کشف اتفاقی ماهی عجیبی که می‌تواند راه برود

اریک بِنهال‌سا، در طی غواصی شبانه‌ی خود در سواحل بالی اندونزی از وجود جاندار منحصربه‌فردی خبر داد. او نوعی ماهی‌ را مشاهده کرده است که با استفاده از پاهای خود در کف دریا قدم می‌زند.

بِنهال‌سا، آشپز فرانسوی که در اوقات فراغت خود به غواصی می‌پردازند، گمان می‌کند که این ماهی متعلق به دسته‌ی ماهی‌های نیش‌دار (Stingfish) است؛ این دسته از ماهی‌ها جزو سمی‌ترین آبزیان کره زمین هستند.

در تماس‌هایی که با دانشمندان گرفته‌ شده است، آن‌ها نیز معتقدند که این موجود خاص عضوی از دسته‌ی Minous است که بیشتر به‌عنوان ماهی‌های نیش‌دار شناخته می‌شوند.

جف ویلیامز، مدیر مجموعه و ماهی‌شناس (Ichthyologis: شاخه‌ای از جانورشناسی که به ماهی‌ها می‌پردازد) در موزه‌ی ملی تاریخ طبیعت اسمیتسونیان، می‌گوید:

این دسته از ماهی‌ها در پشت ستون فقرات خود دارای غدد سمی هستند و هنگامی‌که پشت آن‌ها در تماس با پوست انسان تحت‌ فشار قرار می‌گیرد، سم از طریق جراحت ایجادشده بر پوست، وارد بدن می‌شود.

البته ماهی‌های نیش‌دار، درواقع پا ندارند و در عوض بخشی از باله‌های سینه‌ای آن‌ها در طی فرآیند تکامل از یکدیگر جدا شده‌اند. بر اساس یافته‌های هیرویاکی موتومارا، زیست‌شناس دریایی در موزه‌ی دانشگاه کاگوشیما در ژاپن، این ماهی‌های نیش‌دار از این رشته‌های سینه‌ای برای جابجایی گل‌ولای و پیدا کردن کرم‌ها و سخت‌پوستان استفاده می‌کنند.

اما افراد متخصص در مورد گونه‌ی این ماهی یافت‌شده مطمئن نیستند؛ زیرا تا هنگامی‌که یک نمونه از این ماهی را از نزدیک مشاهده نکنید، نمی‌توانید به تفاوت آن با سایر ماهی‌های مشابه پی ببرید.

لئو اسمیت، ماهی‌شناس انجمن تنوع زیستی دانشگاه کانزاس، بر اساس پیچیدگی‌های خاص رنگ‌آمیزی دم این ماهی، با نظر ویلیامز مخالف است و می‌گوید:

من تصور نمی‌کنم که این ماهی متعلق به دسته‌ی Minous (به‌طور خاص‌تر M. trachycephalus) باشد؛ زیرا این دسته از ماهی‌ها دارای دمی با راه‌راه‌های تاریک و روشن هستند.

او حدس می‌زند که این ماهی درواقع یک ماهی نیش‌دار نقاشی شده، M. pictus، است. او دلیل انتخاب خود را دم کمرنگ ولی کشیده و با طرح رنگ‌های مشابه این دسته، بیان می‌کند.

موتومارا معتقد است این امکان وجود دارد که ماهی فوق متعلق به دسته‌ی کاملاً جدیدی از ماهی‌ها باشد.

ماهی شیطانی

درحالی‌که ویدیو ارسال‌شده در مورد این ماهی، توجه‌ها را به خود جلب کرده است؛ اطلاعات بسیار کمی در مورد این دسته از ماهی‌ها و رفتار یا زیستگاه آن‌ها در دسترس است. این اطلاعات کم به عوامل مختلفی بستگی دارد.

این ماهی‌ها در طول روز و در اکثر اوقات زیر گل‌ولای‌ها پنهان‌ می‌شوند و خیلی کم در دید غواصان قرار می‌گیرند. همچنین اکثر گونه‌ها از ترس حضور ماهیگیران و صیادان میگو به اعماق دریا پناه برده‌اند و حتی تعدادی از آن‌ها به‌عنوان غذایی بسیار خوشمزه و گران‌قیمت، در رستوران‌های آسیایی سرو می‌شوند. با این‌ حال، در قسمت‌های دیگر جنوب شرق آسیا، ماهی‌های نیشدار را نمادی از شیطان می‌دانند و بعد از صید، آن‌ها را مجدداً به داخل اقیانوس پرتاب می‌کنند.