ماده‌ی جدیدی که نمک و یون‌های فلزی را از آب دریا می‌زداید.
دانشمندان موفق شدند روش جدید و کارآمدی را برای حذف نمک و یون‌های فلزی از آب دریا کشف نمایند. این روش مبتنی بر چارچوب‌های فلزی آلی است که مواد منحصربه‌فردی با سطح داخلی گسترده و کریستال‌هایی با قابلیت به دام انداختن ترکیبات شیمیایی محلول در آب هستند.
در حال حاضر، «غشاهای اسمز معکوس»، مسئولیت اکثر تلاش‌های نمک‌زدایی را بر عهده دارند. این غشا به‌عنوان مرحله‌ی آخر گندزدایی در بیشتر سیستم‌های آب شهری به‌کار گرفته می‌شود. اما متاسفانه، استفاده از آن‌ها سبب صرفه‌جویی در انرژی نمی‌شود. گروهی از محققان دانشگاه موناش در استرالیا و دانشگاه تگزاس در آستین، دریافتند که با استفاده از چارچوب‌های فلزی آلی می‌توان، نمک و یون‌ها را از آب حذف نمود؛ چرا که زیرساخت‌های مختلفی در مقیاس نانو در درون این مواد منحصربه‌فرد وجود دارد که در به‌دام انداختن انواع مختلف یون ها کمک می‌کند.
علاوه بر آشامیدنی نمودن آب دریا، می‌توان از چارچوب‌های فلزی آلی برای فیلتر کردن لیتیوم از فاضلاب معدنی نیز استفاده نمود. افزایش محبوبیت باتری‌های لیتیوم یونی، لیتیوم را به منبع طبیعی و با ارزشی، اما به شدت نادر تبدیل نموده است.
«هانتینگ وانگ»، پروفسور موسسه‌ی موناش، در نشست خبری که در این خصوص برگزار شده بود، چنین عنوان کرد: «این تحقیق بر خلاف فرآیندهای پرهزینه و انرژی‌بر فعلی، امکان حذف یون‌های نمک از آب را از طریق روش بسیار کارآمد و به لحاظ زیست‌محیطی پایدارتری با صرفه‌جویی بیشتر در هزینه محقق می‌کند.»
وی ادامه داد: «البته، این کاربردها تنها آغازی برای پتانسیل این پدیده است و ما در حال تحقیق در این مورد هستیم که چگونه می‌توانیم از یون لیتیوم انتخاب شده از این غشاها، برای سایر امور استفاده نماییم.» یافته‌های این گروه تحقیقاتی نشان می‌دهد که می‌توان از چارچوب‌های فلزی آلی برای سیستم‌های تصفیه آب شهری نیز استفاده نمود.
