هارپ و توهم توطئه

هارپ موضوعی بود که بد جوری ذهن من رو به خودش مشغول کرده بود و از مطالب تکراری در این مورد هم خسته شده بودم به همین دلیل به دوستانم که در دانشگاه های خارج از کشور تحصیل می کنند، ایمیل زدم و پرسیدم که آیا در مورد آن چیزی شنیده اید و آیا احتمال دارد از این پروژه به عنوان سلاحی برای وقوع زلزله ها استفاده کرد. ( بماند که خیلی از دوستان، متلک هم انداختند که مگر خودت سواد نداری که چنین سوالی می پرسی.) تمام این کارها به نصف روز هم نکشید.

از آن ماجرا گذشت، اما هر بار که زلزله ای اتفاق می افتاد، عده ای دوباره بحث هارپ را پیش می کشیدند، تا زلزله ویرانگر بوشهر، یا هایئتی که هر دو کشور جز کشورهای زلزله خیز هستند را گردن هارپ انداختند. نمیدانم زلزله در این دو کشور چه فرقی با دیگر زلزله ها داشت که برخی مطبوعات و سایتهای داخلی پروژه هارپ را مقصر معرفی کردند و از اعتراض گسترده دانشمندان ۵ قاره گفتند. نشریات در چرخشی ۱۸۰ درجه و بدون اینکه به روی مبارک خودشان بیاورند که تا همین دیروز چه گفتند گزارشهای مفصلی منتشر کردند که هارپ اصلا ربطی به زلزله ندارد و اینها تبلیغات آمریکایی ها برای ترساندن دیگران است.
اما بد نیست که یک بار و برای همیشه، ابعاد پیدا و پنهان (!) هارپ ( HAARP ) مورد برسی قرار گیرد، هارپ مرکزی برای آزمایش تحقیقات روی لایه خاصی از جو زمین است. هدف از تاسیس این مرکز مطالعه خواص و رفتار یون کره ( یونسفر ) جو زمین و استفاده از آن برای ارتقای خدمات مخابراتی و هم مقاصد غیر نظامی است. این آزمایشها در ایستگاه تحقیقاتی هارپ انجام می شود. جایی به مختصات ۳۹٫۶۲ درجه شمالی و ۱۵٫۱۴ درجه غربی که نزدیکی شهر گاکونای آلاسکای کانادا واقع شده است. آغاز پروژه هارپ به سال ۱۹۹۰ میلادی بر می گردد، ساخت سازه های آن از سال ۱۹۹۳ آغاز شده و تا سال ۲۰۰۸ ، ۲۵۰ میلیون دلار برای آن هزینه در بر داشته است.

یون کره چطور تشکیل می شود؟

جو زمین از لایه های مختلفی تشکیل شده که هر یک وظیفه هایی بر عهده دارند. تروپوسفر پایین ترین بخش جو است که از سطح دریا تا ارتفاع ۱۰ کیلومتری امتداد دارد. ۹۰ درصد موجود در تروپوسفر جمع شده و آب و هوایی که روی زمین احساس می کنیم در اثر تغییرات این لایه به وجود می آید. بالای این لایه، استراتوسفر قرار دارد. در این لایه هوا به شدت رقیق می شود و لایه ای از مولکولها سه اتمی اکسیژن در استراتوسفر تشکیل می شود. که در ارتفاع ۲۵ کیلومتری، لایه مشهور ازن را پدید می آورد.

اما جایی که هارپ با آن سر و کار دارد، یعنی یون کره یا یونسفر بالای استراتوسفر قرار می گیرد. با ارتفاع جو، گازها رقیق و رقیق تر می شوند. در ارتفاع ۸۰ کیلومتری، گاز اینقدر رقیق و فاصله اتم ها از یکدیگر به قدری زیاد می شود که الکترونها می توانند از قید اتم خود برای مدتی رها شوند. وجود این الکترونهای آزاد ( بار الکتریکی منفی ) و اتم های الکترون از دست داده ( بار الکتریکی مثبت ) نشانه آغاز لایه یونسفر است.

یون کره به چه دردی می خورد؟

همین یون کره به دلیل پدیده ای است که منجر به کشف آن شد. در دهه ۱۸۸۰ میلادی هاینریش هرتز آلمانی با انجام آزمایشهایی نشان داد امواج الکترومغناطیسی را با سرعت نور ( ۳۰۰ هزار کیلومتر بر ثانیه در خلا ) منتقل می کنند. در سال ۱۸۹۹ گاگلیلمو مارکونی، فیزیکدان ایتالیایی موفق شد به کمک امواج الکترومغناطیسی یک روش ارتباطات بدون سیم در عرض کانال انگلیس به نمایش بگذارد. دو سال بعد او این آزمایش را در دو سوی اقیانوس اطلس تکرار کرد و توانست پیام بی سیم ارسالی از کورن وال انگلیس را در سن جان ایالات متحده دریافت کند.

