تصوری اشتباه! آب بنوشید تا سنگ کلیه نگیرید.
نتایج تحقیقی در بریتانیا و کانادا نشان میدهد، نوشیدن چهار تا شش لیوان آب اضافی در روز، روند زوال کارکردهای کلیه در بیماران مبتلا به ناراحتی کلیوی مزمن را کند نمیکند. محققان موسسهی تحقیقات سلامت در اونتاریو و دانشگاه غرب واقع در لندن تاثیر افزایش «هیدراتاسیون» را بر روی بیماران کلیوی بررسی کردند. درمان آزمایشی بالینی اخیراً در مجلهی انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد.
دکتر «ویلیام کلارک» دانشمند مرکز لاوسون و استاد مدرسهی پزشکی و دندانپزشکی غرب در نشست خبری مرکز لاوسون، گفت: «برخلاف باور عمومی، دادههای علمی کمی در خصوص مقدار مناسب نوشیدن آب وجود دارد. در حالیکه بسیاری از ادعاهای مبنی بر فواید نوشیدن مقدار زیاد آب، مورد بررسی قرار نگرفته و اثبات نشدهاند، شواهد زیادی دال بر تاثیر نوشیدن مقدار زیاد آب بر عملکرد کلیه از طریق سرکوب هورمون «آنتی دیورتیک» وجود دارد.»
نوشیدن آب زیاد بهطور کلی توصیه میشود و در حقیقت توصیهی رایج، نوشیدن هشت لیوان آب در روز است. گفته میشود نوشیدن آب باعث بهبود عملکرد کلیه و کاهش ریسک ابتلا به سنگ کلیه می شود، حال آنکه تاثیر آن بر بیماری کلیوی مشخص نشده است. در تحقیق فوق آزمایش بالینی تصادفی در مورد ۶۳۱ بیمار مرکز علوم سلامت لندن و چندین بیمارستان واقع در اونتاریو که مبتلا به بیماری کلیوی مرحلهی ۳ بودند، از آوریل ۲۰۱۳ تا ماه ژوین ۲۰۱۷، انجام شد. در مرحلهی سوم، بیماران به میزان ۷۰ درصد عملکرد کلیه خود را ازدست دادهاند.
از نیمی از شرکتکنندگان در این تحقیق خواسته شد که بسته به سن و وزن، روزانه یک تا یکونیم لیتر آب بنوشند و از شرکتکنندگان گروه کنترل تحقیق نیز خواسته شد میزان آب معمول خود را نوشیده و یا کمتر از یکچهارم تا نیم لیتر در روز آب ننوشند. یک لیتر آب تقریباً معادل با ۳۴ اونس مایعات است.
پس از گذشت یک سال، محققان دریافتند افزایش مصرف آب زوال عملکرد کلیه را متوقف نمیسازد. هرچند محققان به این نتیجه رسیدند که این کاهش به شکل معناداری ترشح هورمون آنتی دیورتیک را سرکوب میکند؛ به ویژه زمانی که مقدار مصرف آب بیمار، میزان کمی بوده باشد.
دکتر کلارک گفت: «این تحقیق نشان میدهد در بیشتر بیماران مبتلا به CKD، افزایش مصرف مایعات تاثیر بازدارنده بر زوال عملکرد کلیه ندارد؛ بنابراین منجر میشود بر تلاش برای یافتن دیگر راههای درمان، تمرکز نماییم. میدانیم که بسیاری از بیماران کمتر از میزان توصیه شده آب می نوشند. در حال حاضر نیاز به تحقیقات بیشتری دراین زمینه وجود دارد ولی هدف، مناسبسازی افزایش مصرف آب بهعنوان روشی درمانی برای این بیماران است.» محققین اعلام کردند که امیدوار هستند مطالعهی دیگری را در طی دورهی زمانی طولانیتری اجرا کنند.