خواکیم کرول, قاتل سریالی آلمانی

بین فوریه ۱۹۵۵ تا جولای ۱۹۷۶ یکی از قاتلین سریالی نسبتاً مشهور آلمانی، وحشتی عمیق را در این کشور براه انداخته و بیش از ۱۴ نفر را به کام مرگ فرستاد، هر چند خود وی گفته که تعداد قربانیانش بسیار بیشتر بوده و تعداد آن ها را فراموش کرده است. خواکیم کرول بعدها به دلیل جنایات فجیعش در طی ۲۰ سال به «شکارچی رور» «آدمخوار دویسبورگ» و «آدمخوار رور» مشهور شد. کرول اولین قتلش را در سال ۱۹۵۵ مرتکب شد و یک دختر ۱۹ ساله آلمانی را با ضربات چاقو از پای درآورده و در ادامه بدن او را تکه تکه کرد. کرول از آن دسته قاتلین سریالی بود که از همان دوران کودکی به خونریزی و سلاخی کردن علاقه داشت و تنها برای رسیدن به آرزوی خود صبر کرد تا به دوران بزرگسالی برسد.

برخلاف دیگر قاتلین سریالی آدمخوار، کرول تقریباً تک تک قربانیان خود را می خورد و بدن آن ها را تکه تکه می کرد. وی پس از قتل، قربانیان خود را لخت کرده و پس از تجاوز، بخش هایی از گوشت آن را بریده و برای خوردن نگهداری می کرد. وی بعدها ادعا کرد که به دلیل عدم توانایی در خریدن گوشت تصمیم به آدمخواری گرفته است. همچنین وی ادعا کرد که خوردن گوشت کودکان تنها آدمخواری بوده که واقعاض از آن لذت برده است.

بعد از قتل یک دختر ۴ ساله توسط کرول، یکی از همسایه های کرول اعلام کرد که لوله فاضلاب مسدود شده است و وقتی وی به خانه کرول مراجعه کرد و علت را جویا شد، کرول گفت که «دل و روده» باعث مسدود شدن لوله فاضلاب شده است. در واقع دل و روده ی دختر بینوا بود که در داخل لوله ها گیر کرده بود.

بعد از این که پلیس از ماجرا خبردار شد به خانه کرول هجوم برد و آن جا بود که با خانه ای پر از وحشت مواجه شد و دست هایی قطع شده را دید که در حال پختن در درون یک قابلمه بودند. کرول نیز مانند تول از ضریب هوشی بسیار پایینی برخوردار بود. بسیاری بر این باورند که دلیل موفقیت کرول در این همه قتل و دستگیر نشدن این بود که پلیس در جستجوی یک قاتل بسیار باهوش بوده و نتوانسته بودند هیچ ارتباط و منطقی بین این جنایات عجیب و غریب پیدا کنند.