دانشمندان راهی برای ارسال رمزعبور از طریق بدن انسان یافتند
یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه واشنگتن به روشی دست یافته است، که طی آن سیگنالهایی که از حسگرهای اثرانگشت موجود روی موبایلها و تبلتها تولید شده است، دادههای بدن انسان را منتقل میکند.
دکتر شیام گولاکوتا، از بخش مهندسی و علوم کامپیوتر دانشگاه واشنگتن از اعضای تیم تحقیقاتی میگوید: «حسگرهای اثر انگشت مدت زیادی است که به عنوان دستگاه ورودی اطلاعات استفاده میشوند. قسمت جالب ماجرا اینجاست، که ما برای اولین بار نشان دادیم که حسگرهای اثر انگشت را میتوان برای فرستادن اطلاعات بدن بازتعریف کرد.»
دکتر گولاکوتا و همکارانش مهرداد حصار و ویکرام آیر، این روش را روی آیفون و حسگرهای دیگر از جمله لپتاپهای لنوو و Adafruit آزمایش کردند. در آزمایش روی افراد مختلف آنها توانستند، انتقال اطلاعات را در افراد با قد و وزن و شرایط بدنی متفاوت انجام دهند.
این سیستم حتی در زمانی که فرد در حرکت بود، مانند راه رفتن و تکان دادن بازو، نیز عمل کرده است. آیر میگوید: «ما نشان دادیم، این سیستم در حالات مختلف ایستاده، نشسته و خوابیده عمل میکند. ما میتوانیم سیگنالهای قوی از بدن شما دریافت کنیم. دریافت کنندههای سیگنال میتوانند روی پا، دست یا سینه شما باشند و همچنان کار کنند.»
محققها، گوشیهای هوشمند متعددی را بررسی کردند، تا بفهمند کدامیک سیگنالهایی با فرکانس پایینتر از ۳۰ مگاهرتز تولید میکند، که بتواند در بدن انسان به خوبی حرکت کند و در هوا پخش نشود. آنها فهمیدند که حسگرهای اثر انگشت و تاچپدها، سیگنالهایی در بازهی ۲ تا ۱۰ مگاهرتز تولید میکنند و با استفاده از اتصالات خازنی، محل قرارگیری انگشت شما را مییابند و همچنین شکل منحصر به فرد سیگنال هر اثرانگشت را تشخیص میدهند.
به طور عادی، این سیگنالها اطلاعات ورودی از انگشت شما به سنسورها است؛ ولی دانشمندان راهی کشف کردند که طی آن، این سیگنالها به عنوان خروجی اطلاعات رمزی بدن شما، محسوب میشوند. وقتی که شروع به کار با گوشی هوشمند میکنید، اطلاعاتی که هویت شما را تأیید میکنند، میتواند به صورت بیخطر از طریق بدن انسان به یک دریافت کنندهی جاسازیشده انتقال داده شود. این فرآیند از اسکنهای متوالی از انگشت، برای رمزنگاری و انتقال اطلاعات استفاده میکند.
محققهای این پروژه میگویند: «ما نشان دادیم که از سنسورهای اثر انگشت و تاچپدها، میتوان برای انتقال بیسیم اطلاعات موجود در بدن استفاده کرد. ما طرح یک دریافت کنندهی اطلاعات ارائه کردیم، که میتواند اطلاعات رمزنگاری شده را با سرعتی برابر ۵۰ بیت بر ثانیه دریافت کند.