این ابداع که اولین نسل از رادیوهای امروزی بود جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۰۹ را برای مارکونی به ارمغان آورد، مساله عجیبی را برای همه مطرح کرد. معادلات ماکسول نشان می داد موج الکترومغناطیس در امتداد مستقیم منتشر می شود و بنابراین، اگر بخواهیم بین دو نقطه ارتباط بی سیم داشته باشیم، فرستنده و گیرنده باید یکدیگر را ببینند. بدلیل انحنای کره زمین، برای اینکه دو آنتن در دو سوی اقیانوس اطلس بتوانند همدیگر را ببینند، باید چند کیلومتر ارتفاع داشته باشند. اما آنتن مارکونی چند ده متر بیشتر ارتفاع نداشت!

در سال ۱۹۰۲، اولیور هیویساید و آرتور کنلی پیشنهاد دادند که لایه ای رسانا در جو زمین وجود دارد که امواج الکترومغناطیس را به سوی زمین بازتاب می کند و به همین دلیل می توان الکترومغناطیسی را با آنتن های کوتاه به فاصله های بسیار دور ارسال کرد. این چنین بود که باری نخستین بار، واژه یونسفر ( یون کره ) اختراع شد.
هارپ به همین دلیل تمرکز خود را بر مطالعه خواص لایه یونسفر قرار داده است. با استفاده از نتایج بدست آمده از آزمایشهای هارپ می توان چگونگی تاثیر لایه یون کره را بر امواج رادیویی بهتر درک کرد و در نتیجه، روشهایی را برای بهبود کیفیت و اعتمادپذیری سیستم های ارتباطی و جهت یابی تدوین کرد. افزایش دقت جهت یابی GPS ، بهبود روشهای ارتباطی زیر دریایی ها، و کشف مواد معدنی در زیر زمین از جمله این کاربردهاست.

هارپ چطور کار می کند؟

هارپ از دو بخش تشکیل شده است: الف) فرستنده ای برای مخابره امواج رادیویی با توان بسیار بالا که محدوده امواج پر بسامد ۸٫۲ تا ۱۰ مگاهرتز کار می کند. IRI از ۱۸۰ آنتن صلیبی شکل تشکیل شده که در ۱۲ ردیف و ۱۵ ستون آرایش یافته اند و می تواند با انتشار امواجی به قدرت ۶٫۳ مگاوات بخش کوچکی از یون کره را بطور موقت بر انگیخته کند و شرایط مناسب جهت اهداف مطالعاتی ایجاد کند.

ب) مجموعه ای کامل از ابزارهای علمی که هم برای مشاهده زمینه یون کره و شفق های قطبی و هم برای بررسی آثار به وجود آمده در حین تحقیقات به کار می رود. این ابزارها شامل رصد نیز میباشد. سیگنال هایی که توسط سیستم هارپ تولید می شود، به ارئه آنتن ها منتقل و در جهت بالا منتشر می شود. بسته به بسامد موج ارسالی، بخشی از امواج در ارتفاع بین ۱۰۰ تال ۳۵۰ کیلومتری جذب می شوند. محدوده جذب این امواج نسبتا کوچک است، استوانه ای به مقطع دایره ای با قطر چند ده کیلومتر و ضخامت چند صد متر.
شدت امواج ارسالی وقتی در چنین سطح وسیعی پراکنده می شود، شدت آن در واحد سطح افت می کند، طوری که به کمتر از ۳ میکرو وات در هر سانتی متر مربع می رسد. این مقدار ده ها هزار بار ضعیفتر از امواج الکترومغناطیسی طبیعی خورشیدی است که به زمین می رسد، حتی نوسان های تصادفی طبیعی در تابش فرا بنفش خورشید که یون کره را پدید می آورد، صدها بار از اثرات هارپ در یون کره قوی تر است.
هر چند اثر هارپ بسیار ضعیف تر از پدیده های طبیعی موجود در یون کره است، اما آنقدری هست که بتواند تاثیری هر قدر اندک بر یون کره بگذارد و ابزارهای دقیق آزمایشگاه هارپ ، آنها را اندازه گیری و اطلاعات جدیدی در مورد دینامیک پلاسمایی و برهم کنش های بین زمین و خورشید ارائه دهد.

