تکنولوژی چگونه به کمک افراد معلول میآید؟
دانشمندان در حال توسعهی رویکردهای جدیدی برای بهبود کنترل دستهای رباتیک برای افراد دچار قطع عضو هستند. در این رویکرد کنترل انگشتان بهبود پیدا کرده است تا این افراد بهتر بتوانند اجسام را بگیرند و با آنها کار کنند. این اختراع بر روی سه فرد مبتلا به قطع عضو و هفت فرد سالم با موفقیت آزمایش شده است و نتایج آن در مجلهی Nature Machine Intelligence چاپ شده است.
این تکنولوژی در حقیقت دو مفهوم را از دو رشتهی مختلف ترکیب کرده است. ترکیب این دو مفهوم تا کنون برای کنترل دستهای هوشمند استفاده نشده است. یکی از مفاهیم از مهندسی عصبی برداشته شده است و شامل حرکت دادن انگشت خاص بر اساس فعالیتهای ماهیچهای ریشهی دست یک فرد با دست قطع شده است که برای آن انگشت خاص تعبیه شده است. مفهوم دوم از رباتیک برداشته شده است و به دست رباتیک اجازه میدهد تا بتواند اجسام را نگه دارد و تماس خود را با آنها حفظ کند تا گرفتن اجسام با قدرت بیشتری انجام شود.
«آد بیلارد» بهعنوان رئیس آزمایشگاه سیستمها و الگوریتمهای یادگیری EPFL، میگوید: «وقتی جسمی را در دست خود گرفتهاید و از دستتان لیز میخورد، فقط چند میلیثانیه فرصت واکنش دارید. دست رباتیک این توانایی را دارد که در ۴۰۰ میلیثانیه واکنش دهد. ترکیب کردن این دست با حسگرهای فشار در همهی انگشتها اجازه میدهد تا واکنش بهتری از خود نشان دهد.»
فرد دچار قطع عضو برای اینکه به الگوریتم استفاده شده در دست رباتیک آموزش دهد، ابتدا باید حرکات خاصی را با دست خود انجام دهد. حسگرهایی که بر روی ریشهی دست وی تعبیه شدهاند، فعالیتهای عضلانی وی را تشخیص میدهند و الگوریتم موجود یاد میگیرد که کدام حرکتهای دست نشاندهندهی کدام الگوی فعالیتهای عضلانی است. وقتی که تمایلات کاربر برای استفاده از انگشتان درک شد، از این اطلاعات برای کنترل انگشتان استفاده میشود.
«کیتی ژوانگ» بهعنوان نویسندهی اول مقاله، میگوید: «از آنجا که سیگنالهای عضلانی دارای نویز هستند، ما الگوریتم یادگیری ماشینی نیاز داریم که بتواند فعالیتهای معنیدار را از این ماهیچهها استخراج کند و آنها را به عنوان حرکت تشریح کند.» چالشهای زیادی برای مهندسی الگوریتم باقی مانده است که باید قبل از استفاده مرتفع شوند. در حال حاضر این الگوریتم در حال گذراندن آزمایشات متعدد توسط دیگر متخصصین است.