مهندسی برق از زبان رتبه‌ی ۱۰ کنکور
علی تزرو، دانشجوی مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف، رتبه‌ی ۱۰ منطقه‌ی ۲ و ۳۹ کشوری کنکور ریاضی ۸۹
مهندسی برق به مطالعه و کاربردهای مرتبط با الکترومغناطیس، الکترونیک و انرژی می‌پردازد. می‌توان مهندسی برق را به دو قسمت عمده‌ی بررسی و طراحی سیستمهای انتقال انرژی الکتریکی و ماشین‌های الکتریکی یا بررسی و طراحی سیستمهای الکترونیکی نظیر رایانه‌ها، سامانه‌های مخابراتی، مدارهای مجتمع، رادارها و نظایر آن تقسیم کرد؛ بنابراین مهندسان برق از الکتریسیته برای انتقال انرژی یا برای پردازش اطلاعات استفاده می‌کنند. گسترش استفاده از انرژی الکتریکی و نیز نیاز به پردازش و انتقال سریع‌تر اطلاعات، مهندسی برق را به یکی مهم‌ترین و پرتقاضاترین زمینه‌های مهندسی در صنعت تبدیل کرده است. امکان ادامه‌ی تحصیل در تمام گرایش‌های این رشته تا مقطع PhD در داخل و خارج از کشور وجود دارد.
تحصیل در مهندسی برق:
اگر انسان به رشته‌ای علاقه‌مند باشد، احتمالاً در آن پیشرفت خواهد کرد و متخصص (نه ضرورتاً فارغ‌التحصیل) هر رشته‌ای قطعاً جایگاه علمی، کاری و اقتصادی خوبی در کشور و دنیا خواهد داشت؛ بنابراین مهم‌ترین معیار در انتخاب رشته، علاقه است. حالا چگونه بفهمیم که به آن علاقه داریم یا نه؟ در مورد رشته‌ی مهندسی برق درس‌های فیزیک (به ویژه بخش‌های الکتریسیته و مغناطیس) و ریاضی (به ویژه دیفرانسیل و گسسته) دبیرستان می‌تواند تا حدی معیاری برای سنجش علاقه به این رشته باشد.
گرایش‌ها:
مهندسی مخابرات: خود به چند زیرمجموعه از قبیل سیستم، امواج، رمز و… تقسیم میشود. در این گرایش به طور کلی ارسال و دریافت اطلاعات در دو بخش بدون سیم و با سیم بررسی میشود. فعالیت‌های متخصصان این گرایش عمدتاً در حوزه‌ی طراحی و بهینه‌‌سازی روش‌های ارتباط بین دو یا چند کاربر است. پس هدف از مهندسی مخابرات، پرورش متخصصان در چهار زمینه‌ی اصلی این گرایش شامل فرستنده، مرحله‌ی میانی، گیرنده و گسترش شبکه است. موفقیت در این گرایش، ریاضیات بسیار قوی را می‌طلبد.
مهندسی الکترونیک: از دانش علمی رفتار و اثر بارهای الکتریکی استفاده می‌کند و به توسعه‌ی قطعات، دستگاه‌ها، سیستم‌ها و تجهیزاتی می‌پردازد که انرژی الکتریکی یکی از فاکتورهای آن‌هاست. از جمله لامپ‌های خلأ، ترانزیستورها و مدارهای مجتمع. اگر این گرایش یکی از گزینه‌های پیش روی شماست حتماً مطالبی در مورد ترانزیستورها بخوانید.
مهندسی قدرت: به طور کلی با سیستمهای قدرت به ویژه تولید، انتقال و توزیع توان الکتریکی، تبدیل انرژی الکتریکی به شکلهای دیگر انرژی و تجهیزات الکترومکانیکی سروکار دارد. این رشته هم‌چنین شامل راهاندازی و تعمیر و نگهداری سیستمهای حرارتی برودتی و تجهیزات تولید توان الکتریکی مانند ژنراتورها و دیگر تجهیزات الکتریکی مورد استفاده در صنایع یا ساختمانهای بزرگ میشود. شناسایی منابع جدید انرژی الکتریکی نیز از زیرشاخههای این گرایش است. در این گرایش علم توسعه‌ی منابع زیرساختی به دانشجویان آموزش داده میشود و از آن‌جا که کشورمان یک کشور در حال توسعه است، این گرایش از مهندسی برق، بازار کار مطلوبی در داخل کشور دارد.
مهندسی کنترل: گرایشی از مهندسی برق و مهندسی مکانیک است و علاوه بر کاربرد گسترده در این رشته‌ها، در بسیاری دیگر از علوم آماری از قبیل اقتصاد و زیست‌شناسی کاربرد دارد. مهندسی کنترل به شناسایی و مدل‌سازی ریاضی سیستم‌ها و بررسی دینامیک آن‌ها و در نهایت، طراحی کنترل‌کننده‌ها برای سیستم‌ها می‌پردازد. هدف از طراحی کنترل‌کننده واداشتن سیستم اصلی به داشتن رفتاری مطابق با رفتار مطلوب است. ما با طراحی کنترل‌کننده، سیستم را محدود می‌کنیم که آن رفتاری را که مطلوب ماست داشته باشد.
انتخاب گرایش: در بسیاری از دانشگاه‌ها پس از گذراندن درس‌های پایه در ترم‌های ۵ یا ۶ خود دانشجو با توجه به شناختی که نسبت به هر گرایش پیدا کرده است، گرایش خود را انتخاب می‌کند؛ ولی در برخی دانشگاه‌ها گرایش همان اول و هنگام انتخاب رشته مشخص است. مثلاً مهندسی برق الکترونیک دانشگاه گیلان. به این نکته در هنگام انتخاب رشته توجه داشته باشید.
نظم و پشتکار عامل اصلی موفقیت در هر کاری است. این رشته هم از این اصل مستثنی نیست و موفقیت در آن تلاش فراوان را می‌طلبد. کار و تحصیل در هر رشته‌ای زمانی که انسان به آن رشته علاقه‌مند باشد نه‌تنها سخت نیست، بلکه لذت‌بخش است و در عین حال آینده‌ی علمی، شغلی و اجتماعی انسان را تضمین می‌کند. معیار اصلی در انتخاب رشته را علاقه‌ی شخصی خود قرار دهید و به چیز دیگری فکر نکنید.
