بوقلمون‌های غول‌پیکر ۱ تا ۳ میلیون ساله در استرالیا
«پروگوراگالیناسه»، گونه‌ای از بوقلمون‌های پرنده‌ی غول‌پیکرِ منقرض شده در اواخر دوره‌ی پیلوئن و اوایل دوره‌ی پلیستوکن در بازه‌ی زمانی ۱ تا ۳ میلیون سال پیش، در استرالیا زندگی می‌کرده و یکی از پنج پرنده‌ی مگاپد است که دیرینه‌شناسان دانشگاه فلیندرز وجود آن‌را اثبات کرده‌اند.
دیرینه‌شناسان پس از مقایسه دقیق فسیل‌های مگاپد از کوئینزلند در جنوب استرالیا و غرب استرالیا به این نتیجه رسیدند که این بقایا به پنج گونه‌ی منقرض شده‌ی مختلف تعلق دارند.
هر پنج پرنده خویشاوندانِ «گلیفوال» موجود و بوقلمون‌های «بُرسی» بودند، اما «پروگوراگالیناسه» در رأس بقیه قرار دارد. اولین مگاپودِ منقرض شده پروگوراگالیناسه بوده که تقریبأ ۷.۷ کیلوگرم وزن داشته است. این مگاپودهای غول‌پیکر همراه با کیسه‌دارانِ منقرض شده‌ی غول‌پیکر استرالیا، مثل «دایروتودون‌ها»، شیرهای ماهاوی و کانگورهای کوتاه در دوره‌ی پلیستوکن، بین ۵ میلیون تا ۱۱ هزار سال پیش زندگی می‌کردند. به نظر می‌رسد که هیچکدام از این پرندگان، تپه‌هایی شبیه به پسرعموهای استرالیایی خود نمی‌ساختند؛ چون فاقد پاهای بزرگ و پنجه‌های مناسب برای ساخت تپه بودند.
این احتمال زیاد است که آن‌ها تخم‌های خود را همانند برخی از مگاپدهای موجود در اندونزی و اقیانوسیه، در شن داغ یا خاک دفن می‌کردند. برخلاف بسیاری از پرندگان منقرض‌شده‌ی بزرگ مثل دودوها، این مگاپدها می‌توانستند پرواز کنند. استخوان‌های پردارِ بزرگ و حجیم، اما بلند و قدرتمند آن‌ها نشان می‌دهد که قدرت پرواز داشتند و احتمالأ بر روی درخت می‌رفتند. «الن شات»، دانشجوی دکترای دانشگاه فلیندرز و نویسنده‌ی ارشد مقاله‌ای در مجله‌ی Royal Society Open Science می‌گوید: «این اکتشافات خارق‌العاده هستند؛ زیرا به ما می‌گویند که بیش از نیمی از مگاپودهای استرالیا در دوره‌ی پلیستوکن منقرض شده‌اند و تاکنون این مسئله را تشخیص نداده بودیم.»
دکتر «ترووِر ورثی» نویسنده‌ی ارشد و دانشیار دانشگاه فیلندرز گفت: «این حقیقت که چند عدد از این پرندگان غول‌پیکر در زمان‌های اخیر در استرالیا زندگی می‌کردند تاکنون در فسیل‌ها کشف نشده بود و تحقیق ما نشان می‌دهد که دانش ما در مورد پرندگان ماقبل تاریخِ استرالیا چقدر اندک است. احتمالأ گونه‌های منقرض شده‌ی کوچک‌تر زیادی نیز باید به‌دست دیرینه‌شناسان کشف شوند.»
