اگر انسان با سرعت دو برابر نور حرکت کند!
تا جایی که می‌دانیم، امکان اینکه انسان بتواند به سرعت دو برابر سرعت نور برسد، وجود ندارد. در حقیقت این امکان برای هیچ جسم شناخته شده‌ای وجود ندارد که بتواند با سرعت بیشتر از سرعت نور حرکت کند.
با این حال، امکان دارد ذرات خاص و عجیب و غریب بتوانند به سرعت بیش از سرعت نور برسند و بدین ترتیب بتوان این ذرات را به گذشته فرستاد.
یکی از بهترین تئوری‌های فیزیکی حال حاضر دنیا، نظریه‌ی نسبیت است که توسط «آلبرت اینشتین» پیشنهاد شده است. بر اساس این نظریه، سرعت نور حد نهایی سرعت اجرام است. نسبیت به ما می‌گوید که هیچ چیزی که جرم داشته باشد، نمی‌تواند به شتابی برسد که از سرعت نور عبور کند.
برای شتاب دادن به جسمی که دارای جرم باشد باید به آن انرژی وارد کرد. هر چقدر که بخواهید جسم با سرعت بیشتری حرکت کند، باید انرژی بیشتری به آن وارد کنید. بر اساس نظریه‌ی نسبیت، برای اینکه یک جسم بتواند به سرعت نور برسد، باید انرژی بی‌نهایت به آن وارد شود. از آنجا که همه منابع انرژی شناخته شده محدود هستند، بنابراین رسیدن به سرعت نور غیرممکن است.
در حقیقت این احتمال وجود دارد که کل انرژی موجود در جهان محدود باشد، بنابراین انرژی مورد نیاز برای رساندن یک جرم به سرعت نور وجود ندارد. از آنجا که انسان نیز دارای جرم است، نمی‌توان انتظار داشت سرعت آن به دو برابر سرعت نور برسد.
با این حال همه‌ی محدودیت‌هایی که گفته شد مربوط به اجرام معمولی است. به هر حال ذرات فرضی نیز وجود دارند که «تاکیون» نامیده می‌شوند و دارای جرم خاصی به نام جرم فرضی هستند. شواهدی در مورد وجود این ذرات وجود ندارد، ولی بر اساس نظریه‌ی نسبیت، امکان وجود این ذرات رد نشده است.
اگر این ذرات وجود داشته باشند، همیشه باید سرعتی فراتر از سرعت نور داشته باشند. همانطور که اجرام معمولی نمی‌توانند سرعتی بیشتر از سرعت نور داشته باشند، تاکیون‌ها نیز نمی‌توانند سرعتی کمتر از سرعت نور داشته باشند.
برخی از فیزیکدانان اعتقاد دارند که اگر تاکیون‌ها وجود داشته باشند، همیشه و به طور ثابت در جهت معکوس زمان در حال حرکت خواهند بود. برخی نظریات در این زمینه وجود دارند که می‌توان از تاکیون‌ها برای ساخت ماشین زمان استفاده کرد.
نزدیک‌ترین ستاره به زمین بعد از خورشید، ۴.۳۵ سال نوری از آن فاصله دارد. بنابراین اگر بتوانیم با سرعت نور حرکت کنیم، بیش از ۴ سال بعد می‌توانیم به نزدیک‌ترین ستاره به زمین برسیم. دورترین ستاره‌ای که تا کنون شناسایی شده است، ۲۸ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. و رسیدن به آن با سرعت نور نیز غیرممکن است.
نظریه‌ی نسبیت وجود کرم‌چاله‌ها را رد نکرده است. کرم‌چاله راه میانبر بین هر دو نقطه‌ای در فضا است. هر چند ممکن است یک ستاره در فاصله‌ی ۴.۵ سال نوری از زمین قرار داشته باشد، ولی شاید بتوان از طریق کرم‌چاله در عرض چند ساعت به آنجا رسید.
اگر کرم‌چاله‌های واقعی وجود داشته باشند، به انسان این امکان را می‌دهند تا فواصل بسیار طولانی را در زمان کوتاه طی کند. متاسفانه مانند تاکیون‌ها، وجود کرم‌چاله‌ها نیز هنوز در حد فرضیات است.
هر چند امکان رسیدن انسان به سرعت‌های بالاتر از سرعت نور وجود ندارد، ولی می‌توان آن‌را به صورت فرضی مد نظر قرار داد. اگر انسان بتواند به سرعت‌های بالاتر از سرعت نور برسد، می‌تواند در زمان به عقب برگردد.