هارپ و توهم توطئه

شایعات در مورد هارپ بسیار زیاد است. سایتهای متعددی را در اینترنت می توان پیدا کرد که بلایای طبیعی نظیر، زمین لرزه، سیلاب، خشکسالی، گردبادها، تندبادها و .. را به هارپ نسبت داده باشند. اختلال در شبکه های انتقال برق، زلزله بوشهر و هایئتی ، سقوط پرواز ۸۰۰ خطوط هوایی TWA، سندرم جنگ اول خلیج فارس، سندرم خستگی مزمن و حتی ماجرای تیر اندازی دبیرستان کلمباین را نیز به هارپ نسبت می دهند. کافی است در موتورهای جستجو اینترنتی موضوع هارپ را جستجو کنید تا به این منابع دست پیدا کنید.
برای آنکه بهتر بتوانید در مورد صحت و سقم توطئه هارپ قضاوت کنید، بخشی از استدلال های این افراد را ذکر می کنیم. یک حساب کتاب ساده، یا مراجعه به پایگاههای اینترنتی معتبر یا پرس و جو از استادان دانشگاه کافی است تا نادرستی این مطالب آشکار شود.
پاسخ به شایعات هارپ

۱) هر روز یک تغییر کوچک در میزان انرژی لایه یون کره تغییرات وسیعی در هسته زمین ، اعماق اقیانوسها و آب و هوا ایجاد می کند. تغییرات انرژی در لایه یونسفر نه تنها بر کره زمین تاثیرات گسترده ای دارد. که بر درجه حرارت منظومه شمسی و در نتیجه واکنش های خورشید نیز موثر است.

پاسخ: مقدار ماده موجود در یونسفر بسیار کم است، چرا که ۹۰ درصد از جرم جو زمین فقط در تروپوسفر توزیع شده و آن مقدار اندک ماده درون یونسفر هر قدر بالایی داشته باشد نمی تواند تاثیر شگرفی داشته باشد از سوی دیگر جو زمین هیچ تاثیری در ساختار داخلی زمین ندارد، چه برسد به خورشید ی که  ۱۵۰ میلیون کیلومتر دورتر از زمین واقع شده است.

۲) سیستم هارپ سلاحی آب و هوایی است که از طریق ارسال یک انرژی فوق العاده به لایه یونسفر ( لایه فوقانی اتمسفر ) مولکولهای آن را به تپش انداخته و به بازتاب قدرتند این انرژی وادار می سازد.

پاسخ: دوران زمین در اثر حرکت اجرامی به وجود آمده در ۵٫۴ میلیارد سال پیش، زمین شکل گرفته است. کل لایه های جو زمین تاثیری آن چنانی بر دوران زمین ندارد و تنها برخورد یک یک جسم آسمانی بزرگ می توان دوران زمین را تغییر دهد.

۳ ) آیا زلزله های اخیر ایران به هارپ ربطی دارد؟

پاسخ: هارپ یک فناوری است ، با این فناوری نمی توان زلزله های مهمی مانند زلزله بوشهر در ۹ آرویل ۲۰۱۳ یا زلزله سراوان در ۱۶ آوریل ۲۰۱۳ ایجاد کرد. چون مثلا زلزله سراوان در ژرفای ۶۳ کیلومتری رخ داده است و هیچ بشری در هیچ جا نتوانسته پدیده ای طبیعی در این ژرفا را تحریک کند یا برآن اثر بگذارد. اثر بشر از طریق هارپ یا فناوری های دیگر معمولا بر پدیده هایی است که در سطح زمین یا نزدیک آن رخ می دهند و بنابراین اغراق در این مساله به شبه علم و طرح مسائل غیر علمی و باورهای غیر واقع بینانه می انجامد. ضمنا پدیده ای مانند زلزله ها از نظر اندازه و مکانیسم امروزه توسط ده ها، صدها و گاه هزاران ایستگاه لرزه نگاری در جهان ثبت و رصد می شوند و اینطور نیست که کسی بتواند با نظریه های خیالی آنها را توضیح دهد.
این زلزله ها قابل بررسی و مطالعه و توضیح تشریح دقیق هستند و نباید نه در مورد زلزله ها و نه در هیچ پدیده دیگری در جهان واقع، به دنبال خیال و شبه علم برای تشریح آنها برویم. وقتی داده و اندازه گیری و رصد علمی امکان پذیر است؛ چرا باید به دنبال شبه علم و نظریه های خیالی باشیم؟