کشف کوچکترین سیاره خارج از منظومه شمسی
سیارههای سنگی یا زمینوار، برخلاف سیارههای موسوم به غولهای گازی، از نظر ساختار موادشان، با زمین شباهت بیشتری دارند.
کشف این سیاره کوچک فضاشناسان را امیدوار کرده که در آینده اکتشافات دیگری نظیر این روی خواهد داد.
به گزارش سی ان ان، این سیاره کوچک فراخورشیدی که «کپلر-۱۰ب» نامگذاری شده تقریبا یک و نیم برابر کره زمین است.
به گفته « ناسا» کشف این سیاره پس از حدود هشت ماه جمع آوری اطلاعات و تحقیقات صورت گرفت. این اولین سیاره سنگی و مشابه کره زمین است که توسط فضای پیمای «کپلر» کشف می شود.
ناتالی باتالها یکی از مسئولان این ماموریت علمی- اکتشافی در ناسا گفت: «تمام امکانات فضاپیمای اکتشافی کپلر به خدمت گرفته شده تا اولین سیاره سنگی را که در مدار ستاره ای به غیر از خورشید حرکت می کند شناسایی و کشف کند. تیم اکتشافی فضاپیمای کپلر در سال ۲۰۱۰ تصمیم گرفت که براساس اطلاعاتی که تا آن زمان جمعآوری شده بود این سیاره را ردیابی و کشف کند و اکنون می بینیم که این ماموریت به نتایج خود رسیده است.»
به نسبت سیاره هایی که معمولا از توده های گاز تشکیل شده اند، اندازه و ساختار سنگی این سیاره ممکن است زمینه های لازم برای وجود آب و نوعی از حیات در سطح آن را فراهم کرده باشد. البته شرط مهم دیگر فاصله آن با ستاره ای است که در مرکز این منظومه قرار دارد. به گفته مسئولان « ناسا» این سیاره به نسبت فاصله سیاره عطارد تا خورشید تقریبا بیست برابر به ستاره منظومه خود نزدیکتر است.
شبکه خبری سیانان از قول مقامات « ناسا» می نویسد که فاصله این سیاره جدید تا کره زمین حدود ۵۶۰ سال نوری است. با این همه دانشوران علوم فضایی در مورد آینده اکتشافات فضاپیمای «کپلر» بسیار خوشبین و امیدوار هستند.
یکی از دانشمندانی که در برنامه های اکتشافی مربوط به فضاپیمای « کپلر » کار می کند گفت: « هر چند این سیاره در محدوده قابل زیست قرار ندارد اما این کشف مهیج نشان میدهد که این ماموریت اکتشافی چه دستاوردهای بزرگی خواهد داشت.»
شبکه خبری سی ان ان یادآوری می کند که ماموریت فضاپیمای «کپلر» اولین برنامه اکتشافی «ناسا» برای شناسایی سیاره هایی با اندازه مشابه کره زمین و در محدوده های قابل زیست و یا کشف سیاره هایی است که به دلیل فاصله مناسب با ستاره مرکزی منظومه خود امکان وجود آب مایع و نوعی از حیات در آنها محتمل است.
فضاپیمای « کپلر» اندازه این سیاره و سایر مشخصات آن را از روی کاهش میزان نور ستاره مرکزی منظومه به هنگام عبور این سیاره از مقابل آن تشخیص داده است.