دانلود کتاب آیین قبالا
نام کتاب: آیین قبالا (عرفان و فلسفه‌ی یهود)
برگردان و پژوهش: شیوا کاویانی
زبان کتاب: فارسی
فرمت: PDF
تعداد صفحات: ۱۴۶ صفحه
حجم فایل: ۳ مگابایت
واژه قبالا از ریشه عبری «قَبِلْ» به معنی قبول کردن، سرسپردن و دل سپردن است. و مجموعه تعالیم باطنی را در بر میگیرد. این واژه به گونههای مختلف هجی میشود. عموماً کابالا (Kabala) مورد نظر دانشمندان و دینشناسان بوده و قبالا (Qabala) مورد توجه معتقدین به علوم غریبه و نیز فراروان شناسان میباشد.
این کتاب، اولین کتاب با این عنوان است که در زمینه قبالا و حسیدیم در ایران منتشر میشود.
قبالا متعارفترین اصطلاح سنتی به کار رفته برای آموزه‌های راز ورزانه یهودیت و عرفان یهود، به ویژه عرفان برآمده از سدههای میانه تاکنون، میباشد. واژه قبالا، به مفهومی گسترده‌تر، به تمامی جریان‌های پیآیند رازورزانه یهودیت اشاره دارد که از پایان دوره معبد دوم پرورش یافته و سامان پویای تاریخ یهودیت شده است. قبالا پدیدهای یگانه است و نباید آن را همسان با مفهوم «عرفان» در تاریخ دین انگاشت. در واقع قبالا عرفان است، اما همزمان، دربرگیرنده دو مفهوم و معنای «رازورزی = نگرش اشراقی» و «یزدانشناسی» است. این بنپارههای عرفانی و رازورزانه، هر دو با مفهوم قبالا همسو هستند و گاه تا حد زیادی سبب آشفتگی ذهنی و برداشت مردمان میشود. از دید برخی قبالا، خِرَد، خودپدیدهای عرفانی انگاشته میشد. سنت اصلی عرفان یهود، آئین قبالاست. این آئین نشانگر سیر و سلوک راه مقدس زندگی است که با رهروی بر عارف گشوده میشود و دربرگیرنده دورنمایه یزدانشناسی و آفرینششناسی است.
مهمترین سند مکتوب این آئین، کتاب: روشنایی (زُهَر) است که ابتدا به زبان آرامی، در اواخر قرن سیزدهم در اسپانیا نگاشته شد. این کتاب تفسیری روشنگرانه است بر تورات، بیانگر تعلیم عرفانی درباره گوهر ناشناخته یزدان، یزدانی که در غایت «نامتناهی» است و نمیتوان هیچ سخنی درباره او گفت.
بنیادیترین اندیشههای مکتبهای قبالایی در مهمترین و معروفترین کتاب آئین قبالا، یعنی کتاب زُهَر (Zohar) (روشنایی) به صورت مجموعهای از رسالههای عرفانی آمده که در میان قبالاهای کاستیلی نخستین سالهای ۱۲۸۰ دست به دست میشد. از پی آن، بین سالهای ۱۲۸۵ و ۱۳۳۵، قبالیستها کتابهای بسیاری را براساس متن زُهَر ترجمه، تفسیر و اقتباس کردند که به ویژه به پذیرش این متن به مثابه کتاب مقدس خدمت بزرگی کرد.
پس از میانه سده سیزدهم، قبالیستها، سلسله مقالاتی را پدید آوردند که راه و روشهای طریقه‌های دستیابی و تجربه‌های وجدآمیز را مورد بحث قرار میداد و تجربه‌هایی این گونه را توصیف میکرد.
با این همه قبالا یکی از شیوههای فکری در اندیشه یهودیت است که مورد قبول بسیاری از علما و اندیشمندان یهودی نمیباشد و آن را جریانی انحرافی از یهودیت فقهی و خاخامی میدانند و حتی آشنایی با این شیوه فکری را برای یهودیان توصیه نمیکنند.
این کتاب، اولین کتاب با این عنوان است که در زمینه قبالا و حسیدیم در ایران منتشر میشود.
