توضیحی ساده راجع به فضا_زمان

برای اینکه درک کنید و تصور کنید فضا زمان چگونه است مثالی می آورم.
یک تشت را پر از آب کنید و یک توپ پلاستیکی کوچک در ان بیاندازید ،قاعدتا توپ به اندازه ی جرم خودم کمی اب را خم میکند ودر اب فرو میرود،اما فرو رفتن واژه مناسبی اینجا نیست بهتر است بگوییم اب را خم میکند.
آن تشت آب حکم همان فضا را دارد و آن توپ حکم سیارات ستاره ها سنگ های اسمانی ،منو شما ، درختان و هر چیزی که فکرش را میکنید دارد.در واقع هر چیزی از منو شما گرفته تا سیارات و … فضا را به اندازه جرم خود خم میکند.و اگر چیزی بسیار سنگین باشد و گرانش بسیار زیادی داشته باشد(مثل سیاهچاله) ،آن پدید فضا را بسیار زیاد حتی شاید تا بینهایت خم کرده است ،یا شاید هم انرا سوراخ کرده است به کجا؟ نمیدانیم،شاید به فضا و ابعادی دیگر.
اما زمان چه؟ در اینجا باید تمام جهان را مثل یک تاروپود بافتنی فرض کنید.

فضا زمان یک بافت است ، مثل تارو پود یک بافتنی ،فرض کنید یک بافتنی به طول و عرض ۳ و ۲ متر در دست داریم ، یک نفر دو سر ان را گرفته و نفر دوم دو سر دیگر انرا. حال اگر سیبی را به وسط این پارچه بیاندازیم قاعدتا پارچه را به اندازه وزن خود خم میکند.بنابراین به نظر میرسد یک جسم در فضا اگر گرانش و جرم بسیار زیادی داشته باشد فضا و زمان را به شدت خم میکند،یا شاید هم گاهی سوراخ کند، با تا بینهایت خم کند.حال کمی موضوع را بسط دهیم ، اگر توپ داخل تشت که به اندازه جرم گرانش خود آب درون تشت را خم کرده در نظر بگیریم قاعدتا یک محوری به دور خود ایجاد کرده یک مرز بین خم شدن و نشدن اب و اگر یک توپ کوچکتر در کنار ان قرار بدهیم درست است که انهم اب را به اندازه وزن خود خم میکند ولی در در محدوده و مرز خم شدن اب توسط توپ بزرگ تر.
درواقع ستاره ها که جرم و گرانش زیادی دارند باعث میشوند سیارات به نسبت جرم و گرانش و چگالی و … در دام گرانش ستاره ها گیر بیفتند و بچرخند.همه پدیده های جهان از منو شما گرفته تا سیارات و ستاره ها و سیاهچاله ها و الکترونهای نوک انگشت منو شما ، تله گرانشی دارند برخی ضعیف و البته برخی قوی طوری که برخی اجسام را گیر بیاندازند مثل رابطه ی ستاره و خورشید.
نکته: برخی از این قواعد و قانون های فیزیکی در راستای شبه علم و ترویج خرافات مثل قانون جذب استفاده میکنند، قانون جذب هیچ دخلی به این موضوع ندارد و این فقط تشابه اسمی است.