بازسازی مغز و ماهیچه‌های سالمند با تزریق خون جوان
سه تحقیق علمی در موش‌ها نشان داده با تزریق خون موش جوان‌تر، موشهای سالمند شاهد بازسازی عضلات و تقویت سلول‌های مغزی بوده‌اند. محققان این سه تحقیق می‌گویند این شاید کلیدی به روش مشابه و اجرای آن در انسان باشد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، در دو پژوهش جداگانه مشخص شده که تحت تاثیر انتقال خون موشهای جوان به موشهای پیر، اختلال های مغزی مربوط به کهنسالی در مغز آنها تا حدی برطرف شده، روند کاهش توانایی مغز برای یادگیری و حافظه معکوس شده و ظرفیت مغز آنها برای تولید سلول‌های عصبی تازه و انطباق با شرایط جدید افزایش یافته است.
پژوهش سوم هم نشان داده که یک نوع پروتئین موجود در خون موشهای جوان توانایی موشهای سالخورده‌ای که با انسان ۷۰ ساله قابل مقایسه هستند را برای انجام فعالیت های جسمی افزایش داده است.
اریک کاندل، یکی از استادان عصب شناسی دانشگاه کلمبیا و برنده جایزه پزشکی نوبل در سال ۲۰۰۰ به خاطر تحقیقات خود در مورد بنیان‌های مولکولی حافظه انسان، این پژوهش های جدید را خارق العاده توصیف کرد.
او گفت: «نتایج این پژوهش‌ها نشان می‌دهند که عناصری در خون انسان وجود دارد که به سن وابسته‌اند و اگر بتوان این عناصر را دقیقا شناسایی کرده و آنها را جدا کرد، شاید با تغییر تغذیه آنها بتوان کارکردشان را متحول کرد.»
پژوهش‌های قبلی نشان داده بود که تزریق خون موشهای پیر به موشهای جوان قدرت یادگیری و درک آنها را کاهش می‌دهد. ولی این کشف جدید اولین موردی است که یک روند معکوس را ثابت می کند: یعنی تزریق خون جوان می‌تواند از ادامه اختلال‌های مغزی وابسته به طول عمر، جلوگیری کند.
بهبود قابلیت یادگیری و حافظه
در مقاله‌ای نوشته «تونی ویس کورای» از دانشگاه استنفورد و «سال ویلدا» از دانشگاه کالیفرنیا که در شماره اخیر مجله «نیچر مدیسین» منتشر شده است، مسئولان این پژوهش‌های جدید دو روش انتقال خون موشهای جوان به موشهای پیر را تشریح کرده‌اند.
خبرگزاری رویترز می‌افزاید که آنها در یک روش پلاسمای خون موشهای سه ماهه (که موش بالغ و جوان است) را به موشهای ۱۸ ماهه که تقریبا به پایان عمر خود رسیده‌اند، تزریق کردند. در روش دوم با استفاده از عمل جراحی سیستم گردش خون یک موش جوان را به موش پیر وصل کردند.
در هر دو آزمایش مشخص شد که در موشهای پیری که خون جوان به آنها منتقل شده، قابلیت یادگیری و حافظه آنها بهتر شده است. پژوهشگران با آزمایش مغز موشهای پیر که به آنها خون جوان تزریق شده بود، دریافتند که هم ساختار و هم بافت مولکولی مغز آنها به نسبت سایر موشهای پیر تغییر کرده است.
مسئولان این پژوهش در بیانیه‌ای اعلام کردند: «ما در این آزمایش‌ها نشان داده‌ایم که حداقل می‌توان از ادامه بخشی از اختلال‌ها و یا کم کاری‌های مغز که به سن وابسته است، جلوگیری کرد. هرچند این پژوهش‌ها تکمیل و نهایی نشده‌اند، ولی تزریق خون جوان به موشهای پیر نشان می‌دهد که در بافت مولکولی، ساختار و کارکرد مغز آنها به‌ویژه در زمینه درک و یادگیری، تغییرات چشمگیری روی داده است.»
خبرگزاری رویترز به نقل از پژوهشگران دانشگاه استنفورد می‌نویسد که هنوز به طور دقیق معلوم نشده که کدامیک از عناصر موجود در خون می‌توان سرچشمه این تغییرات باشد. اما گرم کردن خون قابلیت‌های جوان کننده آن را از بین برده و بنابراین شاید این عناصر بخشی از پروتئین های موجود در خون باشند که تحت تاثیر گرما ساختار آنها آسیب می‌بیند.
در یکی دیگر از این پژوهش‌ها به مولکول «پونسه د لئون» اشاره شده که یکی از عناصر رشد در خون است. در این پژوهش که توسط کارشناسان دانشگاه هاروارد انجام شده از طریق عمل جراحی سیستم گردش خود موشهای جوان به موشهای پیر وصل شده‌است.
نتایج پژوهش آنها که در مجله علمی «ساینس» منتشر شده، نشان می‌دهد که مغز موشهای پیر پس از دریافت خون جوان در بخش‌هایی از مغز که مسئول شناسایی بویایی است، نورون‌ها (سلول‌های عصبی) جوان و بیشتری تولید کرده و در نتیجه حس بویایی این موش‌ها درست مثل موشهای جوان فعال و تیز شده است.
در پژوهش سوم هم که نتایج آن در مجله «ساینس» منتشر شده، پژوهشگران دانشگاه هاروارد با استفاده از روش‌های مشابهی خون موشهای جوان را به موشهای پیر منتقل کردند. تحقیقات آنها هم نشان داده که قابلیت این دسته از موشهای پیر برای انجام فعالیت‌های جسمی، افزایش یافته است.
