید خود با بررسی ایزوتوپ‌های کروم در ۳۱ شهاب‌سنگ مریخی که برخی از آن‌ها در واقع بخشی از پوسته‌ی مریخ بوده‌اند، به نتایج ارائه شده دست یافته‌اند. راز حل نشده‌ی موجود در چگونگی شکل‌گیری مریخ است، زیرا اعتقاد بر این است که سطح مریخ دارای هیچ جابه‌جایی نیست. برخلاف مریخ، بر روی زمین صفحات تکتونیکی وجود دارند که دارای جابه‌جایی همیشگی هستند.
صفحات تکتونیکی موجود بر روی سطح زمین باعث شده‌اند همه‌ی شواهد موجود در مورد اتفاقات ۵۰۰ میلیون سال اولیه‌ی شکل‌گیری زمین نابود شوند. این صفحات به صورت دائمی حرکت می‌کنند و با قرار گرفتن زیر یکدیگر نابود می‌شوند و به داخل زمین فرو می‌روند. مریخ دارای صفحات تکتونیکی نیست و بنابراین سطح آن دارای اطلاعات تاریخی زیادی است.
