ﺁﯾﺎ ﻣﻐﺰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﯾﮏ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﺳﺖ؟

ﺩﻧﯿﻞ ﺩﻧﺖ، ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﻭ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻋﻠﻮﻡ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﻐﺰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩﻫﺎ ” ﺭﺑﺎﺕ ” ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﻮﺭﻭﻥﻫﺎ ﯾﺎ ﺳﻠﻮﻝﻫﺎﯼ ﻣﻐﺰﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﻣﻐﺰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﯾﮏ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﺳﺖ؟
ﻫﻮﺑﺮﺕ ﺩﺭﯾﻔﻮﺱ، ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ، ﺩﺭ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺖ ﻣﻌﺮﻭﻓﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻓﻼﺳﻔﻪ ﺑﺪﻧﺎﻡ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۶۵ ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﯼ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎ ﺷﻬﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ .
ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ، ﺩﺭﯾﻔﻮﺱ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﺧﺠﺎﻟﺖﺁﻭﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﯾﮏ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﻣﺎﺕ ﮐﺮﺩ .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۷۷ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺷﺮﮐﺖ ﺁﯼﺑﯽﺍﻡ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ” ﺩﯾﭗ ﺑﻠﻮ ” ، ﮔﺮﯼ ﮐﺎﺳﭙﺎﺭﻭﻑ، ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ ﺩﺍﺩ .
ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺍﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﯾﮏ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺴﻞ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﯾﻦ ﻋﺪﻩ، ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺩﻥ ﺑﺎﺯﯼ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺷﻬﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ .
ﺩﻧﯿﻞ ﺩﻧﺖ ﮐﻪ ﺁﺛﺎﺭ ﻣﻬﻤﯽ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﺫﻫﻦ ﺩﺍﺭﺩ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺫﻫﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺍﺳﺖ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻧﺖ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﺍﺳﺖ؟
ﺩﻧﯿﻞ ﺩﻧﺖ ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻭﯾﮋﻩﺍﯼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﻬﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ : ” ﺷﻬﻮﺩ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ “.
ﺩﻧﺖ، ﺭﻧﻪ ﺩﮐﺎﺭﺕ ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﺭﺍ ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺫﻫﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺨﺘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﮐﺎﺭﺕ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﺗﺨﯿﻞ ﺑﺎﺷﺪ . ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺩﮐﺎﺭﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯾﯽ ” ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﯼ ” ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺩﮐﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﻫﻔﺪﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮﺩ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎ ﺍﺯ ﭼﺮﺥﺩﻧﺪﻩ ﻭ ﺍﻫﺮﻡ ﻭ ﻗﺮﻗﺮﻩ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺳﯽﭘﯽﯾﻮ ﻭ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻭ ﺭَﻡ ﻧﺒﻮﺩ .

ﺭﺑﺎﺕﻫﺎﯾﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺭﺑﺎﺕ :

ﻣﻐﺰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺎ ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ ﻧﻮﺭﻭﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﻢ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻧﻮﺭﻭﻥﻫﺎﯼ ﻣﻐﺰﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﺮﺥ ﯾﮏ ﻧﻮﺭﻭﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﺸﻤﺎﺭﯾﻢ، ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﺳﻪﻫﺰﺍﺭ ﺳﺎﻝ ﻃﻮﻝ ﻣﯽﮐﺸﺪ .
ﻣﻐﺰ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎﯼ ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﻠﻮﻝﻫﺎﯼ ﻣﻐﺰﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺩﻧﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﮐﻪ ﻣﻐﺰ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺁﺯﺍﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ، ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﺨﯿﻞ ﮐﻤﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ .
ﺩﻧﯿﻞ ﺩﻧﺖ ﻣﯽﭘﺮﺳﺪ : ﺁﯾﺎ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﺪ ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺎ ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ ﺑﺨﺶ ﻣﺘﺤﺮﮎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﺩﺍﺭﺩ؟
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺩﻧﺖ ” ﻣﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺑﺎﺕ ﻫﺴﺘﯿﻢ، ﺑﻠﮑﻪ ﺭﺑﺎﺕﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺑﺎﺕﻫﺎﯾﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺭﺑﺎﺕﻫﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩﺍﯾﻢ “.
ﺳﻠﻮﻝﻫﺎﯼ ﻣﻐﺰﯼ ﻣﺎ ﺭﺑﺎﺕﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﮕﻨﺎﻝﻫﺎﯼ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ . ﻣﻮﺗﻮﺭﻫﺎﯼ ﭘﺮﻭﺗﺌﯿﻨﯽ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﻠﻮﻝﻫﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺣﺮﮐﺘﯽ ﯾﺎ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﻋﺼﺒﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺑﺎﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺠﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﺩ .

ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﯾﺎ ” ﺗﻮﻫﻢ ﮐﺎﺭﺑﺮ ” :

ﻭﻗﺘﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﺍﺯ ﻣﻐﺰ ﻭ ﺫﻫﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ، ﺑﺤﺚ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺍﺳﺖ؛ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﻞ ﺩﻧﺖ، ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﺻﺎﺣﺐﻧﻈﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﻭ ﺫﻫﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﯾﮏ ﻃﺮﻑ ﺑﺤﺚ ﺑﺎﺷﺪ .
ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﯾﮏ ﭘﺪﯾﺪﻩ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ . ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻧﺖ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺗﺒﻠﺖ ﯾﺎ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ .
ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭﻫﺎﯼ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧﯿﮏ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺳﺎﺯﻧﺪ، ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺭﺍ ” ﺗﻮﻫﻢ ﮐﺎﺭﺑﺮ ” ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ . ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﯼ ﺍﺯ ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ، ﺍﻣﺎ ﻧﮑﺘﻪ ﺩﺭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ .
ﻓﺸﺎﺭ ﺩﺍﺩﻥ ﻋﻼﻣﺖﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﺻﻔﺤﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ ﺭﺍ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺩﺍﺭﯾﻢ . ﻣﺎ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺨﺖﺍﻓﺰﺍﺭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻣﺴﻠﻂ ﻫﺴﺘﯿﻢ . ﺍﻣﺎ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ، ﺑﯿﺸﺘﺮ ﯾﮏ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺭﻗﺖﺍﻧﮕﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﮐﻞ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎﯼ ﯾﮏ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ ﭼﻄﻮﺭ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﺪ .
ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪﻩ ﺩﻧﯿﻞ ﺩﻧﺖ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﺫﻫﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ . ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺩﻧﺖ ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ” ﺗﻮﻫﻢ ﮐﺎﺭﺑﺮﯼ ” ﻣﻐﺰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ .
ﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻭ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ . ﺩﻧﺖ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ” ﻟﺰﻭﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﻐﺰ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﮐﻨﺪ .

 ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻫﻢ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ :

ﻣﺎ ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥﻭﺍﺭﺍﻥ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪﺍﯾﻢ ﻭ ۹۹ ﺩﺭﺻﺪ ﺩﯼﺍﻥﺍﯼ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﭙﺎﻧﺰﻩﻫﺎ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺍﺳﺖ .
ﻣﯽﺩﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ ﻣﺎﺳﺖ ‏( ﮐﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﺁﻥ ﺟﻨﺒﻪﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﮐﻨﯿﻢ ‏) . ﻣﺎ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽﻫﺎﯼ ﻭﯾﮋﻩ ﻣﺎ، ﻫﻮﺵ ﻣﺎ، ﺑﯿﻨﺶ ﻭ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻨﺸﺎ ﻭﯾﮋﻩ ﻭ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ .
ﻣﻐﺰ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺪﻥ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﺻﺪﻫﺎ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺳﺎﻝ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥﻫﺎ ﻭ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻭ ﺧﻄﺎﯼ ﺗﮑﺎﻣﻠﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺩﻧﺖ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺗﮑﺎﻣﻠﯽ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻧﺎﯾﯽ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻀﻢ ﻏﺬﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﻫﺮ ﺩﻭﯼ ﺍﯾﻦﻫﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﺯﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺩﺍﺭﻭﯾﻦ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻫﺴﺘﻨﺪ .

ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻭ ﺧﻄﺎ :

ﻣﺎ ﺍﺯ ﺑﺎﮐﺘﺮﯼﻫﺎﯾﯽ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﯾﺎﻓﺘﻪﺍﯾﻢ . ﺫﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ اﺳﺘﻌﺪﺍﺩﻫﺎﯼ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﺁﻥ، ﺣﺎﺻﻞ ﺁﺯﻣﻮﻥﻫﺎﯼ ﺑﯽﭘﺎﯾﺎﻥ ﺯﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺍﺳﺖ .
ﺩﻧﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻫﻮﺵ ﻭ ﻧﺒﻮﻍ ﻣﺎ ” ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﯼ ” ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺁﺯﻣﻮﻥ ﻭ ﺧﻄﺎﺳﺖ .
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﮐﺘﺮﯼﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﻣﻨﺒﻊ ﻏﺬﺍ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺎﻫﻮﺵ ﺑﻮﺩﻥ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ . ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺎﻣﻼ ﻏﯿﺮﻋﻠﻤﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽﺭﺳﺪ . ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺯﯾﺴﺖﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺧﺸﻢ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ .
ﺍﯾﻦ ﺗﻘﻠﯿﻞﮔﺮﺍﯾﯽ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﯽﺩﻫﺪ . ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺧﯿﻠﯽﻫﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺫﻫﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺻﺮﻓﺎ ﺍﺯ ﻣﺸﺘﯽ ﻧﻮﺭﻭﻥ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﯾﮏ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺧﺎﻡ ﺍﺳﺖ .
ﺩﮐﺎﺭﺕ ﻫﻢ ﺷﺪﯾﺪﺍ ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ ﺍﻣﺎ ﺁﻟﻦ ﺗﻮﺭﯾﻨﮓ، ﺭﯾﺎﺿﯿﺪﺍﻥ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﻋﻠﻮﻡ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮﯼ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﺑﯿﺴﺘﻢ ﮐﺎﺳﺘﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩ .
ﺗﻮﺭﯾﻨﮓ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻗﺮﻥ ﺑﯿﺴﺘﻢ ” ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭﺍﮊﻩﻫﺎ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺗﺤﺼﯿﻞﮐﺮﺩﻩﻫﺎ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺷﻮﻧﺪ “.
ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﻫﻪ ﺷﺼﺖ ﻣﯿﻼﺩﯼ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﻄﺮﻧﺞ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ، ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﺟﺎﻥ ﮐﻮﻟﺘﺮﯾﻦ ﺳﺎﮐﺴﯿﻔﻮﻥ ﺑﻨﻮﺍﺯﻧﺪ .
ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺩﯾﺠﯿﺘﺎﻝ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻭ ﺩﺭ ﻋﺼﺮ ﺍﺑﺮﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮﻫﺎ ﻭ ﮔﻮﺷﯽﻫﺎﯼ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ، ﺍﺻﻼ ﺗﺼﻮﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺳﺨﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﻄﻮﺭ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺯ ﺻﺪﻫﺎ ﻣﯿﻠﯿﺎﺭﺩ ﺑﺨﺶ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻋﻤﻼ ﺭﺑﺎﺕ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﯾﮏ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ .
ﺩﻧﯿﻞ ﺩﻧﺖ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﯾﮏ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺎﺷﯿﻨﯽ ﺍﺳﺖ.