پروژه مرموز سرپو و دیدار از فرازمینیان
پروژه سرپو
در مورد واقعه رازول بایستی بگویم که اتفاق افتاد ولی نه شبیه آنچه که کتاب ها میگویند. در آنجا دو سایت سقوط وجود داشت یکی در جنوب غربی کرونا نیومکزیکو و دومین سایت در (pleona park) جنوب (datil) نیومکزیکو . سقوط مشتمل بر دو فضاپیمای فرازمینی بود.سایت کرونا یک روز بعد توسط تیم باستان شناسی پیدا شد این تیم محل سقوط را به کلانتر لینکولن کانتی گزارش داد . یک معاون روز بعد مراجعه و افسر پلیس ایالتی را احظار کرد. یک موجود زنده (EBE) که در پشت یک صخره پنهان شده بود پیدا شد.به موجود فوق آب داده شد ولی از خوردن غذا خودداری کرد موجود بعدا به لوس آلاموس منتقل شد.اطلاعات مربوطه سرانجام به پایگاه هوایی رازول ارسال شد سایت مورد آزمایش قرار گرفت و تمام اطلاعات جمع آوری شد سایر اجساد به آزمایشگاه ملی لوس آلاموس منتقل گردید و دلیل آن وجود سیستم فریز بود که اجازه میداد بدن ها برای تحقیقات به صورت فریز باقی بمانند.فضاپیما به رازول و سپس به (wright field) اوهایو منتقل گردید
سایت دوم تا آگوست ۱۹۴۹ کشف نشد و در آن زمان توسط دو مزرعه دار کشف شد. آنها یافته هایشان را چندین روز بعد به کلانتر کاترون کانتی گزارش دادند.به دلیل دور بودن منطقه چند روز طول کشید تا کلانتر به محل سایت رسید. قبل از هر چیزی کلانتر چند عکس از محل سقوط تهیه و سپس به (datil) بازگشت. سپس پایگاه فضایی ساندیا در Albuquerque نیومکزیکو اطلاع پیدا کرد. یک تیم ریکاوری از ساندیا تمام یافته ها شامل شش جسد را در اختیار گرفت. اجساد به پایگاه ساندیا منتقل شدند اما بعدا به لوس آلاموس منتقل گردیدند. موجود زنده باقیمانده با ما ارتباط برقرار نمود و اطلاعات در مورد جایگاه و سیاره محل زندگی خود را به ما داد.وی تا ۱۹۵۲ زنده ماند و در آن زمان مرد.اما قبل از اینکه بمیرد توضیحات کاملی در مورد اجزا و آیتم های هر دو فضاپیمای کشف شده به ما داد. یکی از این اجزا یک دستگاه ارتباطی بود موجود زنده فوق اجازه پیدا کرد تا با سیاره اش تماس برقرار کند.به دلایلی من این اطلاعات را نمیدانستم اما یک قرار ملاقات در آوریل ۱۹۶۴ نزدیک (Alamogordo) نیومکزیکو ایجاد شده بیگانگان بر زمین نشستند و و اجساد یاران خود را با خود بردند. اطلاعاتی مبادله شد ارتباط از طریق زبان انگلیسی بود بیگانگان دستگاه ترجمه داشتند. در ۱۹۶۵ ما یک برنامه مبادله با بیگانگان داشتیم. ما با دقت ۱۲ پرسنل نظامی را انتخاب کردیم. آنها تحت تمرین و آموزش قرار گرفته واطلاعات مربوط به آنها به دقت از سیستم نظامی حذف شدند.
هر ۱۲ نفر مهارت های تخصصی گوناگونی داشتند. بیگانگان در نزدیکی بخش شمالی سایت آزمایش نوادا فرود آمدند و ۱۲ آمریکایی با آنها زمین را ترک کردند و یک موجود فضایی بر روی زمین باقی ماند.طرح اصلی برای اقامت ۱۲ انسان به مدت ۱۰ سال و سپس بازگشت آنها به زمین بود اما برخی موارد تغییر کرد. ۱۲ نفر تا ۱۹۷۸ باقی ماندند و سپس به منطقه ای در نوادا بازگشتند.
۷ مرد و یک زن بازگشتند. دو نفر در سیاره بیگانگان مرده بودند و دو نفر دیگر بنا به گفته بازگشت کنندگان تصمیم گرفتند تا همانجا بمانند. در حال حاظر تمامی افرادی که بازگشتند مرده اند. آخرین نفر در ۲۰۰۲ مرد. افراد بازگشته از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۴ در پایگاه های مختلف نظامی قرنطینه شدند. اداره ارزیابی های ویژه نیروی هوایی (AFOSI) مسوول حفاضت و سلامت آنها بود (AFOSI) همچنین هدایت و رهبری جلسات با بازگشت کنندگان را به عهده داشت.