قبالا متعارفترین اصطلاح سنتی به کار رفته برای آموزه‌های راز ورزانه یهودیت و عرفان یهود، به ویژه عرفان برآمده از سدههای میانه تاکنون، میباشد. واژه قبالا، به مفهومی گسترده‌تر، به تمامی جریان‌های پیآیند رازورزانه یهودیت اشاره دارد که از پایان دوره معبد دوم پرورش یافته و سامان پویای تاریخ یهودیت شده است. قبالا پدیدهای یگانه است و نباید آن را همسان با مفهوم «عرفان» در تاریخ دین انگاشت. در واقع قبالا عرفان است، اما همزمان، دربرگیرنده دو مفهوم و معنای «رازورزی = نگرش اشراقی» و «یزدانشناسی» است. این بنپارههای عرفانی و رازورزانه، هر دو با مفهوم قبالا همسو هستند و گاه تا حد زیادی سبب آشفتگی ذهنی و برداشت مردمان میشود. از دید برخی قبالا، خِرَد، خودپدیدهای عرفانی انگاشته میشد. سنت اصلی عرفان یهود، آئین قبالاست. این آئین نشانگر سیر و سلوک راه مقدس زندگی است که با رهروی بر عارف گشوده میشود و دربرگیرنده دورنمایه یزدانشناسی و آفرینششناسی است.
مهمترین سند مکتوب این آئین، کتاب: روشنایی (زُهَر) است که ابتدا به زبان آرامی، در اواخر قرن سیزدهم در اسپانیا نگاشته شد. این کتاب تفسیری روشنگرانه است بر تورات، بیانگر تعلیم عرفانی درباره گوهر ناشناخته یزدان، یزدانی که در غایت «نامتناهی» است و نمیتوان هیچ سخنی درباره او گفت.
بنیادیترین اندیشههای مکتبهای قبالایی در مهمترین و معروفترین کتاب آئین قبالا، یعنی کتاب زُهَر (Zohar) (روشنایی) به صورت مجموعهای از رسالههای عرفانی آمده که در میان قبالاهای کاستیلی نخستین سالهای ۱۲۸۰ دست به دست میشد. از پی آن، بین سالهای ۱۲۸۵ و ۱۳۳۵، قبالیستها کتابهای بسیاری را براساس متن زُهَر ترجمه، تفسیر و اقتباس کردند که به ویژه به پذیرش این متن به مثابه کتاب مقدس خدمت بزرگی کرد.
پس از میانه سده سیزدهم، قبالیستها، سلسله مقالاتی را پدید آوردند که راه و روشهای طریقه‌های دستیابی و تجربه‌های وجدآمیز را مورد بحث قرار میداد و تجربه‌هایی این گونه را توصیف میکرد.
با این همه قبالا یکی از شیوههای فکری در اندیشه یهودیت است که مورد قبول بسیاری از علما و اندیشمندان یهودی نمیباشد و آن را جریانی انحرافی از یهودیت فقهی و خاخامی میدانند و حتی آشنایی با این شیوه فکری را برای یهودیان توصیه نمیکنند.
فهرست:
گزارش پژوهش
پیشگفتار
آیین قبالا: دیدگاه نظری و کارکردی
آیین قبالا در گستره‌ی تاریخ
اصطلاح‌شناسی و تعبیرهای چند از قبالا
نوشتار نخست: شیوا کاویانی
مطالعه‌یی تطبیقی در عرفان یهود و قبالا
شکوفایی عرفان یهود
اصطلاح‌شناسی
بررسی تاریخی
قبالای مسیحی
بررسی پدیدارشناختی
نوشتار دوم: گرشوم شولم
گرایش‌های فکری عرفان یهود
درباره نویسنده
ویژگی‌های کلی عرفان یهود
برخی از آثار پرفسور شولم
نوشتار سوم: ابن باقودا
[الهدایه الی فرائض القلوب]
فهرست کتاب الهدایه
راهیابی به آیین سیر و سلوک
درباره نویسنده
پاره نهم: زهد
پاره دهم: محبت به یزدان
واژه‌نامه‌ی فارسی به انگلیسی
واژه‌نامه‌ی انگلیسی به فارسی
فهرست کتاب‌ها و مقاله‌های شیوا کاویانی
گزارش پژوهش
پیشگفتار
آیین قبالا: دیدگاه نظری و کارکردی
آیین قبالا در گستره‌ی تاریخ
اصطلاح‌شناسی و تعبیرهای چند از قبالا
نوشتار نخست: شیوا کاویانی
مطالعه‌یی تطبیقی در عرفان یهود و قبالا
شکوفایی عرفان یهود
اصطلاح‌شناسی
بررسی تاریخی
قبالای مسیحی
بررسی پدیدارشناختی
نوشتار دوم: گرشوم شولم
گرایش‌های فکری عرفان یهود
درباره نویسنده
ویژگی‌های کلی عرفان یهود
برخی از آثار پرفسور شولم
نوشتار سوم: ابن باقودا
[الهدایه الی فرائض القلوب]
فهرست کتاب الهدایه
راهیابی به آیین سیر و سلوک
درباره نویسنده
پاره نهم: زهد
پاره دهم: محبت به یزدان
واژه‌نامه‌ی فارسی به انگلیسی
واژه‌نامه‌ی انگلیسی به فارسی
فهرست کتاب‌ها و مقاله‌های شیوا کاویانی
