چگونه تکنولوژی، کلید کشف حیاتهای فرازمینی میشود؟
اگر غریبهها زمین را زیر نظر داشته باشند، تکنولوژیهایی که بر روی زمین وجود دارند بزرگترین نشانههای وجود حیات بر روی زمین هستند. گشتن به دنبال سیگنال کانالهای تلویزیونی در آسمان کار نسبتاً سادهای است، ولی گشتن به دنبال سیگنالهای حیاتهای فرازمینی کاری بس پیچیده است.
از سال ۱۹۵۹ میلادی، جستجوی مُدرن به دنبال هوشهای فرازمینی شروع شده است. در این سال دو ستارهشناسان معروف دریافتند که سیگنالهای رادیویی موجود بر روی زمین قابلیت شناسایی توسط تلسکوپهای رادیویی دوردست را دارند. در همان سال ستارهشناسان یک تلسکوپ رادیویی عظیم را به سمت دو ستارهی مشابه خورشید نشانه رفتند تا سیگنالهای رادیویی ناشی از منظومهی آنها را شناسایی کنند.
در سال ۱۹۶۰ که لیزر ابداع شد، دانشمندان نشان دادند که امکان شناسایی نور از سیارههای دوردست نیز وجود دارد. از آن سال تا کنون ستارهشناسان در جستجوی امواج رادیویی و لیزری ناشی از سیارههای فراخورشیدی هستند. از آنجا که در دههی ۱۹۶۰ تکنولوژیهای موجود بر روی زمین محدود بوده است، ستارهشناسان به دنبال سیگنالهای تلویزیونی زمین که به فضای اطراف رسوخ میکنند، نبودند.
با این حال، از همان زمان تا کنون جستجو به دنبال سیگنالهای رادیویی و لیزری یکی از مهمترین استراتژیها در جستجو به دنبال حیاتهای فرازمینی بوده است. البته این جستجو در حالتی ممکن است به نتیجه برسد که صاحبان حیاتهای فرازمینی بخواهند با بشر روی زمین ارتباط برقرار کنند و از خود سیگنالهای رادیویی و لیزری تولید کنند. این نظریه نیز وجود دارد که شاید حیاتهای هوشمند فرازمینی نخواهند عمداً به سمت زمین سیگنال ارسال کنند و به این ترتیب، امکان یافتن آنها تقریباً غیرممکن میشود.
انسان روی زمین سیگنالهای کمی را بهصورت عمدی به خارج از جو زمین میفرستد، ولی تکنولوژیهایی که بر روی زمین وجود دارند بهصورت ناخواسته سیگنالهای نسبتاً زیادی به فضای اطراف زمین میفرستند. برخی از این سیگنالها بر روی ستارههای اطراف خورشید قابل شناسایی هستند. شبکهی برجهای تلویزیونی بهصورت پیوسته سیگنالهایی را در همه جهت از خود تولید میکنند که ممکن است توسط تکنولوژیهای فرازمینی قابل تشخیص باشند.
ستارهشناسان و آژانسهای فضایی برای برقراری ارتباط با ماهوارهها و فضاپیماهای موجود در منظومهی شمسی به صورت مستمر سیگنالهای رادیویی را به سمت آنها میفرستند و اگر سیستمهای متعلق به موجودات فرازمینی در این مسیر قرار داشته باشند، امکان شناسایی سیگنالها را دارند.
بنابراین ستارهشناسان در حال حاضر بهترین راه برای کشف حیاتهای فرازمینی را شناسایی آنها از طریق نشانههای تکنولوژیکی میدانند. با این حال، هنوز کسی نمیداند تکنولوژیهای فرازمینی به چه شکل هستند و سیگنالهایی که ارسال میکنند چه مشخصاتی دارند. بنابراین جستجو به دنبال هر چیزی که نتواند بهصورت طبیعی در فضای میانستارهای وجود داشته باشد، میتواند نشانهای از تکنولوژیهای فرازمینی باشد.