موسیقی در خدمت حیوانات و محیط زیست

مسعود لقمان – در سالهایی که گذشت، آنچه بر محیط زیست ایران رفت در هیچ برههای از تاریخ این سرزمین بر زیستگاه ایرانیان نرفته بود. مدرنیزاسیون تقلیدی –نوشدنی بدون در نظرگرفتن عوامل مؤثر در توسعهی پایدار- عامل مهمی در این تخریبها بود و بخشی دیگر، به ناآگاهی عمیق ایرانیان نسبت به ضرورت پاسداشت محیط زیستشان برمیگردد.
پاییز ۹۰، طاهر علیرمضانی –نوازنده گیتار- با راهاندازی گروه موسیقی پاپ-راک «خورشید سیاه» و انتشار چندین آهنگ، موسیقی را به خدمت حمایت از حیوانات و حفظ محیط زیست درآورد و شاید این نخستین گروه موسیقی در ایران باشد که همهی همّ و غم خود را مصروف این مسئلهی حیاتی کرده است.
خورشید سیاه، متشکل از هنرمندانی چون طاهر علیرمضانی (نوازنده گیتار باس) جهانگیر رها (خواننده و نوازنده گیتار آکوستیک)، آرش اسلامی (نوازنده گیتار الکتریک) و صلاح الدین کرد (نوازنده دارمز) است.
از آهنگهای منتشرشده این گروه میتوان به «خرس سیاه بلوچی» (برای حمایت از این گونه نادر و در حال انقراض خرس که در جنوب شرقی ایران زندگی میکند)، «هفتم تیر ۶۶» (آهنگی درباره سردشت: نخستین شهریای که در طول تاریخ جنگهای مدرن مورد بمباران شیمیایی عراق قرار گرفت و مردم آنجا پس از سالها، هنوز به دشواری نفس میکشند)، «ریزگردهای عربی»، «دریاچه» (برای دریاچه اورمیه)، «خرس قطبی سمیرم» و «بگذریم» که به محیطبانان، جنگلبانان و همه دوستداران محیط زیست پیشکش شده است، اشاره کرد. آهنگهای این گروه را میتوانبد در تارنماهای مختلف اشتراکگذاری موسیقی بشنوید یا بارگذاری کنید.