رئیس اقلیمشناسی سازمان ملل: برای جلوگیری از افزایش دمای زمین فرصت هست
هوسونگ لی، رئیس اقلیمشناسی و هیأت بینالدولی سازمان ملل اعلام کرد که با وجود رکوردشکنیهای فراوان گرمایش زمین از سال ۲۰۰۰ تا کنون، هنوز جلوگیری از افزایش دمای زمین ممکن است.
او در مصاحبه خود با روزنامه گاردین و در مقام رئیس هیأت بینالدولی تغییرات اقلیمی سازمان ملل(IPCC) به تمام اقلیمشناسان و دانشمندان حوزه تغییرات آب و هوایی هشدار داد و گفت گرمایش جهان با سرعت فزایندهای نسبت به پیشبینیها به پیش میتازد و گرمایشی بیش از ۲ درجه سانتیگراد را از سرخواهد گذراند.
محققان بر این باورند که از زمان ثبت دادههای مربوط به دمای هوا در سال ۱۸۸۰، فوریه سال ۲۰۱۶ رکورد روند گرمایش زمین را شکسته و دانشمندان را غافلگیر کرده است.
آنچه که باعث ترس دانشمندان نسبت به آینده زمین شده به طور مشخص مربوط به مناطق تأثیرگذار شمالی از جمله قطب شمال است. این منطقه در سراسر زمستان امسال گرمای «غیر عادی و ترسناکی» را تجربه کرد. میانگین دمای قطب شمال در اواخر دسامبر به صفر درجه سانتیگراد نزدیک شد، دمایی که ۳۰ تا ۳۵ درجه سانتیگراد بالاتر از حد متوسط است.
با این حال هوسونگ لی بر دستیافتنی بودن هدف دو درجه سانتیگراد اصرار میورزد و آن را به لحاظ فنی هرچند گران ولی امکانپذیر میداند.
رئیس اقلیم شناسی سازمان ملل دراینباره میگوید:«دو درجه سانتیگراد هدفی دست یافتنی است. اگر ما نتوانیم به چنین هدفی که سازمان ملل برایمان مشخص کرده دست یابیم و در راستای آن عمل کنیم، هزینههای بسیار گزافی خواهیم پرداخت. باید هرچه زودتر اقدام کنیم، در این صورت هزینهها نیز بیشتر مقرون به صرفه خواهد بود.هرچه دیرتر عمل کنیم هزینهها نیز بیشتر و بیشتر خواهد شد.»
بسیاری از کشورهای کوچک جزیرهای حتی با افزایش دو درجه سانتیگرادی زمین نیز در آب دریاها غرق خواهند شد.سازمان ملل چندی پیش مقرر کرد که حد نصاب افزایش دمای زمین باید زیر دو درجه سانتیگراد (نسبت به مقطع ورود به عصر صنعتی شدن) در نظر گرفته شود و از تمام کشورها خواست تلاش خود را برای محدود کردن دمای زمین تا «یک و نیم» درجه سانتیگراد انجام دهند.
با این حال به گفته بسیاری از دانشمندان محدود کردن دمای زمین به یک و نیم درجه سانتیگراد تقریباً ناممکن است. به عقیده بسیاری از اقلیمشناسان تعهدات توافق اقلیمی پاریس بسیار ناچیز بوده و حتی افزایش دمای زمین را در آیندهای نه چندان دور به سه درجه سانتیگراد خواهد رساند. دانشمندان بسیاری دستیابی به هدف دو درجه سانتیگراد را تنها با توقف انتشار گازهای گلخانهای و کربن میسر میدانند.
سازمان ملل نیز بر این باور است که برای توقف پدیده گرمایش زمین، گازهای گلخانهای میبایست تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۴۰ الی ۷۰ درصد کاهش پیدا کنند و تا پایان قرن بیست و یکم باید به صفر برسند.
هوسونگ لی درباره جایگزینکردن کربن با فنآوریهای سبز میگوید: «دستیابی به هدف دو درجه سانتیگراد در شرایطی میسر است که نرخ رشد صنایع وابسته به کربن عمیقاً کاهش یابد و در هفتاد یا هشتاد سال آینده به کمتر از یک درصد برسد.»
در واقع آن طور که هوسونگ لی میگوید، تنها راه حل موجود برای جلوگیری از گرمایش فزاینده زمین تشویق دولتها، سازمانها و نهادهای مختلف به سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر است.
به عقیده او: «ما بیش از هر چیز نیازمند بهبود درک خویش از تأثیرگذاری کربن در جهان واقعی هستیم، نیازمند تقویت و استحکام بخشیدن فهم خود از اقدامات سیاسی لازم.»
براساس آمار سازمان ملل، غلظت گاز دی اکسیدکربن در اتمسفر به بالاترین حد خود در ۸۰۰ هزار سال گذشته رسیده است. به همین دلیل در فاصله بین سالهای ۱۸۸۰ تا ۲۰۱۲ به طور میانگین درجه حرارت سطح زمین حدود یک درجه سانتیگراد افزایش پیدا کرده است. آب سطح دریاها نیز در فاصله بین سالهای ۱۹۰۱ تا ۲۰۱۰، ۱۹ سانتیمتر افزایش داشته است.
بر اساس پیشبینیهای متعدد سازمان ملل متحد، در صورت عدم کاهش گازهای گلخانهای دمای زمین تا پایان قرن حاضر (نسبت به آغاز صنعتی شدن) حداکثر ۴.۶ سانتیگراد افزایش پیدا خواهد کرد.