آموزش مقدماتی برنامه ریزی ضمیر ناخودآگاه

کلام دلنشین:

هنگامی که کلام ما با لحن٬ صدا و طنینی خاص ادا شود و دارای بار القایی و محتوا باشد٬ این کلام در ضمیر ما به خوبی ثبت میشود.به همین منظور است که از زمان های قدیم حکما تأکید فراوانی بر  « گفتار نیک» داشته اند.

اطمینان بخشی:

اگر پیام یا کلام حاوی برهان و دلایل محکم و اطمینان بخش باشد٬ سبب میشود که شک و شبهه در قبول آن از بین برود واین کلام مؤثر تر باشد.

تن آرامی:

هر روز یا حداقل چند بار در هفته٬ زمانی را برای استفاده از روش های مختلفی چون یادگیری تکنیکهای چی کونگ برای ایجاد آرامش جسم و روان اختصاص دهید٬ چرا که رابطه ای بسیار قوی بین جسم٬ روان و ذهن ما وجود دارد که با نقصان هر یک از سه جزء٬ تخریب اجزای دیگر صورت خواهد گرفت.

به عنوان مثال کسی که از دندان درد زجر می کشد نمی تواند خونسردی و متانت خود را حفظ کند و حالتی پر تنش و مضطرب دارد٬ بالطبع ضمیر ناخودآگاه نیز از این روان و ذهن مغشوش و نا آرام تبعیت نخواهد کرد.

به همین علت است که بزرگان از قدیم الایام گفته اند که٬عقل سالم در بدن سالم است.

توجه و تمرکز:

هرگاه پیامی حاوی چند عنصر باشد٬ قدرت جذب آگاهانه همه آنها در یک لحظه پایین می آید و هر چه تعداد این متغیرها بیشتر باشد٬ توجه بر روی تک تک آنها کاهش می یابد.

در صورتی که اگر تمرکز بر یک اصل و تنها یک مورد باشد٬ قدرت گذب و نفوذ پیام بالاتر رفته و اثر آن طولانی تر و مؤثر تر خواهد شد.

بطور مثال به جای استفاده از جمله « من انسانی خوشبخت٬ موفق٬ سالم٬ تندرست٬ ثروتمند و اندیشمند هستم»٬ بهتر است روی یکی از مواردی که بیشتر اهمین دارد تکیه کنید و تمامی موارد دیگر را بصورت مرحله به مرحله به اجرا در آورده و پشت سر بگذارید.

تمرین و تکرار:

همانگونه که در گذشته ذکر کردیم٬ فرآیند ثبت مجدد دستورالعمل در ضمیر ناخودآگاه با ثبت دستور یا تصحیح آن در کامپیوتر تفاوت دارد٬ و تنها با یک بار و یا یک دستور این تغییرات ایجاد نمی گردد.

پس باید به خاطر داشت که تکرار تمرینات به تقویت فرآیند نفوذ کمک می کند٬ تا جایی که پیام به مغز راه یابد و به نگرش درونی منجر شود.پس از این مرحله٬ خروجی داده های ما مطابق میلمان خواهد بود.

در حقیقت اعمالی که هر از کاهی انجام میدهیم اثر پایداری بر روی ذهنیات و رفتارمان ندارد٬ بلکه اعمالی که تکرار میشوند زمینه اصلی وجود ما را شکل می دهند.لذا یک روند آهسته و مداپن تأثیرات به مراتب بیشتری در طولانی مدت بر روی ما به جای میگذارد

تکرار و تمرین در واقع ایجاد کننده پدیده« عادت» در ما میباشد. این امر چه در مورد عادت خوب و چه در نورد عادات بد صحت دارد.

عادت ها رشته های نازک و نامرئی هستند٬ اما هر بار که عملی را تکرار می کنیم رشته ای بر رشته قبلی تنیده میشود٬ تا سر انجام مانند طنابی ضخیم و چاره ناپذیر بر دست و پای افکرا و اعمال ما میپیچد.