اگر در جهان‌هایی موازی زندگی می‌کنیم، این جهان‌ها کجایند؟

بر اساس برخی برآوردها، جهان دارای تقریبا ۲ تریلیون کهکشان است که هر کهکشان هم خود به طور متوسط دارای تقریبا ۱۰۰ میلیون ستاره و تعداد بی‌شماری سیاره است. اما آیا ممکن است جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، نسخه دیگری داشته باشد؟

فرضیه جهان‌های متعدد، ایده‌ای است که در علمی تخیلی‌ها به‌طور گسترده‌ای به آن پرداخته‌شده و نسلی از فیزیکدانان و همچنین داستان‌های علمی تخیلی را مجذوب خود کرده است. جهان‌های متعدد درواقع جهان‌هایی هستند که نمی‌بینیمشان و به همراه ما وجود دارند؛ شاید نسخه‌هایی از واقعیت هستند که تقریبا مشابه جهانی باشند که درک می‌کنیم.

درحالی‌که دانشمندان هنوز شواهدی برای اثبات وجود جهان‌های متعدد در اختیار ندارند، اما هم‌اکنون فرضیه‌هایی وجود دارد که از قوانین فیزیکی برای بررسی چنین جهان‌هایی بهره می‌برند. این فرضیه‌ها گاهی اوقات درک ما از واقعیت را هم به چالش می‌گیرند. ارین مک‌دونالد، اخترفیزیکدان، مهندس و یکی از شیفتگان داستان‌های علمی تخیلی است که در خلال سخنرانی در فستیوال Future Con چنین ایده‌ای را مطرح کرده. فستیوال Future Con، فستیوالی است که به زمینه‌هایی بین علم، تکنولوژی و علمی تخیلی اختصاص یافته است.

مک‌دونالد توضیح می‌دهد، جهان ما در محدوده فضا-زمان وجود دارد، فضای سه‌بعدی به همراه زمان، یک محیط پیوسته چهاربعدی را تشکیل می‌دهد. اما دانشمندان نمی‌توانند بگویند که این فضا-زمان چگونه است. درواقع به گفته مک‌دونالد ، به‌این‌ترتیب ممکن است، جهان‌های بی‌شماری وجود داشته باشند که نمی‌توانیم ببینمشان. ساده‌ترین مفهوم “جهان آینه” است، در واقع جهانی دیگر است که موازی جهان ماست و ممکن است مخالف جهان ما باشد. به مانند اپیزود “آینه، آینه” مجموعه علمی تخیلی “پیشتازان فضا” که خدمه سفینه فضایی خود را با نسخه دیگری از خدمه فضایی مواجه می‌بینند که از خدمه شناخته شده بی‌رحم‌ترند.

مک‌دونالد در خلال صحبت‌های خود گفت، مفهوم دیگر در این زمینه، جهان غشایی است که درواقع این جهان در غشا‌های بی‌شماری به نام تنه (ابرفضا) محصور است و احتمالا ارتباط‌های بین این ابرفضاها وجود دارد. بر اساس مفهومی دیگر، جهان‌های متعدد ممکن است در حباب‌هایی از فضا-زمان وجود داشته باشند. مک‌دونالد می‌گوید، به‌این‌ترتیب، ساکنان دوجهان می‌توانند برای برقراری ارتباط، حباب‌های خود را مستقیما به هم وصل کنند.

در داستان‌های علمی تخیلی به‌دفعات به مفهوم جهان‌های کوانتومی هم پرداخته‌شده است بر اساس این نظریه، هر تصمیمی که یک فرد می‌گیرد، زمان جدیدی را می‌سازد که جهانی مستقل و جدید را پدید می‌آورد.  نویسنده‌های داستان‌های علمی تخیلی اغلب با بهره بردن از قوانین جهان کوانتومی، شخصیت‌هایی را توصیف می‌کند که بدون پاک کردن گذشته خود به آن گذشته سفر می‌کنند. هر تصمیم این افراد، جهان‌های کاملا جدیدی را سوای جهان خودشان پدید می‌آورد.

اما شاید نگران‌کننده‌ترین نکته این است که جهانی که درک می‌کنیم، ممکن است، درواقع همچون فیلم ماتریکس، شبیه‌سازی از جهان خودمان باشد. مک‌دونالد در خلال صحبت‌های خود از مخاطبان سؤال کرد: ” می‌خواهید بدانید که شما هم شبیه‌سازی هستند که کنترلی بر آن دارید؟ اگر ما در جهان شبیه‌سازی شده زندگی کنیم که فقط از کد تشکیل‌شده باشد، چه می‌شود؟”

مک‌دونالد می‌گوید، باوجودی که هنوز بسیاری از سؤالات در مورد جهان واقعی قابل‌درک ما بی‌پاسخ‌ مانده‌اند؛ ولی “هیچ‌کدام از این فرضیه‌ها اثبات نشده‌اند، اما فکر کردن به آن‌ها، سرگرم کننده است.”

برگرفته از :  livescience