رکوردی جدید در تولید جنین بدون دخالت اسپرم و تخمک

محققین توانستهاند جنین موش را در آزمایشگاه بدون استفاده از اسپرم و تخمک و تنها به کمک سلولهای بنیادی تولید کنند. برای تولید این جنین رحم به کار نرفته است و جنین تا ۸.۵ روز و دو روز بیشتر از جنینهای قبلی زنده مانده است.
آنالیز ژنتیکی نشان داده است که ساختارها و فعالیت سلولی جنینهای تولید شده تا ۹۵ درصد مشابه جنینهای واقعی موش است. این یافته نشان میدهد که مدلهای تولید شده در آزمایشگاه را میتوان کاملاً مشابه جنین واقعی دانست و به کمک آنها میتوان مطالعه بهتری در این زمینه انجام داد.
انجام تحقیقات بر روی جنین موش و انسان میتواند بینش بهتری در مورد مکانیسمهای تکثیر، پیوند و توسعهی جنینی بهدست دهد. تولید جنین بدون دخالت اسپرم و تخمک در حقیقت این امکان را فراهم میآورد تا بدون محدودیتهای اخلاقی و با هزینهی کم آزمایشهای بیشتری روی جنینها انجام شود.
محققین نتایج آخرین تحقیقات در این زمینه را طی مقالهای در مجله Nature چاپ کردهاند. در این مقاله فرآیندهای مورد استفاده برای رشد جنین در خارج از رحم شرح داده شده است. سیستم توسعه داده شده برای این منظور، از بطریهای پُر شده از مایعات خاص تشکیل شده است. این بطریها میتوانند چرخش داشته باشند و در عین حال امکان متوقف شدن حرکت آنها نیز وجود دارد. در این سیستم میتوان دریافت که کدام سلول بنیادی میتواند تبدیل به جنین شود.
در گذشته، امکان تولید جنین در آزمایشگاه وجود نداشت، زیرا اطلاعات کاملی از نحوهی رشد جنین طبیعی وجود نداشت.
دستگاه توسعه داده شده و مایعات موجود در آن عوامل مهم تولید جنین هستند. جنینهای تولید شده در این سیستم همه اجزای یک جنین واقعی شامل بند ناف و جفت جنین را شامل میشوند. نکتهی جالب این تحقیقات جدید در این است که برای تولید جنین از سلولهای بنیادی جفت جنین یا بند ناف استفاده نشده است.
البته استفاده از دیگر سلولهای بنیادی باعث شده نرخ موفقیت در این آزمایش پایین باشد و از ۱۰ هزار سلول تنها ۵۰ جنین تولید شده است. این جنینهای ۸.۵ روزه نه تنها ساختارهای پشتیبانیکننده از بارداری را تولید کردهاند، بلکه قلب دارای ضربان، سیستم گردش خون و حتی مقدمات ایجاد سیستم گوارش نیز طی همین زمان نسبتاً کم ایجاد شده است.
در زمینهی تولید جنین در آزمایشگاه، مطالعات گستردهای در سراسر دنیا در حال انجام است و محققین امیدوارند در مرحلهی بعد بتوانند جنینهای تولید شده را درون رحم واقعی قرار دهند و آنها را به دنیا بیاورند. یکی از کاربردهای مهم این تحقیقات تولید اندامهای مورد نیاز برای پیوند به بیماران نیازمند است.